ΦΟΡΟΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ!

του Καρτέσιου

Είναι θαυματουργή αυτή η οικονομική πολιτική που ζούμε. Έχει έναν μαγικό τρόπο να γεννά φόρους. Η αύξηση στην τιμή του πετρελαίου θέρμανσης οδήγησε τον κόσμο να αναζητήσει άλλους τρόπους για να ζεσταθεί. Οι δύο κυριότεροι είχαν να κάνουν με το ηλεκτρικό ρεύμα και τα ξύλα.

Το θέμα του ηλεκτρικού ρεύματος ήταν εύκολο να λυθεί. Θα αυξηθεί η τιμή του. Το θέμα των ξύλων είναι κάπως πιο πολύπλοκο. Δε μπορείς ξαφνικά ν’ ανεβάσεις την τιμή τους. Θα φανεί ακόμη πιο καθαρά ότι σκοπός σου είναι να εξαθλιώσεις τους πολίτες. Οπότε τι κάνεις;

Αρχικά το παίζεις οικολόγος και περιβαλλοντικά ευαίσθητος. Τουτέστιν, βάζεις πλαφόν στα πόσα ξύλα θα κοπούν. Συγκεκριμένα το υπουργείο Περιβάλλοντος, ζητά να μπει πλαφόν στις ποσότητες καυσόξυλων που θα επιτρέπεται να κόβουν οι πολίτες από τα δάση, προκειμένου να προστατευθούν τα δάση. Επίσης, το υπουργείο ζητά να περιοριστούν οι δικαιούχοι υλοτομίας στους μόνιμους κατοίκους ορεινών οικισμών.

Την ίδια στιγμή, βέβαια, το ευαίσθητο για τα δάση υπουργείο Περιβάλλοντος αδιαφορεί εντελώς...
για ένα ολόκληρο πολύτιμο δάσος στις Σκουριές Χαλκιδικής που δόθηκε ως δώρο για να το καταστρέψουν οι σύγχρονοι χρυσοθήρες. Εντελώς υποκριτική η ευαισθησία, λοιπόν, αλλά ποιος νοιάζεται πια; Δεν είναι και η μόνη.

Επειδή, όμως, δεν έχουν όλοι οι Έλληνες τη δυνατότητα να βγαίνουν στα δάση και να κόβουν ξύλα, αλλά οι περισσότεροι έχουν τη φαεινή ιδέα να τα αγοράζουν, η κυβέρνηση θα φροντίσει να αυξηθεί η τιμή του τόνου βάζοντας έναν διόλου ευκαταφρόνητο φόρο στην τιμή τους. Είναι κοινό μυστικό πλέον, ότι αυτό θα γίνει. Μάλιστα, και αυτός ο φόρος θα έχει μανδύα περιβαλλοντικής ευαισθησίας. Θα είναι φόρος ρύπανσης και αιθαλομίχλης.

Δεν είναι τυχαία τα ρεπορτάζ που έχουν αρχίσει να κάνουν την εμφάνισή τους σχετικά με το πόσο επιβαρύνεται η ατμόσφαιρα από την καύση των ξύλων, ούτε οι διάφορες φωτογραφίες «αιθαλομίχλης» από πόλεις της περιφέρειας που κάνουν την εμφάνισή τους, ενώ ουσιαστικά πρόκειται για κανονική ομίχλη, όπως λένε οι κάτοικοι των πόλεων αυτών που γνωρίζουν τις καιρικές συνθήκες του τόπου τους.

Τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ επιμένουν, όμως. Όοοοχιιιιι!!! Πρόκειται για φαινόμενο που προέρχεται από την υπερβολική καύση ξύλων. Αυτό τους είπαν να λένε, αυτό λένε. Δεν είναι τυχαία άλλωστε τα δημοσιεύματα με τη νεκρανάσταση μιας είδησης από το Λονδίνο της δεκαετίας του ‘50, σύμφωνα με την οποία «20.000 λονδρέζοι πέθαναν λόγω της αιθαλομίχλης που δημιουργήθηκε από την καύση ξύλων σε τζάκια και ξυλόσομπες».

Το έδαφος πρέπει να στρωθεί επικοινωνιακά ώστε ο φόρος στην τιμή των ξύλων να έρθει όμορφα και ωραία. Τώρα, βέβαια, μην αρχίσετε να αναρωτιέστε με ποιο τρόπο θα μειωθεί η αιθαλομίχλη αν το κράτος πάρει περισσότερους φόρους. Α, μα είναι πολύ απλό. Με τον ίδιο τρόπο που μειώθηκε το νέφος της Αθήνας όταν ο Μάνος επί κυβέρνησης Μητσοτάκη έβαλε 50 δραχμές φόρο στο λίτρο της βενζίνης που υποτίθεται ότι θα πήγαιναν σε μέτρα καταπολέμησης της ατμοσφαιρικής ρύπανσης.

Η λογική είναι απλή. Φόροι υπάρχουν, δικαιολογίες βρίσκονται, κορόιδα να πληρώνουν υπάρχουν, αντίδραση δεν υπάρχει, άρα χώνε φόρους επί φόρων, δεν υπάρχει πρόβλημα. Κι αν κάποτε συνηθίσουμε στο κρύο και δεν έχουμε ανάγκη από ξύλα, ένας φόρος ψύξης – απόψυξης θα ετοιμαστεί στα γρήγορα με κάποια πράξη νομοθετικού περιεχομένου.