Ο Αξιόπιστος

του Θ. Καρτερού

Καλά, ότι ο Σαμαράς και η παρέα του τρέλαναν προεκλογικά στο παραμύθι τους Έλληνες για να πάρουν την ψήφο τους το ξέρουν τώρα και οι πέτρες. Διότι όποια πέτρα να σηκώσεις θα βρεις από κάτω ένα ψέμα, μια υπόσχεση μούφα, από τον αξιόπιστο πρωθυπουργό και τους αξιόπιστους συνεταίρους του. Με κορυφαίο το live μελό: Με ρωτάνε στο δρόμο οι συνταξιούχοι αν θα γίνουν άλλες περικοπές. Βλέπω την αγωνία στα μάτια τους… Ε, λοιπόν, δεσμεύομαι προσωπικά, καμιά περικοπή σε μισθούς και συντάξεις. Έχω ψάξει κωδικό-κωδικό από πού μπορούν να εξοικονομηθούν χρήματα.

Είχε ψάξει κωδικό-κωδικό ο Αξιόπιστος. Όπως έψαξαν μέτρο - μέτρο και οι τρεις εταίροι για να συντάξουν το κοινό τους πρόγραμμα. Κι αν τους πεις ψεύτες θα θυμώσουν, γιατί όπως εξήγησε ο Κουβέλης η πραγματικότητα εξελίσσεται και είναι υποχρεωμένοι να την ακολουθούν. Την πραγματικότητα – όχι τις εντολές της τρόικας. Το γεγονός πάντως είναι ότι εκεί που πήγαν τελικώς οι προεκλογικοί κωδικοί, η απαγκίστρωση, η τροποποίηση και η επαναδιαπραγμάτευση, εκεί...
πήγε και το κυβερνητικό τους πρόγραμμα – στον κάλαθο με τίτλο και διηγώντας τα να κλαις για όποιον τα έχαψε.

Αυτό όμως δεν είναι το χειρότερο. Το χειρότερο είναι ότι ο Σαμαράς επιμένει στα παραμύθια, επιβεβαιώνοντας τη διαπίστωση: άπαξ ψεύτης, πάντα ψεύτης. Επιμένει, μάλιστα, ακόμα και σήμερα, που διαπράττει ακριβώς τα αντίθετα απ’ όσα υποσχέθηκε. Τα δίνει όλα στους δανειστές και παριστάνει το ζόρικο διαπραγματευτή. Μετανοεί ενώπιον της Μέρκελ για το παρελθόν του και παριστάνει τον αξιόπιστο διεθνώς συνομιλητή. Αποδέχεται το ρόλο του δεσμοφύλακα της χώρας και παριστάνει τον ελευθερωτή. Επιχειρεί να επιβάλει μέτρα που σέρνουν πίσω τους άλλα μέτρα, αλλά διαβεβαιώνει ότι πρόκειται για τα τελευταία μέτρα.

Έχει λανσάρει μάλιστα και το παραμύθι των παραμυθιών: Όσα υποσχέθηκα θα τα κάνω σε βάθος τετραετίας, αλλά αφού κερδίσουμε την αξιοπιστία μας. Αφού δηλαδή κάνω τα εντελώς αντίθετα από όσα υποσχέθηκα. Αυτή η μπαρούφα, που κατέχει κεντρική θέση στην επικοινωνία της κυβέρνησης, θυμίζει εκείνο το χυδαίο αλλά εύστοχο λαϊκό: Να σε χέσω Γιάννη, να σ’ αλείψω μέλι. Για την ώρα βέβαια βρισκόμαστε στο πρώτο ασφυκτικό και δύσοσμο μέρος της διαδικασίας. Θα ‘ρθει όμως και η ώρα του μελιού – έτσι είναι αφού έτσι το λέει ο Αξιόπιστος..

από την «Αυγή»