Το ζήτημα είναι να δουλεύουμε με δικαιώματα στα έργα εκπόρνευσης της Ελλάδας

του Γιάννη Μακριδάκη

Σε ξεχωριστό άρθρο, γράφει το capital, θα έρθουν στη Βουλή τα εργασιακά για να διευκολυνθεί ο Κουβέλης που τυλίχτηκε μόνος του σε μια κόλλα χαρτί και δεν μπορεί να κάνει κωλοτούμπα, μάλλον λόγω ηλικίας πονάνε οι αρθρώσεις του. Αλλά επειδή, ακόμα κι αν γίνει έτσι, υπάρχουν φόβοι πως μπορεί και να μην περάσει το άρθρο αφού αντάρτες στο πασοκ και τη νδ θα βρεθούν που δεν θα ψηφίσουν, σχεδιάζεται, γράφει το capital, να αποχωρήσει η δημαρ από την ψηφοφορία για να πέσει ο απαιτούμενος αριθμός βουλευτών που αποτελούν πλειοψηφία. Έτσι, και δεν θα ψηφίσει αλλά και την κυβέρνηση θα στηρίξει, όπως συνεχώς διατείνεται. Απομένει να δούμε αν θα επαληθευτεί το σενάριο.

Πάντως και μόνο που τα σκέφτονται το ποιόν τους φαίνεται. Σύγχρονοι αντιστασιακοί παλιάτσοι. Όπως και να χει, τη μοίρα του Καρατζαφέρη θα έχουν. Μόνο που η χώρα θα είναι πλέον ...

ξεπουλημένη και η εκπόρνευση θα βαδίζει με γοργούς ρυθμούς.

Εκπορνευμένες συνειδήσεις Ελλήνων μόνο μια εκπορνευμένη χώρα αξίζουν και μπορούν να σχεδιάζουν. Το ζήτημα είναι τι κάνουμε οι υπόλοιποι και τι φταίνε τα άλλα πλάσματα που κατοικούν εδώ, μαζί μας.

Προχτές στις Σκουριές οι υπερασπιστές του δάσους που πετσοκόβουν, και του βουνού που ξεκοιλιάζουν οι αποκτηνωμένοι επενδυτές, ένιωσαν πάλι την κρατική βία στο πετσί τους. Σε λίγο σε όλα τα βουνά της Ελλάδας θα κατοικούν ΜΑΤ σε διμοιρίες. Η πατρίδα μας δίνεται βορά στις μπουλντόζες των αποικιοκρατών και θυσιάζει τον μοναδικό της πλούτο που μπορεί να την ζει και να της φέρνει έσοδα στο διηνεκές, την φύση της, τα τοπία της, το πολιτισμικό της κεφάλαιο. Κι όλο αυτό, η κυβέρνηση Σαμαρά Κουβέλη Βενιζέλου το ονομάζει “ανάπτυξη, ανάπτυξη, ανάπτυξη”. Έτσι το λένε, τρις. Μάλλον μια φορά για τον καθένα τους.

Ταυτόχρονα, ο Κουβέλης κάνει τον αντάρτη και τον σοβαρό πολιτικό, αριστερό κιόλας νομίζει, θέτοντας βέτο για εργασιακά προνόμια και δικαιώματα στους εργάτες που θα ξεκοιλιάζουν την Ελλάδα. Προφανώς επειδή η εκπόρνευση θα έχει διάρκεια αρκετών χρόνων και δεν είναι δυνατόν να μην ισχύουν οι “τριετίες”, ας πούμε, για τους εργάτες.

Και γελοίοι και επικίνδυνοι!