H Αγροτική και ο Όργουελ

του Θανάση Καρτερού

Πού ζούμε ρε γαμώτο; Πώς θάφτηκε μεταξύ του μηδέν και των επίσημων δελτίων τύπου μια συγκλονιστική υπόθεση όπως αυτή της μεταβίβασης της ΑΤΕ στον Σάλα; Γιατί το κάνουν γαργάρα το θέμα όλες οι μεγάλες εφημερίδες, δεξιές και «δημοκρατικές», τα μεγάλα κανάλια, ακόμα και τα μεγάλα ενημερωτικά sites, με ορισμένες μόνο τιμητικές εξαιρέσεις;

Ποιος έκλεισε στόματα και εξαφάνισε ακόμα και τη στοιχειώδη δημοσιογραφική «περιέργεια» από την ελληνική δημοκρατία των μνημονίων;

Η ΑΤΕ συσκευάστηκε για ξεπούλημα όταν δεν ανακεφαλαιοποιήθηκε με απόφαση της κυβέρνησης Παπαδήμου και με βάση ένα νόμο που εισηγήθηκε ο Βενιζέλος. Η ΑΤΕ χωρίστηκε σε...

«καλή» και «κακή» από τους τεχνικούς των φιλέτων, χωρίς η ελληνική Βουλή να έχει ούτε καν γνώση ενός τόσο σοβαρού θέματος. Η ΑΤΕ τώρα αγοράζεται μπαμ και κάτω από τον Σάλα με κάτι λίγα χρήματα που κι αυτά προέρχονται από την ανακεφαλαιοποίηση της Πειραιώς, είναι δηλαδή λεφτά δικά μας που τα δίνουν σε έναν τραπεζίτη για να αγοράσει μια περιουσία πάλι δικιά μας.

Ο Προβόπουλος που αποφασίζει και διατάζει για την τύχη της Αγροτικής είναι πρώην αντιπρόεδρος της Πειραιώς.

Στην ΑΤΕ είναι υποθηκευμένο το 40% περίπου της αγροτικής γης. Και αυτό το εθνικό αγροτικό κεφάλαιο περνάει τώρα στα χέρια ενός τραπεζίτη με ότι αυτό συνεπάγεται για το μέλλον.

Στην «κακή» ΑΤΕ μένουν επισφαλείς απαιτήσεις και δάνεια, μεταξύ των οποίων τα 200 εκατομμύρια ευρώ δανεικά κι αγύριστα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που όσοι έσπρωξαν την ΑΤΕ στον Σάλα μας τα αφήνουν προς δόξα των κορόιδων.

Και μόνον αυτά, που επιγραμματικά αναφέρονται, θα αρκούσαν για να γίνεται της κακομοίρας στα ΜΜΕ.

Αντ’ αυτού η δημοσιότητα είναι ακόμα πιο αναιμική από το ποσό που έδωσε η Πειραιώς για να καταβροχθίσει την ΑΤΕ.

Συμπέρασμα: Το ξέραμε ότι ζούμε στην επικράτεια των τραπεζιτών οι οποίοι με την αμέριστη συνδρομή της τρόικας κοινωνικοποιούν τις ζημιές και κρατούν για πάρτη τους τα κέρδη.

Μήπως όμως περάσαμε για χάρη τους και σε καθεστώς Όργουελ; Μήπως η δημοκρατία χάνει την ψυχή της, τη δημοσιότητα, και το χρώμα του χρήματος γίνεται φαιό;