ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ, Η ΑΠΑΤΗ ΤΟΥ €ΥΡΩ ΚΑΙ Η ΠΑΓΙΔΑ ΤΗΣ €ΥΡΩ·ΔΡΑΧΜΗΣ

του Δημήτρη Κυπριώτη

α' Συντονιστή Πολιτικής Γραμματείας του Ε.Σ.Σ. του Ε.Πα.Μ.

Η έκδοση νομίσματος συνιστά πράξη εθνικής κυριαρχίας και αποτελεί θεμελιώδες προνόμιο ενός κράτους που είναι ελεύθερο και ανεξάρτητο. Το δίλημμα που τίθεται για €ΥΡΩ ή ΔΡΑΧΜΗ, θα πρέπει να αποσαφηνιστεί με το ερώτημα:

ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ, €ΥΡΩ Ή €ΥΡΩ·ΔΡΑΧΜΗ;

Διότι όταν μιλάμε για Δραχμή, θα πρέπει να προσδιορίσουμε ποιός χρηματοπιστωτικός οργανισμός θα έχει το εκδοτικό προνόμιο: Έντοκη €υρώ·Δραχμή από την ιδιωτική ΤτΕ – έντοκα (έχει ανώνυμη μετοχική σύνθεση και το καταστατικό της επιτρέπει μόνον την μέχρι του 30 τοις εκατό κρατική συμμέτοχη) ή άτοκη Δραχμή από μία εθνικοποιημένη ΤτΕ; Η διάκριση είναι σημαντική.

Αντίστοιχα, το εκδοτικό προνόμιο του €υρώ ανήκει στην ΕΚΤ. Ως νόμισμα δε το €υρώ δεν είναι αξιόγραφο (δηλ. αποδεικτικό αξίας), αλλά χρεόγραφο (δηλ. αποδεικτικό χρέους)!

Δηλαδή το €υρώ μπαίνει στην οικονομία μας ως ΧΡΕΟΣ (και μάλιστα έντοκα). Πρώτα...
δημιουργείται και μετά δανείζεται σε εμπορικές τράπεζες με 1 τοις εκατό· κατόπιν, μέσω της αγοράς ομολόγων, οι εμπορικές τράπεζες το δανείζουν με 4, 5 ή και 6 τοις εκατό.

Τα ομόλογα όμως αποτελούν μία επένδυση και ως επένδυση εμπεριέχουν και επενδυτικό ρίσκο. Μέχρι και το 2009 (την έναρξη της κρίσης) τα ομόλογα αποτελούσαν μία καλή επένδυση και γι’ αυτό έφεραν την διαβάθμιση ΑΑΑ (τώρα πια στην κατηγορία σκουπίδια –junk ).

Μέσω των μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων και σε συνδυασμό με τα άγρια μέτρα λιτότητας και υψηλής φορολογίας, τα τραπεζικά καρτέλ αναγκάζουν τα κράτη και τους λαούς τους να πληρώσουν την άστοχη επένδυση και την χασούρα των τραπεζών. Ζούμε δηλαδή το φαινόμενο της ιδιωτικοποίησης του κέρδους και της κοινωνικοποίησης της ζημιάς των τραπεζικών καρτέλ, με τον γνωστός όρο: ‘privatize the gains and socialize the losses’.

Όταν εκδίδεις ένα ομόλογο δημιουργείς χρέος, όταν βγαίνεις στις χρηματοπιστωτικές αγορές δημιουργείς χρέος, όταν υπογράφεις μία δανειακή σύμβαση δημιουργείς χρέος και όταν μιλάς για εύρω-ομόλογα, πάλι μιλάς για χρέος, με την συνολική εγγύηση όλης της ευρωζώνης. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ όμως δυνατόν να λύσεις ένα πρόβλημα χρέους με ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΧΡΕΟΣ, όπως ακριβώς δεν είναι δυνατόν να κάνεις νηφάλιο έναν ήδη μεθυσμένο με περισσότερο αλκοόλ.

ΓΙΑ  ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΛΟΓΟΥΣ ΠΡΕΠΕΙ  ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΑ:

ΝΑ ΓΥΡΙΣΟΥΜΕ ΣΕ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ (ΠΟΥ ΘΑ ΤΥΠΩΝΕΤΑΙ ΑΤΟΚΑ ΑΠΟ ΕΜΑΣ),

ΝΑ ΔΙΑΓΡΑΨΟΥΜΕ ΜΟΝΟΜΕΡΩΣ ΤΟ ΧΡΕΟΣ (ΠΟΥ ΤΟ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ 1881 ΚΑΙ ΤΟ ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΕΞΟΦΛΗΣΕΙ),

ΝΑ ΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤτΕ ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΚΟΜΗ ΤΡΑΠΕΖΕΣ (ΠΟΥ ΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ 2012 ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΓΥΡΩ ΣΤΑ 200 ΔΙΣ ΣΕ ΕΓΓΥΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΡΕΥΣΤΟ),

ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΜΕΤΡΑ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΜΑΣ ΣΥΝΟΡΩΝ  ΚΑΙ  ΝΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΟΥΜΕ  ΤΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΜΑΣ ΑΠΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΑΙΣΧΡΟΚΕΡΔΕΙΑΣ,

ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΑΓΑΘΩΝ ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ, ΑΠΟΚΑΘΙΣΤΩΝΤΑΣ ΜΙΣΘΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΡΕΥΣΤΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΚΑΙ, ΤΕΛΟΣ,

ΝΑ  ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΘΟΥΜΕ  ΤΑ ΤΡΙΣ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΤΟΠΟΣ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ  ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ  ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ.