Ανένδοτος Αγώνας του Ελληνικού Λαού Κατά της Συμφωνίας των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ - ΖΑΕΦ

Του Δημήτρη Παναγιωτόπουλου

Στις  θεμελιώδεις Αρχές και στους Πολιτειακούς  Θεσμούς κατά τις του Συντάγματος, μεταξύ άλλων είναι  και το Δημοψήφισμα ( άρθρο 44 παρ.2 του Σ,  Θεμελιώδης Αρχή του Δημοκρατικού Πολιτεύματος, η Λαϊκή Κυριαρχία ). Τα δημοψηφίσματα αυτά προβλέπονται για κρίσιμα εθνικά θέματα μετά από πρόταση του Υπ. Σ. και απόφαση με απόλυτη πλειοψηφία των βουλευτών και έκδοση Π.Δ  που προσυπογράφεται και από τον Πρόεδρο της Βουλής (μετά την προσθήκη της παρ 3 με το ψήφισμα της 6ης Μαρτίου 1986, στο άρθρο 35 του Συντάγματος) .

Κατά συνέπεια θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί όσον αφορά την εφαρμογή των διατάξεων του Συντάγματος, πολύ περισσότερο όταν το Σύνταγμα, προκειμένου για την έκδοση Π.Δ για Δημοψήφισμα, αναφέρεται σε «Εθνικά Θέματα». Θα πρέπει να επισημανθεί λοιπόν ότι για την Ελλάδα και το λαό της δεν αποτελεί εθνικό Θέμα η επιθυμία τρίτων χωρών να δώσουν κάποιο όνομα στα Σκόπια και για το οποίο οφείλει ο Λαός να πάρει θέση επ’ αυτού.

Πέραν τούτων θα πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι στο πλαίσιο μιας διεθνούς διαπραγμάτευσης, η Ελλάδα κλήθηκε σ’ αυτή, δια της Πολιτικής της Ηγεσίας να συμφωνήσει η να διαφωνήσει για ποιο όνομα θα δοθεί σε Τρίτη Χώρα και όχι μόνο την αναγνώρισε με το όνομα «Βόρεια Μακεδονία», αλλά και με εθνότητα και γλώσσα Μακεδονική, ως ένα άλλο έθνος.

Εμείς ως Λαός αντιστεκόμαστε στην λάθος και αντεθνική διαχείριση αυτού προβλήματος! Στο να μην παραχαραχθεί δηλαδή η Ιστορία και να μην σφετερισθεί πολιτισμική περιουσία του Ελληνισμού από τρίτους, με βλαβερές συνέπειες για τη χώρα μας σ’ αυτή τη διαπραγμάτευση και στην όποια συμφωνία. Κατά συνέπεια δεν έχει κανένα λόγο ο Ελληνικός Λαός να κάνει εθνικό του θέμα το ανύπαρκτο γι’ αυτόν θέμα με Δημοψήφισμα αν το όνομα θα είναι Χ ή Ψ στο τρίτο κράτος. Εξάλλου, τούτο θα ήταν Πολιτική Μωρία, να ζητήσεις τη ψήφο του Ελληνικού Λαού, αφ’ ενός για ένα ανύπαρκτο γι’ αυτόν θέμα, και αφετέρου για ένα ακόμα λόγο, διότι τον  διχάζεις έστω στο μικρό ποσοστό υπέρ, που μπορεί να προκύψει στο αποτέλεσμα άνευ λόγου, και για το ότι εκ των προτέρων γνωρίζεις τη βούληση της  Πλειοψηφίας του Ελληνικού Λαού. Επισημαίνεται, ότι  κανείς Λαός δεν  μπορεί να πάει κόντρα στα συμφέροντα της χώρας του. Έτσι Δημοψήφισμα για το όνομα Μακεδονία ή σύνθετο, θα καλείτο ο Ελληνικός Λαός να ψηφίσει για το αυτονόητο, αν οφείλει να υπερασπιστεί δηλαδή το συμφέρον της Ελλάδος; Και φυσικά καταλήγει να είναι και «γραφικός» εν τη εννοία και τη ουσία!!

Κατά την ανωτέρω λογική λοιπόν είναι ακόμα πιο πολύ επικίνδυνη Πρόταση για Δημοψήφισμα, για τέτοιου είδους θέματα όπως το ανύπαρκτο για την Ελλάδα θέμα του ονόματος, όταν γνωρίζουμε ότι διεθνής βούληση συμφερόντων τρίτων και μόνον υφίσταται, προκειμένου να ικανοποιήσουν τα συμφέροντά τους δια της υποταγής της Ελλάδος στις λογικές τους.  Επομένως οφείλουμε να μην πέσουμε στην παγίδα αυτή και να το κάνουμε δικό μας, ως  θέμα μετρήσιμης διαφοράς των ίδιων των Ελλήνων, αν θα δοθεί το όνομα Χ ή Ψ στο τρίτο κράτος.

Οι θέσεις αυτές όσο και αν φαίνονται Πατριωτικές δεν είναι, γιατί  κουβαλούν μέσα τους, δια της εθνικής Ιδέας ως «Μεγάλης» δήθεν, εθνικές συμφορές. Το μόνο που μπορεί να τεθεί στην κρίση του Λαού είναι αν αποδέχεται ή όχι  την ίδια τη σύμβαση αυτή καθ’ αυτή ως κυβερνητική πράξη των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, διμερή συμφωνία! Αυτό είναι πράγματι άλλο θέμα γιατί αυτή καθαυτή η Κυβερνητική πράξη και η τύχη της καθίσταται όντως εθνικό θέμα!!

Επισημαίνεται άλλωστε, ότι η διμερής σύμβαση Αθηνών -Σκοπίων δεν επιφέρει έννομα αποτελέσματα αν δεν επικυρωθεί και μάλιστα ένεκα μείζονος εθνικού συμφέροντος  κατά τις διατάξεις του άρθρου 28 παρ 2 του Συντάγματος. Το μείζον εθνικό συμφέρον επομένως έγκειται ότι αυτή θα έχει επιπτώσεις στην Ελλάδα και στον Ελληνισμό γενικά, ενώ θα  καθορίσει και την πορεία των εθνικών θεμάτων (Η συμφωνία παράδοσης του ονόματος Μακεδονία στα Σκόπια, Μέγα Εθνικό έγκλημα).

Για το λόγο αυτό και επειδή η συμφωνία ως άνω και μόνο, παρίσταται πράγματι ως θέμα μείζονος εθνικού ενδιαφέροντος, δεν αρκεί ούτε η κοινοβουλευτική διαδικασία όπου προβλέπεται  αυξημένη πλειοψηφία των 2/3 της Βουλής (βλ. Ψήφισμα  Ολομέλειας των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας17.6.2018)  και καθίσταται αναγκαίο να πάρει θέση ο Λαός. Επειδή η ίδια η συμφωνία της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ -ΖΑΕΦ  εγκαθιστά   εθνικό θέμα, μείζονος εθνικού ενδιαφέροντος, σ’ αυτό και μόνο απαιτείται να αποφανθεί ο Ελληνικός Λαός.

Περί ποίου δηλαδή θα  ερωτηθεί;

Αν  αποδέχεται   αυτή τη συμφωνία  με ΝΑΙ ή ΟΧΙ για να αναλάβει σε κάθε περίπτωση και τις συνέπειες είτε του ΝΑΙ είτε του ΟΧΙ.

Σε αυτόν τον Ανένδοτο Αγώνα του ελληνικού Λαού επομένως, εντάσσεται και η απαίτησή του Λαού για  ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ! μη κύρωσης της Συμφωνίας της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ – Σκοπίων, ως μείζων εθνικό  θέμα για τους Έλληνες και την Ελλάδα, όπου  ο μόνος αρμόδιος να αποφανθεί είναι ο Κυρίαρχος και Πανυπερμέγιστος Ελληνικός Λαός, πριν καν έλθει για κύρωση στη Βουλή των Ελλήνων.

Ο Δημήτρης Παναγιωτόπουλος είναι Καθηγητής Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω και ΣτΕ, μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του Ε.ΠΑ.Μ.

Πηγή: https://www.epamhellas.gr/