Ξέρουμε τι αντιμετωπίζουμε;

Του Ελευθερίου Λάππα

Είναι πολύ δύσκολο να μπούμε στην λογική των πολιτικών  που άρχουν την χώρα μας. Δεν μπορούμε να κατανοήσουμε την στάση τους εκτός κι αν μιλάμε για το προφανές: είναι υπηρέτες αλλότριων συμφερόντων και κάνουν ότι κάνουν κατόπιν εντολών.

Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα σταυροδρόμι το οποίο αλλάζει τελείως την ζωή μας όπως την ξέρουμε. 

Όπως θα δούμε παρακάτω αυτό που διαδραματίζεται στην χώρα μας έχει να κάνει με έναν ευρύτερο σχεδιασμό ο οποίος πέρα από τις οικονομικές επιπτώσεις έχει  κοινωνικές και πολιτισμικές επιπτώσεις.

Οι εξελίξεις στην Ευρώπη αλλά και σε όλο τον κόσμο δεν είναι ένας απλώς πόλεμος συμφερόντων και ελέγχου πλουτοπαραγωγικών πόρων. Είναι μια αλλαγή επικυριαρχίας. Είναι μια αλλαγή κυρίαρχων δυνάμεων πάνω σε εδαφικές επικράτειες. Οι δυνάμεις αυτές δεν περιορίζονται σε μικρές περιοχές αλλά επεκτείνονται σε όλον τον πλανήτη. 

Μιλάμε για τεράστιες υπερεθνικές εταιρίες ή οργανισμούς που προσπαθούν με κάθε τρόπο να κυριαρχήσουν, πάντα με κύριο σκοπό το κέρδος της εξουσίας. Οι κυβερνήσεις τίθενται υποχείρια τους και όσα κράτη τους αντιστέκονται οδηγούνται σε εμφύλιο πόλεμο, βομβαρδίζονται στο όνομα της δημοκρατίας και τέλος διαμελίζονται για να είναι πιο εύκολο το έργο της επικυριαρχίας.

Ο κύριος και ουσιαστικός αντίπαλος τους είναι ο λαός. Η εξαγορά των πολιτικών είναι εύκολη, η εξαγορά ή η καθυπόταξη ενός λαού είναι δύσκολη. Ο λαός είναι ο αστάθμητος παράγοντας ο οποίος είναι εκτός ελέγχου.

Το σχέδιο τους περιλαμβάνει την καθυπόταξη βασικά των κυβερνήσεων και όσων επηρεάζουν τον λαό. Είναι σαν αυτό που ζούμε στην χώρα μας τα τελευταία οχτώ χρόνια τουλάχιστον. Η πολιτική διαμορφώνεται σύμφωνα με τα συμφέροντα τους και συνεχώς αφαιρούν προνόμια και δικαιώματα από τον λαό. Αυτό φυσικά στο όνομα της δημοκρατίας και της μικρής καταπίεσης με σκοπό την αποφυγή μεγαλύτερων προβλημάτων. 

Και τα προβλήματα γίνονται όλα και μεγαλύτερα, τα προνόμια συνεχώς αφαιρούνται και η καταπίεση γίνεται χειρότερη από την ναζιστική κατοχή. Τα σύνορα σιγά-σιγά καταργούνται, η Εθνική κυριαρχία συρρικνώνεται και η υπεράσπιση του Έθνους συνεχώς αποδυναμώνεται.

Αυτό  αποτελεί καταπάτηση του Διεθνούς Δικαίου και κατάργηση του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης των λαών. Δεν είναι όμως η μοναδική Διεθνής συνθήκη που καταπατάται ή καταργείται. Οι δυνάμεις αυτές διαμορφώνουν διακρατικές συμφωνίες με τέτοιο τρόπο ώστε η καταπάτηση των Διεθνών Συμβάσεων να είναι δευτερεύον ζήτημα εφόσον τα κράτη συμφωνούν, με αποτέλεσμα κανείς να μην διεκδικεί ή η διεκδίκησή τους για τα δικαιώματα των λαών να είναι κάτι αδύνατον το οποίο χάνεται μέσα σε μια απίστευτη γραφειοκρατία χάνοντας πολύ χρόνο και χρήμα για όσους προσπαθήσουν να πιάσουν το όνειρο. Οι διακρατικές συμφωνίες είναι το όχημα καταστροφής της αυτοδιάθεσης των λαών και η εγκαθίδρυση μιας νέας εποχής πλήρους ελέγχου των πλουτοπαραγωγικών πόρων από υπερεθνικές εταιρίες .

Η Κύπρος από το 1950 δέχεται έναν τέτοιο πόλεμο κατάργησης της αυτοδιάθεσης του Κυπριακού λαού και πάντα στο όνομα της δημοκρατίας και της ελευθερίας. Ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα της αυτοδιάθεσης αν επιτρεπόταν; Φυσικά η αυτονομία και έπειτα η ένωση της  με την Ελλάδα. 

Η Νέα Τάξη Πραγμάτων όμως δεν επέτρεψε να γίνει κάτι τέτοιο δεν χρειάζεται μεγάλες και δυνατές επικράτειες αλλά μικρές και αδύνατες. Το αποτέλεσμα είναι  40% υπό τουρκική κατοχή και κυβερνήσεις που εξυπηρετούν την αλλοίωση της ταυτότητας και τον υποβιβασμό ενός ανεξάρτητου κράτους σε δικοινοτική διζωνική επικράτεια, με τον λαό καθηλωμένο και τους επικυρίαρχους να απομυζούν τον πλούτο της. 

Ένα άλλο παράδειγμα είναι η Τουρκία, ο Ερντογκάν ένας σύγχρονος σουλτάνος δηλαδή, ένας απόλυτος μονάρχης που έχει βυθίσει την χώρα του στην ανέχεια και την υποτέλεια κρατώντας την αυλή του και την άρχουσα τάξη σε πολύ υψηλά επίπεδα πλουτισμού, καταπατώντας κάθε έννοια δικαίου και ανθρώπινου δικαιώματος. Αυτός ο δικτάτορας δεν χάνει ευκαιρία να αμφισβητεί την συνθήκη της Λωζάνης η οποία  καθορίζει τα σύνορα της σημερινής Τουρκίας και σε αυτό βρίσκει συμμάχους όχι μόνο την δική μας φερόμενη κυβέρνηση αλλά και το σύνολο των Ευρωπαϊκών κρατών.

Υπάρχει, όμως, και κάτι άλλο πέρα από την προσπάθεια υποδούλωσης των λαών. Είναι η αλλοίωση και η επαναχάραξη της ιστορίας. Είναι η προσπάθεια της διάλυσης της ηθικής και της παράδοσης. Είναι  η καταστροφή της θρησκείας, με την έννοια της πίστεως. Είναι η καταστροφή του πολιτισμού και η ισοπέδωση των αξιών.

Στην χώρα μας για παράδειγμα  οι “χαρούμενες και πολύ υπερήφανες” παρελάσεις, η αναγκαστική αναβάθμιση  κάθε παρά φύση σε φύση, η αλλαγή των βιβλίων σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης με παραχάραξη της ιστορίας, η αλλαγή του συστήματος εκπαίδευσης με υποβιβασμό του πολιτισμού, η αλλοίωση που υφίσταται η γραφή μας (greeklish) και η γλώσσα μας, η απαξίωση του αρχαίου πολιτισμού, η αναγκαστική ενσωμάτωση άλλων εθνοτήτων στην κοινωνία μας, η αλλαγή των προτύπων στην κοινωνία μας και πολλά άλλα.

Πριν από έξι μήνες η φερόμενη “Ελληνική κυβέρνηση” αποφάσισε ξαφνικά να λύσει το ονοματολογικό με διακρατική συμφωνία και να παραχωρήσει στους Σκοπιανούς το όνομα “Βόρεια Μακεδονία”.

Γνωρίζουμε πολύ καλά πως η περιοχή της Μακεδονίας χωρίστηκε σε τρία νέα κυρίαρχα κράτη με την συνθήκη του Βουκουρεστίου το 1913. Με την συνθήκη αυτή κατοχυρώθηκε η ταυτότητα των πολιτών και τα σύνορα των κρατών είχαμε μια Εθνογέννεση για τα κράτη της συνθήκης. 

Έτσι λοιπόν αν κάποιος ήθελε να πει πως είναι Μακεδόνας έπρεπε να προσδιορίσει και την γεωγραφική  περιοχή του κράτους : Έλληνας Μακεδόνας, Σέρβος Μακεδόνας ή Βούλγαρος Μακεδόνας. Η έννοια της Μακεδονίας είχε να κάνει με την γεωγραφική περιοχή κυρίαρχων κρατών. Αυτό εκείνη την εποχή ήταν κάτι που είχε γίνει κοινά αποδεκτό και χαιρετίστηκε από όλα τα Ευρωπαϊκά κράτη.

Μετά την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας όμως άρχισε μια συστηματική προπαγάνδα για την δημιουργία ενός κράτους στην περιοχή των Σκοπίων πάνω στην Ελληνική ιστορία, τον Ελληνικό πολιτισμό και με Ελληνικό όνομα. Θέλησαν να φτιάξουν την “Μακεδονία”. 

Η παραχάραξη της ιστορίας μπήκε σε όλα τα τοπικά και στα διεθνή πανεπιστήμια. Σχεδόν σε όλα τα δυτικά πανεπιστήμια υπάρχουν δωρεές των Σκοπίων σε τόμους ιστορίας η οποία διδάσκεται εδώ και σαράντα χρόνια. Η πόλη των Σκοπίων στην οποία μένει το 80% του πληθυσμού όλου του κρατιδίου έχει μετατραπεί σε ένα μεγάλο θεματικό πάρκο Μακεδονικών αγαλμάτων και κτηρίων. Το σύνταγμά είναι η επιτομή αλυτρωτικών βλέψεων εναντίον της χώρας μας. Παρόλα αυτά το κράτος έχει αναγνωριστεί από άλλες 140 χώρες παγκοσμίως.

 Ο λόγος που παρουσιάστηκε για την άρον άρον επίλυση του ζητήματος είναι η απαραίτητη ένταξη των Σκοπίων στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ. 

Ο πραγματικός λόγος είναι η διέλευση των αγωγών από την Βόρεια Ελλάδα, ο έλεγχος των Αμερικανών στα Βαλκάνια, και η δημιουργία ενός τεράστιου εμπορευματικού σταθμού στον Αξιό. 

Αυτό όμως γινόταν με οποιοδήποτε όνομα, γιατί από την αρχή επιλέχθηκε το όνομα της Μακεδονίας;

Εδώ ερχόμαστε στην δεύτερη επισήμανση που κάναμε, δεν αρκεί η υποδούλωση των λαών σε συμφέροντα, πρέπει η περιοχή των Βαλκανίων  να υποστεί αλλοίωση της πίστης, της ηθικής, του πολιτισμού, των αξιών και ισοπέδωσης της ιστορίας.

Έτσι λοιπόν έχουμε ένα ψευδοκράτος, με μια ψευδοϊστορία, με ένα ψευδοόνομα να προσπαθεί να επαναχαράξει την ιστορία και τα σύνορα στα Βαλκάνια. Χρησιμοποιεί ψεύτικα γεγονότα για να δημιουργήσει πραγματικά γεγονότα. Μας καλεί  να τοποθετηθούμε πάνω σε ψεύτικα γεγονότα  με πραγματικές συνέπειες, δημιουργώντας μια συνεχή και νέα αυριανή πραγματικότητα. Είναι ένα χτύπημα ενάντια στον Ελληνισμό, την Ελληνική ιστορία, την Ελληνική συνείδηση και τον Ελληνικό πολιτισμό.

Ο σκοπός όλων αυτών είναι η μετατροπή των ανθρώπων από νοήμονα όντα, σε άβουλους νομάδες οι οποίοι δεν χρειάζονται πατρίδα - πολιτισμό - παιδεία - ιστορία - γλώσσα και θρησκεία, αλλά μόνο έναν χώρο για να ζουν και να τρέφονται.

Αυτά έχουμε να αντιμετωπίσουμε, θα τα δεχτούμε; Θα συνεχίσουμε να σκύβουμε το κεφάλι;

Ή θα διεκδικήσουμε την ιστορία μας, την πίστη μας, τον πολιτισμό μας, την ζωή μας και τέλος την Ελευθερία μας!!

Ο Ελευθέριος Λάππας είναι μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του Ε.ΠΑ.Μ.