Θύμησες

Του Αντώνη Παπαντωνίου

Σήμερα είναι μια ξεχωριστή ημέρα.
Πρίν από οκτώ  χρόνια, που ούτε κατάλαβα πως πέρασαν, ένας Μέγας Έλληνας Πρωθυπουργός  με ένα Ιστορικό  παρελθόν  πολυτάραχο και γενικά τουλάχιστον θλιβερό   μας πληροφόρησε από ένα ήσυχο και γραφικό Νησάκι του Αιγαίου, που αργότερα μάθαμε  ότι είναι στη Μεσόγειο, ότι παρέδωσε την   Ελλάδα σε Ξένες Δυνάμεις  που τις ονόμασε Φίλους και Εταίρους γιατί εμείς είμαστε άχρηστοι, τεμπέληδες και ότι άλλο βάζει ο Νούς σας.

Οκτώ χρόνια εξευτελισμού της Ανθρώπινης Αξιοπρέπειας και Εθνικής Ντροπής.

Ήρθε να καταστρέψει ότι με κόπο και θυσίες  είχε δημιουργήσει  ο Λαός  στο σύνολό του περνώντας μέσα από  τη φωτιά που είχαν  βάλει όλοι σχεδόν οι  προκάτοχοί του  από τον Εθνικοαπελευθερωτικό Αγώνα του 1821.

Ήταν όμως άραγε τόσο ικανός για να πετύχει ένα τέτοιο κατόρθωμα μόνος του  και μάλιστα χωρίς να  αντιμετωπίσει καμία αντίδραση  η ήταν αυτός που είχε αναλάβει  αυτή την εργολαβία με την πλήρη γνώση, συνεργασία και συμφωνία ολόκληρου του Πολιτικού Συστήματος;;
Ας θυμηθούμε για λίγο τι συνέβη αμέσως μετά αυτό το Εθνικό Έγκλημα που είναι πρωτοφανές για τα Παγκόσμια Ιστορικά δεδομένα.

Όλοι εκείνοι οι λεγόμενοι Θεσμοί  δηλαδή  το  λεγόμενο  Κοινοβούλιο, η Δικαστική  Εξουσία και  η Δημόσια Διοίκηση στο σύνολό της  έσπευσαν να στηρίξουν την Προδοσία  με το να μην αντιδράσει απολύτως κανένας  για να ανατρέψει  το Πραξικόπημα.

Είδαμε λοιπόν  όλα τα Πολιτικά Κόμματα να παραμένουν  αγέρωχα μέσα σε αυτή τη μολυσμένη ατμόσφαιρα που επειδή τους είναι οικεία δεν τους ενοχλεί, με τους  Βουλευτές του  Κόμματος του  μεγάλου Εγκληματία να στηρίζουν  και να επιβραβεύουν την Προδοσία, τους δε ης Αντιπολίτευσης , ολόκληρης της Αντιπολίτευσης να διαπιστώνει  να καταγγέλλει αλλά να παραμένει στο  «ΚΥΝΟΒΟΥΛΙΟ» και να απολαμβάνει  όλα τα ατομικά και συλλογικά αγαθά.
Αλλά όμως μόνο να διαμαρτύρεται…..

Επίσης είδαμε την Ηγεσία της Δικαιοσύνης να καταρρέει στη  συνείδηση του Λαού, με την όχι απλά ανοχή της αλλά με την συμπαράστασή της στο Έγκλημα  θεωρώντας ότι τίποτα το Αντισυνταγματικό και Εγκληματικό δεν συνέβη και αντίθετα τα πάντα έγιναν  Νόμιμα, ευτελίζοντας κάθε έννοια Δικαίου. Όσον αφορά την Δημόσια Διοίκηση δεν φανταζόμουν ποτέ ότι  θα φερόταν με τόσο  μεγάλη Δουλοπρέπεια.

Έμενε λοιπόν ένας Λαός μόνος του  χωρίς κανένα στήριγμα,  ένας Λαός  με χίλια προβλήματα  και σε σημαντικό βαθμό  εξαρτημένος  από τον Πατέρα-Κόμμα , όπως τον είχαν για δεκαετίες  δημιουργήσει για να μπορούν να τον ελέγχουν ,  και παρ όλα αυτά έχοντας απέναντί του  όλους αυτούς τους δυνάστες  προσπάθησε να διαμαρτυρηθεί, να αντιδράσει και να ζητήσει  το αυτονόητο.
Να ζητήσει πίσω την τιμή του, την αξιοπρέπειά του, τη  Ζωή του.
Και τότε διαπίστωσε ότι  ζεί σε μια ζούγκλα, σε μια Αρένα της  Ρωμαικής Αυτοκρατορίας  με τα άγρια ζώα της Εξουσίας γύρω του να τον κατασπαράζουν με χίλιους τρόπους.
Με την καταλήστευση των εισοδημάτων του,  με τη αρπαγή της περιουσίας του,  με την κατακρεούργηση κάθε Κοινωνικής Προστασίας και Ασφάλειας, με την Γενοκτονία σε πλήρη εφαρμογή  με την  ίδια του την Πατρίδα να  βρίσκεται στη διαδικασία  διάλυσης  και προσάρτησης  από  Ξένες Δυνάμεις.

Κι όμως  αυτός  ο Λαός το προσπάθησε, το πάλεψε, αντιστάθηκε αλλά η βαρβαρότητα των εξουσιαστών του ήταν ασταμάτητη, με αποτέλεσμα να υποχωρήσει αλλά όχι και να παραιτηθεί.

Τώρα πια ψάχνει να βρεί  τον Άνθρωπό που θα του εμπνεύσει εμπιστοσύνη  ότι  θέλει και μπορεί να τον οδηγήσει έξω από την Αρένα και δεν θα τον πουλήσει για άλλη μια φορά.
Ψάχνει να βρεί ένα  σύγχρονο  Ρήγα Φεραίο, ένα Καποδίστρια που θα δώσει  αξία στη  ζωή του  και θα  ολοκληρώσει  τον Εθνικοαπελευθερωτικό Αγώνα  που ξεκίνησε 200 χρόνια πρίν!

Ο Αντώνης Παπαντωνίου, Υποναύαρχος Λ.Σ. (ε.α.) – Νομικός, είναι μέλος της Πολιτικής Γραμματείας
του Ε.ΠΑ.Μ.

Πηγή: https://epamhellas.gr/