Του Απόστολου Αποστολόπουλου
Αν ή κυβέρνηση και η Βουλή αναγνωρίσουν τα Σκόπια ως Μακεδονία (άνω, κάτω, οριζοντίως ή καθέτως δεν έχει σημασία) η Ελλάδα θα έχει μια περιφέρεια με το όνομα Μακεδονία και θα συνορεύει με ένα κράτος που θα έχει στο όνομά του το όρο Μακεδονία.
Κράτος αναγνωρισμένο από την Ελλάδα. Το κράτος υπερισχύει της περιφέρειας.
Είναι απολύτως λογικό και αναμενόμενο τα σημερινά Σκόπια, ακόμα και χωρίς αλυτρωτισμούς, να απαιτήσουν, αργά ή γρήγορα, να αλλάξει το όνομά της η ελληνική περιφέρεια με το όνομα Μακεδονία για να μην δημιουργείται σύγχυση. Και θα έχουν την υποστήριξη των πάντων επειδή εμείς θα τους έχουμε αναγνωρίσει ως Μακεδονία.
Τα Σκόπια θα απαιτήσουν να σταματήσει η Ελλάδα να οικειοποιείται (με μία περιφέρειά της) το όνομα του κράτους τους, αναγνωρισμένου από την Ελλάδα με την υπογραφή του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά και την έγκριση της ελληνικής Βουλής. Δεν είναι έργο φαντασίας.
Δεν υπάρχει κανείς στη Δύση και στην Ανατολή που να μην ξέρει ότι ο Μεγαλέξανδρος ήταν Έλληνας Μακεδών, όπως ο Περικλής Έλληνας Αθηναίος. Αλλά ούτε ένας διαμαρτυρήθηκε για την υφαρπαγή του ονόματος του στρατηλάτη.
Η Ιστορία δεν παίζει ρόλο ούτε προστατεύει κανέναν. Η επίκληση του κλέους των προγόνων είναι το επιχείρημα των αδύναμων, των ανίκανων και κυρίως όσων δεν έχουν την πρόθεση να κάνουν τις απαραίτητες προσπάθειες και θυσίες για να υπερασπίσουν την πατρίδα τους. Και σ’ αυτό δεν φταίει μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ.
Η σημερινή κυβέρνηση έχει πάρει τον κατήφορο που χάραξαν όλοι οι προηγούμενοι. Αντάμα οι σημερινοί και οι χθεσινοί, ηγεσία και οπαδοί, ορμάνε με λύσσα σε όποιον τολμήσει να μιλήσει για έθνος και εθνικό συμφέρον. Θα του κολλήσουν αμέσως την κατηγορία του εθνικιστή. Θα τον πουν φασίστα, όπως είπαν τον Μίκη, χωρίς ντροπή.
Η σημερινή κυβέρνηση έχει πάρει τον κατήφορο που χάραξαν όλοι οι προηγούμενοι. Αντάμα οι σημερινοί και οι χθεσινοί, ηγεσία και οπαδοί, ορμάνε με λύσσα σε όποιον τολμήσει να μιλήσει για έθνος και εθνικό συμφέρον. Θα του κολλήσουν αμέσως την κατηγορία του εθνικιστή. Θα τον πουν φασίστα, όπως είπαν τον Μίκη, χωρίς ντροπή.
Με κριτήριο τις εκλογές
Πέρασε στα ψιλά ότι ματαιώθηκε το συλλαλητήριο στην Πάτρα. Η Οργανωτική Επιτροπή ομολόγησε, με εύσχημο αλλά σαφή τρόπο, την αδυναμία της να αντιμετωπίσει τις πιέσεις από αυτούς που δεν ήθελαν τον κόσμο στους δρόμους. Η Οργανωτική Επιτροπή δήλωσε ότι άλλοι πιο ικανοί και θαρραλέοι θα έπρεπε να αναλάβουν να το οργανώσουν. Ποιοι; Κανείς. Να τα ψάλλουμε στον κ. Κοτζιά, γιατί αυτός τώρα διεκπεραιώνει τις εντολές. Αλλά έχει τη συμπαράσταση όλων των υπόλοιπων που σιωπούν. Αυτοί, είπε ο κ. Κοτζιάς, τον στηρίζουν.
Αντιμετωπίζουμε τα εθνικά θέματα με κριτήριο τις εκλογές. Και τις εκλογές τις βλέπουμε ως όχημα για να ικανοποιήσουμε στενά κομματικά και προσωπικά συμφέροντα. Όποτε βρέθηκε ένας ηγέτης της προκοπής, ή θα τον δολοφονήσουν ενεργούμενα των ξένων (όπως τον Καποδίστρια), ή μετά βίας θα γλιτώσει από τη φυλακή (όπως ο Κολοκοτρώνης), ή θα πεθάνει στην εξορία όπως ο Βενιζέλος. Δεν είναι η ενότητα, γενικώς, που μας λείπει, αλλά η ομοψυχία για εθνικό σκοπό.
Το χειρότερο είναι ότι ακόμα και αν τα Σκόπια άλλαζαν Σύνταγμα εδώ και τώρα, το πρόβλημα δεν θα έχει λυθεί. Κατά τον ίδιο τρόπο και για τον ίδιο λόγο που δεν έχει λυθεί η διαφορά ανάμεσα στις «αξέχαστες» και «αλησμόνητες» πατρίδες που επικαλέστηκε ο μακαριστός Χριστόδουλος και ξεσήκωσε λυσσαλέες αντιδράσεις. Μόνο ο συσχετισμός δυνάμεων μπορεί να λύσει το πρόβλημα.
Πολλοί γράψαμε ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να αγνοήσει τον όγκο των δυο συλλαλητηρίων. Λάθος. Όχι μόνο μπορεί, αλλά είχε προετοιμάσει την αντίδρασή της. Η κυβέρνηση είπε ότι εξωτερική πολιτική δεν γίνεται με λαϊκές μαζώξεις. Σωστό, αν μιλάμε για ζητήματα τακτικής και χειρισμών. Λάθος αν μιλάμε για το στόχο της εξωτερικής πολιτικής, π.χ. να πούμε όχι στους Ιταλούς το 1940.
Η τακτική Κοτζιά
Το ερώτημα είναι ποια αποτελέσματα φέρνει η τακτική Κοτζιά τόσο στο Κυπριακό όσο και στο Σκοπιανό. Μαύρα τα μαντάτα. Ο κ. Κοτζιάς δηλώνει ότι αυτοί που συμφωνούν με την πολιτική του είναι η πλειοψηφία. Η αυταρέσκεια επιχειρεί να κρύψει την υποτέλεια. Η κυβέρνηση και όλα τα κόμματα αντιμετωπίζουν το Σκοπιανό με μοναδικό κριτήριο τις εκλογές και όχι ως εθνικό θέμα με μακρόπνοες επιπτώσεις, επιβεβαιώνοντας όσα είπαμε στην αρχή.
Στόχος της κυβέρνησης είναι να διαλύσει τη ΝΔ με όπλο το σκάνδαλο Novartis. Η ΝΔ είναι σε δύσκολη θέση επειδή έχει την ίδια θέση με τον ΣΥΡΙΖΑ για το κλείσιμο του Σκοπιανού. Επομένως, δεν μπορεί να επιμείνει στο εθνικό θέμα και δεν μπορεί να αντισταθεί στην αλλαγή της ημερήσιας διάταξης που κάνει η κυβέρνηση, υπερπροβάλλοντας το σκάνδαλο.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο πρωθυπουργός αναγνώρισε σε κυβερνητική κλειστή σύσκεψη ότι το σκάνδαλο έχει παραγραφεί, αλλά ο θόρυβος θα συνεχιστεί για προεκλογικούς λόγους. Όσο για την ουσία του σκανδάλου θυμίζω ότι χρειάστηκε να περάσουν χρόνια για να μάθουμε ότι το «σκάνδαλο του Βατοπεδίου» δεν ήταν παρά μια περίτεχνη επιχείρηση για να πέσει η κυβέρνηση Καραμανλή.
Η κυβέρνηση φαίνεται να πιστεύει ότι αν στρέψει την προσοχή από τα εθνικά στα οικονομικά ταξίματα, συντάξεις και άλλα διόλου ασήμαντα ζητήματα τσέπης, και αν ταυτόχρονα διασπάσει τη ΝΔ, μπορεί ακόμα και να κερδίσει τις εκλογές. Γεγονός είναι ότι η κατάσταση στα κόμματα και στη χώρα είναι ρευστή. Η εμπλοκή εθνικών θεμάτων, και ειδικά η οξύτητα στα ελληνοτουρκικά, με εσωκομματικούς διχασμούς είναι το χειρότερο. Δεν φαίνεται κανείς και τίποτα να το εμποδίζει να έρθει.
Πηγή: slpress.gr, μέσω http://teleytaiaexodos.blogspot.gr/
Εθνική πολιτική με όρους μικροπολιτικού διχασμού
Reviewed by Unknown
on
Τρίτη, Φεβρουαρίου 27, 2018
Rating:
Δεν υπάρχουν σχόλια: