Αντίστροφη μέτρηση

του Σταύρου Χριστακόπουλου

Οι επιδόσεις της κυβέρνησης στην είσπραξη των εσόδων τίθενται σε κίνδυνο καθώς οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς την εφορία αυξά-νονται αλματωδώς, οι οφειλέτες αυξάνονται εκτατικά, ενώ η εφορία εφαρμόζει σε όλο και περισσότερους τα αναγκαστικά μέτρα είσπρα-ξης. Η ΕΛΣΤΑΤ μειώνει δραματικά το πρωτο-γενές πλεόνασμα του 2015 προϊδεάζοντας για μαύρα μαντάτα την επόμενη διετία και η τρόικα βάζει στο τραπέζι νέα μέτρα για να επιτευχθούν οι στόχοι.

Πέρα από το κράτος, η αγορά βυθίζε­ται συνεχώς στη μιζέρια και την ακι­νησία, ενώ πολίτες και επιχειρήσεις βρίσκονται στα όρια της χρεοκοπίας και οι συνταξιούχοι βλέπουν έντρομοι το εισό­δημά τους να εξαφανίζεται. Στον τομέα της ερ­γασίας διαρκώς αυξάνονται οι απλήρωτοι εργα­ζόμενοι, ενώ και αυτοί που βρίσκουν τώρα δου­λειά αμείβονται με 300-400 ευρώ μεικτά. Την ίδια ώρα οι δανειστές επιθυμούν ακόμη μεγαλύ­τερη αποδιάρθρωση της αγοράς εργασίας.

Το λιανεμπόριο και ο τουρισμός πέφτουν, οι εξαγωγές το ίδιο και κανείς δεν μπορεί - όσο....
αισιόδοξος κι αν είναι - να δει κάποια αξιόπιστα στοιχεία που να παραπέμπουν σε ανάκαμψη. Εν μέσω όλων αυτών ο Σόιμπλε δεν χάνει ευκαιρία να υπενθυμίσει μέσω δημοσιευμάτων το δικό του σχέδιο για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ.

Σύννεφα στα εθνικά

Την ίδια ώρα η Τουρκία δείχνει όλο και πιο α­προκάλυπτα τα δόντια της, ακόμη και πολιτικοί παράγοντες στην Αλβανία αποθρασύνονται, το Κυπριακό διολισθαίνει προς μια επαχθή για τον ελληνισμό λύση, ενώ οι δυσάρεστες παρενέρ­γειες του μεταναστευτικού γίνονται όλο και πιο ορατές.

Στα εθνικά θέματα επομένως η κατάσταση γίνεται όλο και πιο ζόρικη. Κι εδώ ισχύει ό,τι α­κριβώς ισχύει στη ζωή: Αν βρεθείς σε αδυναμία, κανείς δεν θα σε βοηθήσει. Αντιθέτως, θα σε πι­έσει για να πάρει ό,τι μπορεί. Ειδικά αν, ε­κτός από αδύναμος, αποδειχτείς και α­νεπαρκής ή ανίκανος.

1 Ελληνοαλβανικές σχέσεις: Δεν είναι τυχαίο ότι οι αλβανικοί τσαμπουκάδες εντείνονται όσο παγιώνεται η ελληνική αδυνα­μία στο διεθνές περιβάλλον. Να σημειωθεί ότι η ανεπάρκεια των χειρισμών του ΥΠΕΞ επέτρεψε στα Τίρανα να προσθέσουν στο τρα­πέζι των ελληνοαλβανικών συνο­μιλιών και το τσάμικο - αποκαλύ­φθηκε πρόσφατα non paper με την ελληνική παραδοχή της ύπαρξης αυ­τού του ζητήματος.

Κατά τα λοιπά, η Αλβανία παίζει άψογα το α­μερικανικό χαρτί στην περιοχή, είναι η αμερι­κανική σταθερά και το υπομόχλιο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί (το αίτημα για εθνική ολο­κλήρωση με τους αλβανικούς πληθυσμούς στα Σκόπια και το Κόσοβο) για να ξαναγίνει κόλαση η Βαλκανική αν οι Αμερικανοί το επιθυμήσουν.

Στο πλαίσιο της χρησιμότητάς τους στις ΗΠΑ οι Αλβανοί αξιοποιούν τα περιθώρια κινήσεών τους και κάνουν τσαμπουκάδες με τη μη ρύθμι­ση των θαλασσίων συνόρων με την Ελλάδα και τη δημιουργία «νέας κατάστασης» στην εθνική ελληνική μειονότητα.

2 Ελληνοτουρκικά: Και εδώ ισχύουν τα γενι­κά που αναφέραμε προηγουμένως: Η αδυναμία (διπλωματική, στρατιωτική) διευκολύνει την προώθηση γνωστών και πάγιων θέσεων της Άγκυρας. Βασικός στόχος, όπως έχει αρχίσει να διατυπώνεται δημοσίως και από τον Ερντογάν, είναι η αναθεώρηση του συνοριακού στάτους.

Το ενδιαφέρον είναι ότι πολλαπλασιάζονται οι τοποθετήσεις παραγόντων της πολιτικής ζω­ής της Τουρκίας (αλλά και του τουρκικού Τύπου) με ονομαστικές αναφορές σε νησιά (ακόμη και κατοικημένα) του Αιγαίου, τα οποία «παρανό­μως κατέχει η Ελλάδα». Ακόμη πιο ενδιαφέρον είναι το γεγονός της έμπρακτης αμφισβήτησης με την επίδειξη στρατιωτικής δύναμης σε συ­γκεκριμένες περιοχές στο Αιγαίο και πέριξ του Καστελόριζου.

Τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο δύσκολα και περίπλοκα καθώς ολοένα και περισσότερο η Τουρκία βυθίζεται στην κινούμενη άμμο της Συ­ρίας, γεγονός που την ωθεί να αναζητήσει δυτι­κά (στην Ελλάδα) εύκολα κέρδη.

3 Κυπριακό: Εδώ η αδυναμία της Ελλάδας και της Κύπρου (οικονομική, διπλωματική κ.λπ.) εμφανίζεται ως χρυσή ευκαιρία να ξε­μπερδέψουν ΗΠΑ και λοιποί εταίροι με το Κυ­πριακό.

Και υμείς άδετε

Κι όμως, τίποτε από όλα αυτά δεν κατάφερε να διαταράξει, το τελευταίο τρίμηνο, τον σκυλοκαυγά κυβέρνησης και αντιπολίτευσης για τις ά­δειες των καναλιών. Μια ιστορία η οποία άφησε πίσω της μόνο ηττημένους:

♦ Η κυβέρνηση επένδυσε βλακωδώς τεράστιο μέρος του πολιτικού της κεφαλαίου στην υπό­θεση των αδειών, αλλά έσπασε τα μούτρα της στο ΣτΕ και οπισθοχωρεί ατάκτως.

♦ Η Ν.Δ. έχει κερδίσει επαξίως το... στίγμα του συνηγόρου υπεράσπισης των μεγαλοεπιχειρη­ματιών της ενημέρωσης, με τους οποίους άλλω­στε διαπλεκόταν επί δεκαετίες.

Ενώ, λοιπόν, η κοινωνία και η χώρα κινούνται στην κόψη του ξυραφιού, η κυβέρνηση έχει πάψει να κυβερνάει αφού οι υπουργοί έχουν κατεβάσει μολύβια περιμένοντας επί έναν και πλέον μήνα τον ανασχηματισμό. Αλλά και όπου κυβερνούν, παράγουν άχρηστες και επιζήμιες συγκρούσεις με κορυφαίους θεσμούς, όπως η Εκκλησία και η Δικαιοσύνη, από τις οποίες στο τέλος της ημέρας και χαμένοι βγαίνουν και ενι­σχύουν τις θέσεις των πιο ακραίων και μισαλλό­δοξων στους χώρους αυτούς.

Από την άλλη, η αντιπολίτευση ζητάει μεν κά­θε μέρα εκλογές, αλλά δεν παρουσιάζει ούτε καν ψήγματα μιας πολιτικής που θα μπορούσε να αποτελέσει οδικό χάρτη εξόδου από τη σημε­ρινή δύσκολη και καταθλιπτική κατάσταση.

Τα στοιχεία

Τώρα λοιπόν όλα δείχνουν ότι έφτασε η ώρα του πολυθρύλητου ανασχηματισμού. Κατά κα­νόνα οι κινήσεις αυτές δεν αφήνουν βαθύ πολι­τικό αποτύπωμα. Ωστόσο πάντα υπάρχουν στοιχεία που τους κρίνουν ως ενδιαφέρο­ντες και ελπιδοφόρους ή αδιάφορους και αποτυχημένους.

Εν προκειμένω το στοιχείο που θα κρίνει τον επερχόμενο ανασχηματισμό θα εί­ναι το αν θα φέρει τη σφραγίδα του πρωθυπουργού,  αν δηλαδή  θα σηματοδοτεί μια συγκροτημένη απόπειρα να ξεκολλήσει το κάρο από τη λάσπη ή αν θα πρόκει­ται για μια άσκηση τήρησης εύ­θραυστων κομματικών ισορροπι­ών. Η δεύτερη περίπτωση, όχι μόνο δεν θα συγκινήσει κανέναν, αλλά θα αποτελέσει πολιτική ήττα και θα πιστοποιήσει ότι το κυβερνητικό σχήμα έχει ε­ξαντλήσει τη δυναμική του, με όλες τις εύλογες πολιτικές συνέπειες.

Η αντίστροφη μέτρηση άρχισε και μένει να δούμε το αποτέλεσμα.

από το «ΠΟΝΤΙΚΙ»