Στα τσακίδια η ξεφτίλα

του Γιώργου Κ. Γεωργόπουλου

“Όσο για τους Έλληνες: απολαύστε την τώρα πια επίσημη θέση σας “πολιτών δεύτερης κατηγορίας” σαν σκλάβοι των γραφειοκρατών των Βρυξελλών καθώς θα ρευστοποιείτε τα πλέον πολύτιμα περιουσιακά σας στοιχεία και θα παραδίδετε το χρυσάφι σας με βάση την γενναιόδωρη τιμή που σας έγινε να σας επιτραπεί να αποπληρώσετε το χρέος προς την Τρόικα”.

http://www.zerohedge.com/news/2015-07-14/tsipras-stunner-creditors-said-countries-under-bailout-there-no-point-holding-electi

Αυτό είναι ένα απόσπασμα από ένα (τυχαίο) άρθρο που κυκλοφορεί στα μέσα του εξωτερικού τούτες τις μέρες. Υπάρχουν και άλλα, που πάνε από το κράμα αγανάκτησης και αποτροπιασμού όπως ο “κατάλογος φρικαλεοτήτων” της “ηθελημένης ταπείνωσης” του Der Spiegel,

http://www.tanea.gr/news/politics/article/5257542/katalogo-me-frikaleothtes-xarakthrizei-to-der-spiegel-ta-metra-poy-zhtei-to-eurogroup/

έως την ειρωνική αμφισβήτηση της εικόνας που παρουσιάζεται στα ελληνικά μέσα για το....
συναίσθημα που κυριαρχεί μεταξύ των Ελλήνων μετά την κατάπτυστη μετάφραση που έκανε ο Αλέξης Τσίπρας στο ΟΧΙ της 5ης Ιουλίου και που οδήγησε στην “συμφωνία-αυτοκτονία” όπως την ονομάζουν.

http://www.rischiocalcolato.it/2015/07/al-72-dei-greci-interessa-solo-che-le-banche-riaprano-si-allaccordo-suicidio.html

Όλα τα έχει ο μπαξές, είναι απλά θέμα επιλογής.

Αυτό λέγεται διασυρμός, λέγεται ντροπή, λέγεται όνειδος, κοινώς ξεφτίλα.

Και λέγεται και αντιστροφή της πραγματικότητας: Εγώ σου δίνω εντολή να τα σπάσεις μαζί τους όποιο και να είναι το τίμημα έτσι και αγγίξουν το φιλότιμο μας, στο βροντοφωνάζω μέχρι να σε ξεκουφάνω την περήφανη εκείνη βραδιά, και εσύ, εκπροσωπώντας έναν ολόκληρο λαό, κάνεις την κωλοτούμπα της ζωής σου προκειμένου να... ανοίξουν οι τράπεζες που εσύ ο ίδιος φρόντισες να κλείσουν οδηγώντας χιλιάδες ταλαίπωρα γεροντάκια σε ουρές μέσα στην λάβρα του καλοκαιριού και μάλιστα λίγες μέρες πριν το δημοψήφισμα. Γνωρίζοντας επιπλέον ότι αυτά τα ληστρικά “ιδρύματα” θα παραμείνουν κλειστά όσο καιρό χρειαστεί μέχρις ότου εφαρμοστούν οι εντολές καταλήστευσης των τραπεζικών καταθέσεων, ομολόγων κλπ που προβλέπει η “συμφωνία”.

Και το ερώτημα είναι: Ποιόν διάβολο πόλεμο χάσαμε αυτή τη φορά; Απέναντι σε ποιά ήττα συνθηκολογήσαμε; Είχαμε κάποιο αλβανικό, κάποια νέα επίθεση του Άξονα, και μας διέφυγε;

Είναι ένα ερώτημα που κάπου είδα να διατυπώνεται ως εξής: “Αυτόν, με τι τον κρατάνε;”

Οργιάζει η συνωμοσιολογική παραφιλολογία: “Απειλήθηκε η ζωή του πρωθυπουργού και της οικογένειας του!”. “Έτσι και δεν είχαμε υπογράψει θα μας έκαναν επίθεση οι Τούρκοι!”. Και το πλέον κωμικοτραγικό: “Χωρίς την συμφωνία θα είχαμε καταστραφεί... οικονομικά!”.

Δεν ξέρω αν είναι να γελάς ή να κλαίς.

Κατ' αρχάς ένας πρωθυπουργός δεν εκλέγεται για να συμμετέχει στις παρελάσεις και να καταθέτει στεφάνια. Εκλέγεται για να προασπιστεί τα συμφέροντα και την αξιοπρέπεια του λαού του, όποιο και να είναι το τίμημα. Δεν διαφέρει σε τίποτα από τον κυβερνήτη του πλοίου που υποχρεούται να εγκαταλείψει τελευταίος το πλοίο αν και ο κώδικας τιμής σε αυτές τις περιπτώσεις απαιτεί να ΜΗΝ το εγκαταλείψει σε καμία περίπτωση αλλά να το συνοδέψει στο βυθό αν χρειαστεί.

Διαφορετικά ας καθίσει στο σπίτι του και ας επιλέξει ένα οποιοδήποτε επάγγελμα. Δεν γνωρίζω το επάγγελμα του κυρίου Τσίπρα, έχω ακούσει ότι είναι μηχανικός, ας έκανε λοιπόν τον μηχανικό. Πάντως, πρωθυπουργός, μόνο επάγγελμα δεν είναι.

Δεύτερον, δεν θα ασχοληθώ με το κατά πόσον μπορούν να πάρουν την εντολή-άδεια οι Τούρκοι να μας επιτεθούν, το κατά πόσον είναι σε θέση να το κάνουν, το κατά πόσο συμφέρει Αμερικάνους και Ευρωπαίους ένας τέτοιου είδους πόλεμος και μάλιστα εναντίον ενός λαού ενωμένου και στα κάγκελα μετά τις τελευταίες εξελίξεις. Ένας εμφύλιος, ναι, θα τους συνέφερε οπωσδήποτε, αλλά ένας συμβατικός πόλεμος, δεν βλέπω πως. Αλλά έστω. Εγώ θα αποδεχτώ την υπόθεση.

Ναι, θα μας επιτεθούν οι Τούρκοι. Και λοιπόν; Θα κατεβάσουμε τα βρακιά a priori μπας και χρειαστεί να υπερασπιστούμε την πατρίδα; Επειδή κάποιες σύγχρονες μαμάδες προτιμούν να χαρτζιλικώνουν τους κανακάρηδες τους για την καφετέρια και τις λούζει κρύος ιδρώτας στο ενδεχόμενο να κοπεί ο ομφάλιος λώρος στα 20, στα 25, στα 30 και στα 35;

Τους άντρες δεν τους κάνουν οι χάντρες αλλά η δουλειά. Το ήξερε η μάνα του Κατράκη (όπως και τόσες χιλιάδες μανάδες της γενιάς της) όταν του είπε “Μην υπογράψεις κερατά, μην υπογράψεις!”. Δεν ήταν μανάδες εκείνες; Δεν πονάγανε τα παιδιά τους;

Αρκετά με τις αστειότητες που τρέφουν το δέντρο του ξεπουλήματος των ιερών και των οσίων, του ξεπουλήματος της πατρίδας και του εξανδραποδισμού όλων μας. Δεν μπορώ να γνωρίζω τι εννοεί “πατρίδα” ο καθένας από εμάς γιατί, δυστυχώς, αυτή η λέξη έχει υποστεί αλλεπάλληλους βιασμούς τα τελευταία 50 τουλάχιστον χρόνια και έχει απωλέσει το ξεκάθαρο σαν κρύσταλλο νόημα της του έπους του ΟΧΙ και της Εθνικής Αντίστασης.

Γνωρίζω όμως πως, με εξαίρεση μια σειρά από ξεπουλημένους δωσίλογους, ο καθένας θέλει να ορίζει ο ίδιος την ζωή του χωρίς να τον εξουσιάζουν άνωθεν άχρηστοι νταβατζήδες-γραφειοκράτες που δεν τους πέφτει λόγος σε τούτο τον τόπο. Ας πάνε να κάνουν κουμάντο στις Γερμανίες, στις Ολλανδίες και στις Φινλανδίες αν τους ανέχονται.

Από εδώ ΔΡΟΜΟ! Είπαμε ΟΧΙ.