Έχουμε σαν έθνος εθνικούς στόχους σήμερα;

του Κλεισθένη

Το ερώτημα πλανάται στα χείλη πολλών σκεπτόμενων Ελλήνων. Αν δεχτούμε ότι υπάρχουν εθνικοί στόχοι σήμερα, ποιοι είναι; ποιοι τους θέτουν;

Το σάπιο κατεστημένο προσδιορίζει ότι εθνικός στόχος είναι η προσφυγή στις αγορές (διεθνείς και ντόπιους τοκογλύφους) για δανεισμό.  Είναι να τρελαθούμε, προσπαθούν να μας πείσουν ότι πρέπει σώνει και καλά να ξαναδανειστούμε. Η σημερινή καταστροφή άραγε από τι προήλθε;

Σε αντιδιαστολή με το σάπιο κατεστημένο εγώ προτείνω σαν εθνικό στόχο το να καταστούμε αυτάρκεις έτσι ώστε να μην έχουμε ανάγκη τα δανεικά.

Ακόμη εθνικό στόχο μας υποδεικνύουν την παραμονή μας στην Ε.Ε και το ευρώ. Καλά τόσα ...
χρόνια περνάμε τα πάθη του Ιώβ μόνο και μόνο γιατί μπήκαμε στην Ε.Ε και γιατί έχουμε σαν νόμισμα το ευρώ.

Αυτά τα ξεχνάει το σάπιο οικονομικοπολιτικό σύστημα;

Αν ναι, εμείς που περνάμε τα πάνδεινα το ξεχνάμε; Σε αντίθεση με την πρόταση του σάπιου κατεστημένου εγώ προτείνω σαν εθνικό στόχο την έξοδό μας απ' την Ε.Ε και το διαολοευρώ της.

Προτείνω την επιστροφή σε εθνικό νόμισμα που θα μας δώσει και εθνική ανεξαρτησία, που θα μας δώσει την δυνατότητα να ξεφύγουμε απ' τον λαβύρινθο των χρεών και της εθνικής υποτέλειας.

Ένας καλόπιστος θα ρωτήσει, πως θα μπορέσουμε να σταθούμε όρθιοι χωρίς την χρηματοδότηση και τα δανεικά των Ευρωπαίων;

Η απάντηση προϋποθέτει να πάμε πολύ πίσω στον χρόνο. Όταν η Ελλάδα ελευθερώθηκε απ' τον Τουρκικό ζυγό σχεδόν αμέσως αποκτήσαμε "προστάτες".

Μην ξεχνάμε ότι τα πρώτα ελεύθερα χρόνια υπήρχαν στην Ελλάδα τρία κόμματα, το Αγγλικό, το Γαλλικό και το Ρωσικό. Αυτό σημαίνει ότι δεν αποκτήσαμε πλήρη ανεξαρτησία. Ένα άλλο ουσιώδες πρόβλημα που κουβαλάμε από τότε είναι ότι δεν είχαμε ποτέ εθνική αστική τάξη.

Οι Έλληνες μεγαλοεπιχειρηματίες ήσαν μεταπράτες δλδ επιχειρούσαν με ξένα κεφάλαια.

Αυτό έχει διπλή ζημιογόνα επίδραση. Έπρεπε η επιχείρηση να έχει κέρδη για τα ξένα κεφάλαια και κέρδη για τον ντόπιο επιχειρηματία-μεταπράτη. Φαντάσου τώρα πως έπρεπε να συμπεριφέρεται ο μεταπράτης-επιχειρηματίας στους εργαζόμενους και το κράτος.

Οι νέγροι της Αμερικής όταν ήσαν δούλοι, είχαν ένα τραγούδι που σε ελεύθερη μετάφραση έλεγε "του νέγρου επιστάτη η βουρδουλιά, πονάει πιο πολύ, αυλακώνει την πλάτη πιο βαθιά". Κάπως έτσι γινόταν και γίνεται στην Ελλάδα.

Υπάρχουν Ελληνικά κεφάλαια; Αν ναι, πόσα;

Σύμφωνα με τους ειδήμονες υπάρχουν εκατοντάδες δις ευρώ σε ξένες τράπεζες. Μπορούν αυτά τα κεφάλαια να στηρίξουν μία Ελλάδα εκτός Ε.Ε και ευρωζώνης; Φυσικά και μπορούν. Μπορούν αυτά τα κεφάλαια να στηρίξουν την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, να την αναπτύξουν και να την καταστήσουν αυτάρκη; Φυσικά και μπορούν.

Τότε γιατί δεν γίνεται;

Η απάντηση εδώ είναι απλή. Απ' την μία όπως προείπα δεν έχουμε εθνική αστική τάξη κι απ' την άλλη κανένας δεν δέχεται να επενδύσει σε παραγωγικό τομέα.

Έχουν όλοι οι κεφαλαιούχοι καλομάθει να επενδύουν σε χρηματοπιστωτικά προϊόντα που τους αποφέρουν μεγάλα κέρδη χωρίς κόπο και έγνοιες. Έχουν τοποθετήσει τα κεφάλαιά τους σε τοκογλυφικά κέντρα που απομυζούν τον πλούτο των λαών, μεταξύ των άλλων και του δικού μας.

Εδώ και τώρα τίθεται ένας πολύ σημαντικός εθνικός στόχος, να επενδυθούν τα Ελληνικά κεφάλαια σε παραγωγικές επενδύσεις στην Ελλάδα και οι έχοντες αυτά τα κεφάλαια να αποτελέσουν την νέα Ελληνική εθνική αστική τάξη.

Αν αυτό συνέβαινε τότε ο Ελληνικός λαός με την εργατικότητά του, με το ταλέντο του, με την δημιουργικότητά του σε λίγα χρόνια θα έκανε την Ελλάδα αγνώριστη, ανεξάρτητη, προοδεύουσα και αυτάρκη.

Ας αφήσουμε τα μίζερα που μας προτείνει το σάπιο κατεστημένο και ας θέσουμε εμείς τους εθνικούς μας στόχους. Εγώ στηρίζω ήδη δύο, την έξοδο απ'την Ε.Ε και το ευρώ και τις παραγωγικές επενδύσεις από Ελληνικά κεφάλαια.

Εσείς θέσετε τους δικούς σας εθνικούς στόχους...

από το "kleisthenisblog.blogspot.gr"