Η αποστασία και η υφαίνουσα Πηνελόπη

του Ανδρέα Ζαφείρη

Μνήμη μανία.

Σεπτέμβριος του 1993. Πρώτη του μήνα και σε δη­λώσεις του ο πρόεδρος -τότε- του ΠΑΣΟΚ, Ανδρέας Πα­πανδρέου, καλεί τους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας να ανατρέψουν την κυβέρνηση Μητσοτάκη, λέγοντας ότι ό­ποιοι απ’ αυτούς θέλουν πράγματι να διαχωρί­σουν τη θέση τους, όφειλαν να το κάνουν με τρόπο που να μην επιδέχεται καμία παρερμηνεία!

Μνήμη βραχεία.

Δευτέρα 6 Σε­πτεμβρίου 1993 και ο Αντώνης Σαμαράς κάνει την παρακάτω δήλωση: «Η Πολιτική Άνοιξη …πι­στεύει ότι μόνον η διακοπή ανοχής προς τη σημερινή κυβέρνηση μπορεί να αποτρέψει ε­περχόμενα δραματικά γεγονότα που θα εξω­θούσαν μοιραία σε ακρότητες την κοινωνική ι­σορροπία του τόπου. Κατά συνέπεια καθιστώ δημόσια σαφές προς όλους....
ότι  Άνοιξη και στήριξη της κυβέρνησης αποτελούν δύο αντί­θετες θέσεις που είναι αδύνατον να συνυπάρ­ξουν»...

Αυτή η δημόσια έκκληση στους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας να ρίξουν την κυβέρνηση αποτέλεσε την αρχή της πτώσης της, λίγες μέρες αργότερα.

Μνήμη τελεία.

Μετά από δύο ημέρες, την Τετάρτη 8 Σεπτεμβρίου 1993, ημέρα που ακόμη δύο βουλευτές της ΝΔ αποχωρούσαν  από το κόμμα τους και προσχωρούσαν  στην ΠΟΛΑΝ (ο Νίκος Κλείτος και ο Βασίλης Μαντζώρης), ο Ανδρέας Παπανδρέ­ου έστειλε επιστολές στις ξένες επιχειρήσεις που ενδιαφέρονταν να γίνουν στρατηγι­κοί επενδυτές στον ΟΤΕ, προειδοποιώντας ότι μόλις γίνει κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ θα καταργήσει τον νόμο που προχωρούσε στη μερική αποκρατικοποίηση του οργανισμού. (Τον Αύγουστο είχε ψηφιστεί  η ιδιωτικοποίηση-αποκρατικοποίηση του ΟΤΕ. Τελικά το ΠΑΣΟΚ όταν ήρθε στην εξουσία, όχι μόνο δεν ξαναπήρε τον ΟΤΕ πίσω στο ελληνικό δημόσιο, αλλά προχώρησε σε μετοχοποίηση (δηλ. σε μερική ιδιωτικοποίηση) του 33%!)

Μνήμη φαιδρά.

«…Περιϋβρίσθη χυδαίως ο ειρημένος υπουργός έργω και λόγω και δια των λέξεων «κάθαρμα»,  «προδότη», «δεν περνάει ο φασισμός», ως και δια της κατ΄ αυτού ρίψεως τοματών, ωών και άλλων αντικειμένων».

Από την έκθεση του εισαγγελέα Πρωτοδικών, προς το Υπουργείο Δικαιοσύνης, για τα γεγονότα κατά την επίσκεψη του Κ.Μητσοτάκη στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τον Οκτώβριο του 1965, μετά την λεγόμενη «αποστασία».

Μνήμη  φτηνή.

Ο γνωστός Σ. Κωνσταντόπουλος, υπέρμαχος του «Ιουλιανού πραξικοπήματος», έγραφε λίγα χρόνια αργότερα: «Όσοι ηγωνίζοντο δια να συγκροτηθή μίαν άλλην κυβέρνησις χρησιμοπούσαν και αυτοί μέσα κακής ηθικής ποιότητας. Προσεφέροντο εις τους βολευτάς χρήματα. Παρείχοντο ρουσφέτια στοιχίζοντα εις το δημόσιον ταμείον ...αναθυμιάσεις ηθικής σήψης». (Ελεύθερος Κόσμος, 17 Ιουλίου 1968).

Το γενικό στρατηγείο των εξαγορών ήταν εγκατεστημένο στο παλάτι. Υπήρχε άμεση και συνεχής επικοινωνία με την Πρεσβεία. (Μία είναι η πρεσβεία). Υπεύθυνος από πλευράς CIA ήταν ο John Marey. Το κόστος της επιχείρησης ήταν τελικά φτηνό. Είχαν προϋπολογιστεί 15 εκατομμύρια δολλάρια και στοίχισε μόνο 10. Το ποσό ήταν μια ευγενική χορηγεία ξένων φίλων και ημιδαπών εφοπλιστών.

Μνήμη λωτοφαγεία;

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Είναι ανοιχτός κ. Πρόεδρε, ο Φώτης Κουβέλης στο μέλλον, αν οι εξελίξεις το φέρουν έτσι, ώστε να συμμετάσχει με την ΔΗΜΑΡ σε μία κυβέρνηση της Αριστεράς;

ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Η Ελλάδα έχει εγκαταλείψει τις μονοκομματικές κυβερνήσεις. Η ίδια η ζωή έχει εγκαταλείψει αυτές τις κυβερνήσεις. Χρειάζονται στη χώρα μας κυβερνήσεις συνεργασίας. Εμείς το αποδείξαμε αυτό ως αναγκαιότητα τον Ιούλιο το 2012. Αλλά οι κυβερνήσεις συνεργασίας πρέπει να είναι ουσιαστικά συνεργατικές κυβερνήσεις, έτσι ώστε να μην έχουμε ούτε μονοκομματικές συμπεριφορές, αλλά και αυτό που παράγει η συνεργατική κυβέρνηση να αντανακλά στην ασκούμενη πολιτική. Να γίνεται κτήμα της ελληνικής κοινωνίας που επιδιώκει η χώρα.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Άρα δεν το απορρίπτετε.

ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Βεβαίως.

από το «iskra.gr»