Ή κάτσω σπίτι, ή πάω βόλτα, σε μαγαζί δεν πρόκειται να
μπω... Μπορώ όμως πάντα να διαμαρτυρηθώ διαδηλώνοντας. Black Friday λοιπόν δεν
θα ψωνίσω. Όχι μόνο επειδή δεν υπάρχει φράγκο (ευρώ), αλλά και να είχα, πάλι
δεν θα πήγαινα. Όπως δεν πάω να ψωνίσω Κυριακή. Ποτέ την Κυριακή ή την
"μαύρη" Παρασκευή.
Σκούρα τα πράγματα για τους εργαζόμενους. Περισσότερη
δουλεία (προσέξτε! όχι "δουλειά") λιγότερα χρήματα. Επιτέλους!
Γινόμαστε ανταγωνιστικοί με τους είλωτες της αρχαίας Ελλάδας. Σκάσε, δούλευε
και πλήρωνε: Τρία (με το συμπάθιο) απλά πράγματα που συνιστούν τοκογλύφοι και
κατασκευαστές πλυντηρίων των ΜΜΕ.
Ναι, θα σας βγει το λάδι σήμερα αγαπητοί εργαζόμενοι,
περισσότερο από ότι συνήθως. Αλλά οι κόποι σας θα ανταμειφτούν. Στην άλλη ζωή!
Το λένε οι παπάδες. Παπατζηλίκι; Μπορεί, αλλά τα αφεντικά....
σίγουρα θα κερδίσουν περισσότερα. Κι οι τοκογλύφοι; Κι αυτοί. Μετά θα προτείνουν νέα μέτρα, ακόμα χειρότερα. Έκπτωση στη βαζελίνη παίζει; Δεν μου αρέσει, που γινόμαστε ανταγωνιστικοί. Προτιμώ την ευγενή άμιλλα, το συναγωνισμό. Το "συν" σημαίνει μαζί, το "αντί" εναντίον.
σίγουρα θα κερδίσουν περισσότερα. Κι οι τοκογλύφοι; Κι αυτοί. Μετά θα προτείνουν νέα μέτρα, ακόμα χειρότερα. Έκπτωση στη βαζελίνη παίζει; Δεν μου αρέσει, που γινόμαστε ανταγωνιστικοί. Προτιμώ την ευγενή άμιλλα, το συναγωνισμό. Το "συν" σημαίνει μαζί, το "αντί" εναντίον.
Αλλά ας δούμε τις δήθεν εκπτώσεις. Έριξα μια ματιά. Σε
πράγματα, που ούτως ή άλλως δεν παίρνω, έχουν εκπτώσεις. Όσα πρόκειται να
πετάξουν, τώρα θα τα πουλήσουν. Σιγά μην κάτσουν να ψάξουν για ποιότητα οι
αφηνιασμένοι πελάτες. Θα γίνεται ο κακός χαμός. Ο ένας θα πατάει τον άλλον.
Καλά αυτό δεν γίνεται μόνο στα καταστήματα την Παρασκευή των εκπτώσεων. Κάθε
μέρα γίνεται στα γραφεία των πολιτικών. Όπα! Mια θεσούλα στο πεντάμηνο, κενή.
Γούρια!!! Αέρα και τον φάγαμε τον άλλο που έχει τα προσόντα! Είναι η ίδια
νοοτροπία: Να προλάβω εγώ μην πάει κάποιος άλλος.
Σαν άνθρωπος που του αρέσει η αξιοκρατία, δεν εγκρίνω.
Κάποιοι κι εδώ, σου δίνουν λίγα ενώ κερδίζουν πολλά. Τώρα ποιός αντέγραψε
ποιόν, οι πολιτικοί τα αφεντικά ή οι αφεντάδες τους κηφήνες, δεν το ξέρω. Ξέρω
ότι μας θέλουν χωρίς μυαλό. Αυτό φτάνει για να αρχίσουμε να σκεπτόμαστε.
Να δεις τι μου θυμίζει αυτό που γίνεται στο Αμέρικα και ήρθε
τώρα στη μπανανία μας.... Παρεμπιπτόντως, ότι μαλακία γίνεται στο εξωτερικό,
εμείς την αντιγράφουμε. Αν γίνει κάτι καλό, μας λένε: Αυτά δεν μπορούν να
εφαρμοστούν στη χώρα μας. Μπανανία, όχι χώρα, να ξέρουμε που βρισκόμαστε.
Συγνώμη παρασύρθηκα από το πλήθος των αγελαίων καταναλωτών. Όπως έλεγα αυτό που
γίνεται μου θυμίζει μια περιγραφή:
"Οι ναζί φύλακες των στρατοπέδων συγκέντρωσης κάποιες
φορές πετούσαν ένα ξερό κομμάτι ψωμί τους κρατούμενους και τους έκαναν να
τσακώνονται μεταξύ τους. Όταν οι σκελετωμένοι από την πείνα χτυπιόνταν για το
ξεροκόμματο, τα κτήνη γελούσαν λέγοντας, "Έτσι, να
μαθαίνουν!"...".
Λυπάμαι, αλλά δεν μου αρέσει ο ρόλος του κρατουμένου στα
"Άουσβιτς" και τα "Νταχάου" του σύγχρονου νεοφιλελευθέρου
κανιβαλισμού. Λυπάμαι για την κατάντια των συγχρόνων, αφού τα θύματα τότε,
είχαν απέναντι οπλοπολυβόλα και δεν είχαν άλλες επιλογές.
Αφού κερδίσουν (σιγά) από την "έκπτωση" του
"καπέλου" οι πελάτες, θα μπορούν να πληρώσουν και τον ΕΝΦΙΑ. Αχ
κρίμα! Στα χαράτσια και τους λογαριασμούς, δεν υπάρχουν εκπτώσεις. Μόνο
αυξήσεις. Τώρα θα μας λένε οι παπαγάλοι κι οι βρικόλακες: Γιατί να μην μειωθούν
κι άλλο οι συντάξεις και οι μισθοί; Αφού θα ψωνίζετε στις εκπτώσεις!
Θα ρωτήσω όμως κάποιον που πήγε. Από περιέργεια. Πως νιώθει
ένα ψάρι, όταν βλέπει το δόλωμα στο αγκίστρι; Σκέφτεται καθόλου; Μπα! Σκέφτεται
όμως ο ψαράς πως θα το μαγειρέψει... Άντε ρε!
Όσοι "χάνοι" τσιμπήσετε, να καλοφαγωθείτε μεταξύ
σας.
από το «Βαθύ Κόκκινο»
Επιτέλους! Γινόμαστε ανταγωνιστικοί με τους είλωτες της αρχαίας Ελλάδας.
Reviewed by Διαχειριστής
on
Παρασκευή, Νοεμβρίου 25, 2016
Rating:
Δεν υπάρχουν σχόλια: