MKO: Μπορεί ο λύκος να φυλάει τα πρόβατα;

Η προσφυγική κρίση, o Σόρος και η περίπτωση του «Solidarity Nοw»

του Ηλία Σκυλάκου

Βρισκόμαστε μέσα στη δίνη της προσφυγικής κρίσης η οποία είναι αποτέλεσμα των πολέμων κυρίως στη Μέση Ανατολή.

Το προσφυγικό όμως αποτελεί ένα σύνθετο ζήτημα, διότι αυτές οι ροές φαίνεται να αξιοποιούνται για την κάλυψη των αναγκών της κερδοφορίας των πολυεθνικών εταιρειών, μέσω της μετατροπής των κατατρεγμένων ανθρώπων σε φθηνή εργατική δύναμη, ενώ ταυτόχρονα στήνονται μεγάλες μπίζνες που έχουν την σφραγίδα, δουλεμπόρων, κρατικών μηχανισμών, αλλά και των γνωστών ΜΚΟ - ιδρυμάτων.

Τα ιδρύματα και οι ΜΚΟ ειδικά, φαίνεται να απολαμβάνουν όμως εκατομμύρια ευρώ από την ΕΕ και τις ΗΠΑ για τον έλεγχο των δομών «στήριξης» των προσφύγων.

Η άμεση χρηματοδότηση των ΜΚΟ από τα κέντρα εξουσίας, τις μυστικές υπηρεσίες, αλλά και άλλων σκοτεινών κύκλων που κατά καιρούς έχουν έρθει στην δημοσιότητα, επιβεβαιώνουν πως ο ρόλος των οργανώσεων αυτών συνδέεται άμεσα με τους σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστών.

Στις δράσεις τους για παράδειγμα δεν θα διαπιστώσει κανείς να γίνεται κάποια αναφορά στα αίτια ....
των πολέμων, ή στους υπευθύνους των επεμβάσεων όπως είναι η Ε.Ε και οι ΗΠΑ.

Συνεπώς η δράση των ΜΚΟ είναι εμφανές πως δεν έχει καμία σχέση με την προσφορά αλληλεγγύης. Αυτό που μόνο τελικά παράγουν είναι μια επίπλαστη φιλανθρωπία για τον έλεγχο των δομών αλληλεγγύης.

Ίδρυμα δίνει 14.000.000 εκατομμύρια δολάρια στις Ελληνικές ΜΚΟ

Ας δούμε όμως ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα κάποιου ιδρύματος που έχει τεράστια δραστηριότητα στη χώρα μας.

Στη Ελλάδα, από το 2013 δραστηριοποιείται το ίδρυμα Solidarity NoW «Αλληλεγγύη Τώρα».

Το ίδρυμα αυτό σύμφωνα με όσα αναφέρονται στην επίσημη ιστοσελίδα του δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία ενός άλλου «φιλανθρωπικού ιδρύματος», με την ονομασία Open Society Foundations (OSF), δηλαδή του γνωστού Ιδρύματος στο οποίο επικεφαλής είναι ένας από τους μεγαλύτερους κερδοσκόπους του πλανήτη, ο Τζόρτζ Σορος.

Το «Solidarity Nοw» αποτελεί ουσιαστικά ένα ίδρυμα «ομπρέλα» που στηρίζει, χρηματοδοτεί και ελέγχει πάνω από 40 ΜΚΟ στην Ελλάδα, οι οποίες σήμερα δραστηριοποιούνται και στις δομές για τους πρόσφυγες.

Αυτό όμως που προκαλεί εντύπωση είναι πως την υποστήριξη του στις ΜΚΟ το ίδρυμα, την δείχνει δίνοντας απλόχερα τεράστιες δωρεές που φτάνουν το ποσό των 14.000.000 εκατομμυρίων δολαρίων!

Στην επίσημη σελίδα του «Solidarity Now» μπορεί κάποιος να δει αναλυτικά τα ποσά που δαπανώνται για τις δράσεις.

Στις δραστηριότητες του το «Solidarity Now», όπως αναφέρεται στην επίσημη ιστοσελίδα, εκτός ότι χρηματοδοτεί με εκατομμύρια ευρώ δεκάδες ΜΚΟ στην Ελλάδα, εντούτοις προχωρά στην δημιουργία «κέντρων αλληλεγγύης», τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν από ΜΚΟ για αναπτύξουν τις δράσεις τους. Επίσης εντάσσονται σχέδια για την υλοποίηση προγραμμάτων για τις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες με την παροχή θέρμανσης κ.α.

Ας δούμε όμως κάτι ακόμα (πέρα από την παρουσία του Σόρος) που ενισχύει την άποψη πως σε καμία περίπτωση ο …λύκος δεν μπορεί να φυλάει τα πρόβατα.

Αν για παράδειγμα ρίξουμε μια ματιά στο ΔΣ του «φιλάνθρωπου ιδρύματος» SolidarityNow στην Ελλάδα θα καταλάβουμε πολλά.

Όπως διαπιστώνει κανείς, οι άνθρωποι που το απαρτίζουν αποτελούν τον βασικό πυρήνα της οικονομικής ελίτ της χώρας.Αποτελείται δηλαδή από μεγαλοεπιχειρηματίες, από καθηγητές Πανεπιστημίων και από νεοφιλελεύθερους πολιτικούς που ως γνωστόν ανήκουν στους πρωτεργάτες της υλοποίησης των ακραίων πολιτικών λιτότητας, ενώ στηρίζουν συνειδητά και την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα.

Μεταξύ άλλων στο Δ.Σ του «φιλάνθρωπου ιδρύματος», διαβάζουμε το όνομα του Ευθύμιου Βιδάλη (αντιπρόεδρος του ΣΕΒ), του Στελιου Ζαββού (διευθύνων σύμβουλος της επενδυτικής εταιρείας Zeus Capital Partners.) του γνωστού μεγαλοεπιχειρηματία, Πάνου Μαρινόπουλου κ.α

Επίσης φιγουράρει και ξεχωρίζει το όνομα της Αντιγόνης Λυμπεράκη του «Ποταμιού» που πέρυσι είχαμε την ευκαιρία να την «απολαύσουμε» για τις… πανανθρώπινες ευαισθησίες της.

Και το ερώτημα που προκύπτει είναι προφανές: Μπορεί τελικά ένα Ίδρυμα το οποίο βρίσκεται στα χέρια ενός από τους μεγαλύτερους κερδοσκόπους του πλανήτη και διοικείται από μερίδα των ολιγαρχών της χώρας μας, να είναι και φιλάνθρωπο;

Φθηνό εργατικό δυναμικό οι μετανάστες –πρόσφυγες

Όπως φάνηκε και παραπάνω μία από τις αρμοδιότητες του συγκεκριμένου Ιδρύματος του Τζορτζ Σόρος και των ΜΚΟ είναι να παρέχουν προτάσεις και λύσεις πάνω στα ζητήματα ενσωμάτωσης των ασθενέστερων κοινωνικών ομάδων στις κοινωνίες.

Στη περίπτωση των προσφύγων, όπως φαίνεται και στη συνέχεια, το ίδρυμα «Solidarity Now», αναπτύσσει δράσεις ώστε αυτές οι προσφυγικές ροές να ενταχθούν στην κοινωνία. Η αλήθεια όμως είναι πως ο κύριος στόχος του είναι να διαμορφωθούν οι προϋποθέσεις για την μετατροπή τους σε ευέλικτο φθηνό εργατικό δυναμικό που θα δουλέψει στις επιχειρήσεις τόσο στην Ευρώπη όσο και στις ΗΠΑ.

Στην Αθήνα στις 23 Μαρτίου 2016 πραγματοποιήθηκε μια κοινή εκδήλωση - παρουσίαση του Harvard Business School και του «SolidarityNow»

Στην εκδήλωση έγινε αναφορά στη συμβολή της μετανάστευσης και των μετακινούμενων πληθυσμών ως «σημαντικού μοχλού οικονομικής ανάπτυξης στη σύγχρονη Ευρώπη.». Ο Καθηγητής του Πανεπιστημίου τoυ Columbia, Bimal Ghosh, στην εκδήλωση είπε: «Πρέπει να γνωρίζουμε ότι μολονότι η άφιξη ήδη ενός και πλέον εκατομμυρίου ανθρώπων μέσα στο χρονικό διάστημα ενός έτους φαντάζει ως ένα συγκλονιστικό γεγονός, ας έχουμε κατά νου ότι οι άνθρωποι αυτοί αντιπροσωπεύουν μόλις το 1/5 του 1% του πληθυσμού της ΕΕ. Οι νέες αφίξεις θα αντιπροσωπεύουν μόλις το 0,4% του εργατικού δυναμικού στον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο και την Ελβετία».

Ποιος είναι όμως ο Τζόρτζ Σόρος;

Στο σημείο αυτό ας κάνουμε όμως μια ιστορική αναδρομή στα έργα και τις ημέρες του μεγαλοκερδοσκόπου Τζόρτζ Σόρος, διότι έτσι θα κατανοήσουμε ποιος είναι αυτός ο άνθρωπος που παρουσιάζεται ως «φιλάνθρωπος» και εμφανίζεται ως επικεφαλής του ιδρύματος «Solidairity Now» στην Ελλάδα.

O Τζόρτζ Σόρος, γεννήθηκε στην Ουγγαρία το 1930 αλλά εγκαθίσταται στην Αγγλία μετά το τέλος του δεύτερου παγκόσμιου πόλεμου. Το 1956, φεύγει στις ΗΠΑ και εκεί δημιουργεί τα πρώτα «κεφάλαια ασφαλείας» με την πρόθεση των μεγάλων περιουσιών. Ο Τζορτζ Σόρος δεν δημιούργησε ποτέ πλούτο από την εργασία του, αλλά πλούτισε χάρη στη χρηματιστηριακή δραστηριότητά του. Με 7 δισεκατομμύρια δολάρια, η κληρονομιά του πρέπει να είναι σήμερα η 28η περιουσία στις ΗΠΑ σύμφωνα με την ταξινόμηση του περιοδικού Forbes το 2003.

Η μεγάλη του μπίζνα

Η δράση του Τζόρτζ Σόρος είναι γνωστό πως είναι αρκετά σκοτεινή. Η μεγαλύτερη μπίζνα του θεωρήθηκε αυτή που πραγματοποιήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 1992, κατά τη διάρκεια της νομισματικής κρίσης που μάστιζε τη βρετανική οικονομία.

Τότε ο Σόρος κερδοσκόπησε σε βάρος του χρηματοπιστωτικού συστήματος της χώρας, αναγκάζοντας την κυβέρνηση να προβεί σε υποτίμηση της στερλίνας. Ο ίδιος αποκόμισε βέβαια κέρδη της τάξης του 1,1 δισ. δολαρίων. Η κίνηση αυτή του έδωσε από τότε το παρατσούκλι «ο άνθρωπος που έσπασε την Τράπεζα της Αγγλίας», καθώς οι κερδοσκοπικές του πρακτικές κόστισαν στη Βρετανία περισσότερα από 3,4 δισ. Στερλίνες.

ΜΚΟ για την ανατροπή του Σοσιαλισμού

Στον τομέα των ΜΚΟ και των ιδρυμάτων ο Σόρος έχει μακριά πορεία. Κατά την περίοδο του 89, 1991, η δράση του ήταν καθοριστική στο σχεδιασμό των ΗΠΑ για την ανατροπή των Σοσιαλιστικών χωρών της Ανατολικής Ευρώπης.

Ο ίδιος σε συνεργασία με την CIA είχαν προχωρήσει σε ένα σχέδιο παρέμβασης, μέσω των ΜΚΟ. Το σχέδιο όπως ο ίδιος ο Σόρος αποκάλυψε σε συνέντευξη του στο CNN, δεν ήταν άλλο από την χρηματοδότηση με εκατομμύρια δολάρια σε ιδρύματα που ιδρύθηκαν στην Ανατολική Ευρώπη υπό το δόγμα «Open Society».

Λέει ο Σόρος σε εκείνη την συνέντευξη: «Δημιούργησα το πρώτο μου ίδρυμα στην Ουγγαρία το 1984. Η ιδέα ήταν απλή: το κρατικό δόγμα, που επέβαλε το κομμουνιστικό καθεστώς, ήταν εσφαλμένο και προσφέροντας μια εναλλακτική, θα μπορούσαμε να εκθέσουμε αυτά τα λάθη. Έτσι, υποστηρίζαμε κάθε πολιτιστικό γεγονός που δεν μπορούσε να εκφραστεί μέσα από το καθιερωμένο δόγμα…» .

«Συνέχισα την επιτυχία της Ουγγαρίας, με ιδρύματα από το 1989 στην Πολωνία, την Κίνα και τη Σοβιετική Ένωση. Νομίζω ότι επηρέασα τον στρατηγό Γιαρουζέλσκι να αλλάξει γνώμη έναντι της αντιπολίτευσης και να τον κάνω να δει ότι στελέχη της αντιπολίτευσης όπως ο Ανταμ Μίτσνικ και ο Γιάτσεκ Κούρον ήταν επίσης πατριώτες, παρά την κριτική από το Ενωμένο Εργατικό Κόμμα της Πολωνίας. Όταν η σοβιετική αυτοκρατορία κατέρρευσε και η Γιουγκοσλαβία διαλύθηκε, συνεχίσαμε να επεκτεινόμαστε. Έως το 1992 υπήρχαν ιδρύματα «Open Society» σε 22 χώρες και τα έξοδα είχαν φτάσει στα 53 εκατομμύρια. Ένα χρόνο μετά ξοδεύαμε σχεδόν 184 εκατομμύρια»…

Ο Σόρος αναφέρει πολλά παραδείγματα, όπως ότι στην Ουκρανία ίδρυσε το «Ίδρυμα Αναγέννησης της Ουκρανίας» πριν τη διάλυση της ΕΣΣΔ και της ανεξαρτητοποίησης της χώρας. Στο Τατζικιστάν οι δραστηριότητες του ιδρύματος συνέχισαν και κατά τη διάρκεια των πέντε χρόνων του εμφυλίου, «στα τελευταία 30 χρόνια, τα ιδρύματα έχουν εργαστεί για την ανάπτυξη της «ανοιχτής κοινωνίας» σε όλο τον κόσμο…».

Εμπλοκή και στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας

Η δράση του Σόρος δεν σταμάτησε όμως εκεί, καθώς επεκτείνεται αργότερα παρεμβαίνοντας σε αρκετές χώρες. Όπως έγινε γνωστό μετά το τέλος της ΝΑτοικής επέμβασης στην Γιουγκοσλαβία ο Σόρος ουσιαστικά …διορίζεται από την αμερικάνικη κυβέρνηση ως επικεφαλής στο σχέδιο «ανοικοδόμησης» της χώρας.

Η επένδυση τότε όπως είχε αποκαλυφθεί από την εφημερίδα, «Wall Street Journal», δινόταν στην εταιρεία «Soros Private Funds Management LLC» η οποία και επένδυσε 50 εκατ. δολάρια για την ανακούφιση της περιοχής. Στις χώρες, που θα λάβουν τη βοήθεια συγκαταλέγονται η Αλβανία, η Βοσνία – Ερζεγοβίνη, η Βουλγαρία, η Κροατία, η ΠΓΔΜ, το Μαυροβούνιο, η Ρουμανία, η Σλοβενία και η Τουρκία.

Και στην Αφρική…

Παρόμοια η δράση του και στην Αφρική, μιας και το 2011 αποφάσισε να χρηματοδοτήσει επιχειρηματικά σχέδια ύψους 20.000.000 εκατομμυρίων δολαρίων, στο όνομα της καταπολέμησης της φτώχειας, της ανισότητας, των δύο φύλων κτλ.

Πίσω όμως από αυτό το μεγαλεπήβολο επιχειρηματικό πλάνο, δεν υπήρχε άλλοςστόχος από τον έλεγχο της γης, της αγροτικής παραγωγής και του ορυκτού πλούτου της περιοχής. Άλλωστε ένας μεγαλοκαρχαρίας κερδοσκόπος τα χρήματα του τα βάζει μόνο εκεί που ξέρει ότι θα βγάλει κέρδος.

Στήριξη στους Νεοναζί της Ουκρανίας

Τo όνομα του δεν μπορούσε όμως να μην εμπλακεί και στα όσα συνέβησαν στην Ουκρανία κατά την διάρκεια του πρόσφατου νεοφασιστικού πραξικοπήματος που πραγματοποιήθηκε με την στήριξη της Ε.Ε και των ΗΠΑ.

Ο ίδιος μέσω της αρθρογραφίας του εκείνη την περίοδο, αν και δήλωσε πως το Ίδρυμα του στην Ουκρανία δεν συμμετείχε ενεργά στα γεγονότα για την ανατροπή της κυβέρνησης, εντούτοις παραδέχθηκε πως υπήρξε συμμετοχή. Επίσης δεν παρέλειψε να χαρακτηρίσει τις εξελίξεις στο Κίεβο μετά το πραξικόπημα ως «ανέλπιστα θετικές»….

«Το ίδρυμα δεν πήρε μέρος στην πρόσφατη εξέγερση, όμως υπερασπίστηκε όλους όσοι στοχοποιήθηκαν από την κυβερνητική καταστολή. Το ίδρυμα είναι τώρα έτοιμο να στηρίξει τη βαθιά επιθυμία της Ουκρανίας να εγκαθιδρύσει ανθεκτικούς δημοκρατικούς θεσμούς. Όμως η Ουκρανία θα χρειαστεί εξωτερική βοήθεια, που μόνο η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να προσφέρει: πραγματογνώμονες διοίκησης και πρόσβαση στις αγορές» είχε δηλώσει μεταξύ άλλων.

Ανάμεσα στη «σκύλα» και την «Χάρυβδη»

Εν κατακλείδι είναι προφανές πως το μεγάλο κόλπο που έχει στηθεί από τους ιμπεριαλιστές βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη.

Από την μία βλέπουμε δηλαδή πως ο έλεγχος των πλουτοπαραγωγικών πηγών και των χωρών είναι η βασική επιδίωξη τους, ενώ οι πόλεμοι, η αστάθεια και οι κρίσεις είναι τα εργαλεία τους. Άλλοτε αιματοκυλούν στο όνομα της ελευθερίας, άλλοτε στο όνομα της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και άλλοτε χρησιμοποιούν ακόμα και την ανοιχτή φασιστική δράση για την ισοπέδωση των χωρών και το ξεζούμισμα των λαών.

Εντούτοις τα αποτελέσματα των πρακτικών τους αποτελούν και αυτά αξιοποιήσιμες πηγές για την αύξηση των κερδών τους.

Γι’ αυτό και γίνεται εμφανές πως η μαζική παρέμβαση για τον έλεγχο του προσφυγικών ροών στο όνομα της προστασίας των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων», από ενώσεις, ιδρύματα ΜΚΟ, κέντρα εξουσίας, και μυστικές υπηρεσίες που παρατηρείται από την μια, αλλά και φασιστική έξαρση και ο ρατσισμός που βλέπουμε να γενικεύεται στην Ευρώπη από την άλλη, αποτελούν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.

Είναι το ίδιο εργαλείο που όπως φαίνεται θα χρησιμοποιηθεί για να μετατραπούν οι πρόσφυγες - μετανάστες αλλά και συνολικά οι εργαζόμενοι σε σύγχρονους δούλους στα νέα εργασιακά Νταχάου του ετοιμάζονται.

από το «Ημερόδρομος»