Αχ (Β’ Μέρος)

ΚΑΙ ΟΜΩΣ!…  ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΑΜΕΛΙΣΜΟΙ ΧΩΡΩΝ ΑΠΟ ΤΟ 1985 ΣΤΑ ΒΟΡΕΙΑ ΣΥΝΟΡΑ ΜΑΣ ΠΟΣΟ ΜΕ ΕΝΘΟΥΣΙΑΖΟΥΝ, ΠΟΣΟ ΜΕ ΤΡΕΛΑΙΝΟΥΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΟΣΟ ΜΑΣ ΒΟΥΡΚΩΝΟΥΝ

Του Γιώργου Βαζάκα

«……………………………………………………………

Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα

μου τάπες με το πρώτο σου το γάλα

………………………………………………………..

και στο παζάρι με πήγες  γύφτισσα μαϊμού

Ελλάδα  Ελλάδα μάνα του καϋμού ». (Ν. Γκάτσος)   

Το 1991 η λεγόμενη  Σοσιαλιστική δημοκρατία της Μακεδονίας αποσχίστηκε από την έως τότε ενωμένη Γιουγκοσλαβία και το 1992, με την 817 απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας έγινε δεκτή στον ΟΗΕ, χωρίς σημαία με  το όνομα ΠΓΔΜ ( Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία Μακεδονίας),  η γνωστή ως  FYROM. Υπουργός εξωτερικών τότε της Ελλάδας ήταν ο κ. Αντ. Σαμαράς, που δεν προβάλει καμία ένσταση σ’αυτό το γεγονός.

Από τότε και μέχρι και σήμερα ζήσαμε και ζούμε μια ατέρμονη διαμάχη με πολυποίκιλα δρώμενα – δε θεωρούμε απαραίτητο να αναφέρουμε λεπτομέρειες –  ένθεν κακείθεν, ώστε απ’ τη μια οι σκοπιανοί να πετύχουν να ονομάζονται επίσημα «Μακεδονία» και η Ελλάδα απ’ την άλλη αυτό να μην το δέχεται και να το μπλοκάρει. Τι διαβουλεύσεις, τι συσκέψεις, τι διαμεσολαβήσεις του ΟΗΕ, τι συλλαλητήρια, τίποτε δεν απέδωσε. Το πρόβλημα ονοματοδοσίας  του κρατιδίου των Σκοπίων μένει μέχρι και τη στιγμή που γράφουμε, άλυτο.

Και από αυτό το σημείο της έκθεσης των απόψεών μας,  θα προβάλουμε κάποιες θέσεις – εκτιμούμε  σημαντικές – που αγγίζουν την καρδιά του προβλήματος και που κατά τη γνώμη μας, αν είχαν υποστηριχθεί διπλωματικά με σφρίγος γνώσης, ευελιξίας και αποφασιστικότητας θα είχαμε μάλλον ευνοϊκές εξελίξεις  για τα ελληνικά δίκαια από το 1992.

Καταρχήν θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε, αν υπάρχει μακεδονικό έθνος. Μακεδονικό έθνος δεν υπήρξε ποτέ και δεν υπάρχει και σήμερα. Και αυτό όχι γιατί η Ελλάδα είναι ελληνική, αλλά γιατί απλούστατα σε μακεδονικό έδαφος δεν υπήρξε εθνογένεση κάποιου περίεργου έθνους, που λεγόταν Μακεδόνες. Κι όλοι εκείνοι οι περίεργοι τύποι, μέλη σλαβικών στοιχείων, των λεγόμενων μακεδονικών οργανώσεων του 19ου αι. και των αρχών του 20ου αι. και που αυτές οι οργανώσεις πέρα από τις διασπάσεις που υπέστησαν, βασικά ήταν βουλγάρικες «μακεδονικές οργανώσεις», είχαν βουλγάρικη εθνική συνείδηση, είχαν σχέσεις με τη Βουλγαρία   και τότε έριξαν το σύνθημα: « η Μακεδονία στους Μακεδόνες». Και βασίστηκαν για να εκθρέψουν αυτό το σύνθημα στην τότε υπό τον οθωμανικό ζυγό γεωγραφική και πληθυσμιακή κατάσταση της Μακεδονίας. Η οθωμανική Μακεδονία περιελάμβανε και τη σημερινή περιοχή των Σκοπίων και μέρος της Βουλγαρίας ( Μακεδονία του Πιρίν ) και μέρος της Αλβανίας – αυτά να μην τα ξεχνάμε – κι έφτανε μέχρι τη Μοσχόπολη. Ο πληθυσμός της πολυδιάσπαρτος την εποχή εκείνη είχε ως κυρίαρχο  στοιχείο τους Έλληνες και στις αγροτικές περιοχές τους Σλάβους. Σ’ αυτή την πληθυσμιακή κατάσταση δεν μπορούσε να γίνει εθνικός προσδιορισμός και Μακεδόνες θεωρούσαν, όλες τις εθνότητες που κατοικούσαν στην περιοχή που αναφέραμε. Με αυτό το σκεπτικό λοιπόν τέθηκε το ζήτημα της απελευθέρωσης της οθωμανικής  Μακεδονίας με το παραπάνω σύνθημα.

Βέβαια και τότε, όπως και τώρα κυκλοφορούσαν απατεώνες και ήθελαν να μας πουν ότι μ’ αυτό το σύνθημα συμβολοποιείται το ξεκίνημα  εθνογένεσης εκεί, κάποιου φανταστικού, εικονικού και ανύπαρκτου «μακεδονικού έθνους». Βέβαια τίποτε απ’ όλα αυτά δεν ίσχυε, ούτε ισχύει. Πώς προέκυψε και διαδόθηκε αυτό το σύνθημα; Στα χρόνια 1875 – 1876 οι Βούλγαροι κατασφαγιάστηκαν σε δυο εξεγέρσεις τους από τους Οθωμανούς, που υποστηρίζονταν από την  τότε αγγλική κυβέρνηση Ντισραέλι. Ο αρχηγός όμως της αγγλικής αντιπολίτευσης Γουίλιαμ Γκλάνστοουν έδειξε συμπάθεια προς τους Βούλγαρους μετά τις σφαγές τους και έριξε το σύνθημα: «Η Βουλγαρία στους Βούλγαρους». Ύστερα απ’ αυτό οι βουλγαρικές « μακεδονικές οργανώσεις», με πρωτοπορία την γνωστή VMRO το μετέτρεψαν: «Η Μακεδονία στους Μακεδόνες». Σ’ όλο αυτό το απλά παρουσιασμένο από μας «παζλ», αλλά λεπτομερειακά πολύπλοκο για εκείνα τα χρόνια βασίστηκε ο Τίτο, συγκροτώντας τη Γιουγκοσλαβία του, να ιδρύσει τη Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας

Το ερώτημα είναι τι έκανε η Ελλάδα από τότε και τι έκανε σχετικώς πρόσφατα δηλ. από το 1991-1992. Δυστυχώς δεν πρόβαλε συστηματικά, προς όλες τις κατευθύνσεις και διμερώς με τα Σκόπια, αλλά ιδίως προς τους «συμμάχους» αλλά και τη διεθνή κοινότητα, τα ιστορικά της δίκαια και την παραποιημένη για την κατάσταση αλήθεια. Αντίθετα σύρθηκε στις επιλογές των Ευρωατλαντιστών για το πρόβλημα μη αξιοποιώντας τα γεωστρατηγικά της πλεονεκτήματα ως χώρα, προσαρμόζοντας σ’ αυτές το δίκιο της. Αποτέλεσμα να έχουμε φτάσει μέχρι  σήμερα σε λύση μεσοβέζικου αδιέξοδου.

Τότε έγινε η μεγάλη απάτη – που   σήμερα αποκαλύπτεται – από  την πολιτική ηγεσία της Ελλάδας κατά κύριο λόγο και τους συμμάχους της. Τότε η ελληνική πολιτική ηγεσία σθεναρά θα έπρεπε να προτάξει: Δεν αναγνωρίζουμε στα βόρεια σύνορά μας κανένα κράτος που η ονομασία του να περιέχει τον όρο Μακεδονία. Δεν διαπραγματευόμαστε σε ποιο βαθμό θα επιτρέψουμε στα Σκόπια να καπηλευθούν την ιστορία μας. Δεν διαπραγματευόμαστε για τις διεκδικήσεις που εγείρουν άλλα κράτη, όπως και τα Σκόπια σε βάρος των ελληνικών εδαφών. Δυστυχώς δεν το έπραξε. Στο σημείο αυτό, ενώ εκφράζουμε την πατριωτική γραμμή που αναφέρουμε, παρακινούμαστε να παραθέσουμε μια δήλωση του κ. Τσίπρα τις προηγούμενες μέρες σχετικά με το Σκοπιανό. Είπε λοιπόν: «Θα πρέπει να καταλάβουνε οι Σκοπιανοί ότι δεν αποτελούν τους μοναδικούς απόγονους του Μεγάλου Αλεξάνδρου…». Ωραίος εθνοαμύντορτας ο πρωθυπουργός της χώρας μας!… Όμως και από το υπόλοιπο εκλεγμένο πολιτικό προσωπικό της ελληνικής βουλής κανείς δεν αντέδρασε. Δε χρειάζεται να επεξηγήσουμε, με αυτή του τη δήλωση ο κ. Τσίπρας αποδέχτηκε την ουσιώδη και κύρια επιχειρηματολογία των Σκοπιανών. Άντε τώρα να προωθήσεις έντιμη και δίκαια λύση ανάμεσα στις  σκοπιανές συμπληγάδες και τις ευρωαμερικάνικες σκοπιμότητες.

Η δημιουργία του κράτους των Σκοπίων, είναι προέκταση της δημιουργίας του Κοσσόβου. Ο στόχος των Ευρωατλαντιστών δεν είναι απλά ο διαμελισμός της Γιουγκοσλαβίας, αλλά το τσάκισμα της Σερβίας, ώστε μετά τον διαμελισμό της να μην προκύψει μια ακμάζουσα και ισχυρή Σερβία και γενικώς να υπάρχουν ανίσχυρα κράτη στη Βαλκανική. Κι αυτό το ξεκίνησαν από το 1985 υποδαυλίζοντας εθνικιστικές ταραχές στο Κόσσοβο και στη Νότια Σερβία. Εκεί τότε επενέβησαν κυρίως η Γερμανία και το ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.) στο σύνολό της, για να διαλύσουν τη Γιουγκοσλαβία και να τσακίσουν τη Σερβία.

Μ’ αυτή την οπτική λοιπόν φαίνεται πως ξαναγυρίζουμε πίσω στη συνθήκη του Βερολίνου του 1878, που ήθελε δημιουργία μικρών κρατιδίων υβριδικού τύπου στα Βαλκάνια και υπό προστασία. Μα όσοι γνωρίζουμε λίγο ιστορία είμαστε ενήμεροι ότι τα εθνικά ζητήματα στα Βαλκάνια και για τη Μακεδονία και συνολικά λύθηκαν με τους βαλκανικούς πολέμους , με την κατάρρευση της οθωμανικής αυτοκρατορίας και τη δημιουργία των εθνικών κρατών.

Τώρα τι παρατηρούμε με βάση Σκοπιανό , Κόσσοβο κλπ – δεν ξέρω, αν τη FYROM την ονομάσουν Nova Macedonia ή Άνω Μακεδονία ή αν μιλούν για Μακεδονία Αιγαίου ή ό,τι άλλο – παρατηρούμε ότι μάλλον άλλους στόχους έχουν οι Ευρωατλαντιστές. Όχι να δημιουργηθούν εθνικά κράτη στα Βαλκάνια, όπως μετά τους Βαλκανικούς πολέμους, αλλά οσμιζόμαστε ότι επιθυμούν τον επανασχεδιασμό και τη νέα οριοθέτηση των βαλκανικών κρατών στη βάση της πολυπολιτισμικότητας και του πολυακουσμένου τα τελευταία χρόνια γεωγραφικού προσδιορισμού. Τα από την εποχή του 18ο αι. και του 19ο αι. δημιουργηθέντα κράτη που έφεραν εθνικά χαρακτηριστικά κατά τις σκοπιμότητες των ισχυρών παικτών της υφηλίου, σιγά – σιγά θα μετατραπούν σε μηχανισμούς διαχείρισης ή διοίκησης – stateless,όπως λένε οι ειδικοί (= χωρίς εθνικότητα). Κι έτσι θα προσδιορίζονται με βάση τα γεωγραφικά τους χαρακτηριστικά και οι άνθρωποί τους θα είναι πολυπολιτισμικές πληθυσμιακές οντότητες κι όχι λαοί, όπως ξέρουμε, δε θα έχουνε λόγο και ούτε ταυτότητα.

Κατ’ αυτόν τον τρόπο μπήκαμε λοιπόν  στην αναδιάταξη των συνόρων στα Βαλκάνια με πρώτη φάση στη Γιουγκοσλαβία με τον τρόπο που έγινε. Αυτό φοβόμαστε, όπως αναλύσαμε, ότι θα συνεχιστεί. Κι έτσι μας «μπάζουν» στους γεωγραφικούς προσδιορισμούς: Άνω Μακεδονία, Νότια Μακεδονία, αύριο Δυτική Θράκη κλπ και στο σύνολο της περιοχής, με σκοπιμότητα, για τα Βαλκάνια τουλάχιστον την πολυδιάσπασή τους ώστε να μην υπάρχουν εδώ ισχυρά κράτη.

Θα ολοκληρώσω το άρθρο μου εκφράζοντας κάποιες απόψεις που απηχούν την πολιτική μου άποψη – είμαι μέλος του Ε.ΠΑ.Μ. (Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο) –   σχετικά με το συλλαλητήριο της 21/1/2018 στη Θεσσαλονίκη.  Και λέω απερίφραστα να πάμε  στο συλλαλητήριο και να βροντοφωνάξουμε: « Να μη ονομαστούν τα Σκόπια Μακεδονία με οποιοδήποτε προσδιορισμό.

Όμως οι οργανωτές του συλλαλητηρίου σ’ αυτές τις κρίσιμες στιγμές για τη δύσμοιρη πατρίδα μας δεν έπρεπε να βάλουν και άλλα ζητήματα πολύ σημαντικά για τη χώρα και το πρόβλημα; Γιατί δεν θέτουν καν ζήτημα Ε.Ε. και ΝΑΤΟ – γενεσιουργούς του προβλήματος; Το θέμα της Δ. Θράκης, του Αιγαίου, δηλαδή τα προβλήματα που αφορούν την κυριαρχία της χώρας μας, γιατί τ’ αφήνουν απέξω; Μας είπε κανένας απ’ όλους τους οργανωτές κι όλους τους διαλαλητές απ’ όλες τις συχνότητες υπέρ του συλλαλητηρίου ότι η πατρίδα μας από το 2010 βιώνει την ιδιότυπη κατοχή της επίκαιρης χρεωκοπίας της και ότι το πρόβλημα με τα Σκόπια το χειρίζεται η κυβέρνηση Τσίπρα, προϊόν αυτής της κατοχής; Kαι ας είμαστε ειλικρινείς, πολιτικές δυνάμεις κι απ’ την αντιπολίτευση σήμερα και άνθρωποι που δουλεύουν για το συλλαλητήριο, απέδειξαν ότι δεν έκαναν τίποτε, όταν κινδύνευε αυτός ο τόπος και τέθηκε υπό κατοχή. Τώρα ξιφουλκούν σε ακράτητο πατριωτισμό. Να μας συγχωρούν, αλλά αυτός είναι «γιαλαντζί» πατριωτισμός.

Για μας πατριωτισμός είναι να μη μιλάμε γενικά και αόριστα για Ελληνισμό, αλλά να παλεύουμε οργανωμένα με συνέπεια εναντίον της κατοχής της πατρίδας μας. Γιατί όλοι οι μεγαλοσχήμονες πρωτοστατούντες για το μεθαυριανό συλλαλητήριο λαλίστατοι τις τελευταίες μέρες στα διάφορα “panel” δε λένε κουβέντα ότι για να λυθεί το Σκοπιανό, προϋποτίθεται να αποκτήσει ανεξαρτησία κι αυτοδιάθεση η Ελλάδα μας. Άκουσα σήμερα στην εκπομπή του κ. Παπαδάκη πρώην στρατηγό Α΄ΓΕΕΘΑ, υποστηρικτή του συλλαλητηρίου, αλλά του ευπρεπούς, όπως είπε – ενημερωτικά ήταν υπέρμαχος του ΝΑΙ στο δημοψήφισμα του 2015 – ότι θα είναι ένας από τους ομιλητές σ΄ αυτό, όμως στα λόγια του  για διεκδίκηση κυριαρχίας της Ελλάδας δε μας είπε, για τις παρεμβάσεις των μεγάλων αφεντικών στα του οίκου μας τίποτε… Άραγε κι αυτός και οι άλλοι ομιλητές θα τα πουν στις ομιλίες τους; Όψόμεθα…

Κατερίνη 19/1/2018

Ο Γιώργος Βαζάκας είναι μέλος του Ε.ΠΑ.Μ.

Πηγή: https://epamhellas.gr/