Αρκετά με τα ψέματα και τις απειλές. Νισάφι πια!

του Μιχάλη Αριδά

Όπως ήταν αναμενόμενο, μετά από 6 χρόνια φτώχειας, δυστυχίας, αρρώστιας και θανάτου, ο απλός πολίτης αυτής της χώρας άρχισε να σιχαίνεται κυριολεκτικά αυτούς που θεωρεί υπεύθυνους για την κόλαση που ζει. Δηλαδή τους «θεσμούς» και τους ευρωπαίους «συμμάχους και εταίρους», καθώς και τα ντόπια φερέφωνά τους. Δεν έγινε αμέσως αυτό. Χρειάστηκε πολύ δυστυχία για να επιτευχθεί. Βλέπετε, πάντα υπήρχαν οι «ειδικοί» από την τηλεόραση, τα ραδιόφωνα, τις εφημερίδες, ακόμα και στις τοπικές κοινωνίες, οι οποίοι βομβάρδιζαν το μυαλό του δυστυχισμένου Έλληνα με ψέματα και απειλές, ώστε αυτός να υποκύπτει πάντα και να δέχεται το θάνατο της Πατρίδας του, αλλά και τον δικό του, σαν κάτι φυσικό και επόμενο, αφού δε γίνεται αλλιώς.

Η προσπάθεια αυτών που κηρύττουν τον «ευρωπαϊκό» μονόδρομο, δεν σταμάτησε ποτέ φυσικά. Είτε ενσυνείδητα, είτε επειδή δεν γνωρίζουν, συνεχίζουν αδιάκοπα το θεάρεστο έργο της παραπλάνησης των Ελλήνων, πάντα σε φιλοευρωπαϊκή σκοπιά.

Αφορμή για τα παραπάνω (και για τα παρακάτω), είναι ένα άρθρο που διάβασα στον τοπικό τύπο. 

Ο αρθρογράφος ισχυρίζεται καταρχάς, πως δεν έχουν επιχειρήματα όσοι προσπαθούν για.....
την έξοδο της Ελλάδας από το ευρω-Νταχάου και το ζουρλομανδύα του ευρώ.

Πέρα από τον Δημήτρη Καζάκη, που εδώ και 6 χρόνια τουλάχιστον (είναι αρκετά παραπάνω) επιχειρηματολογεί και καταδεικνύει την αναγκαιότητα της μετάβασης σε εθνικό νόμισμα (σε μια νέα δραχμή ή όπως αλλιώς την ονομάσουμε), καθώς και τον τρόπο να γίνει αυτό, υπάρχει τώρα πια το ΕΠΑΜ, το οποίο έχει σχέδιο, βήμα το βήμα, για το πώς θα γίνει αυτή η μετάβαση ομαλά και το κυριότερο, για το πώς θα αρχίσουμε από την πρώτη μέρα να ζούμε αξιοπρεπώς, χωρίς στενοχώριες και νυχτερινά στριφογυρίσματα στο κρεβάτι. 

Όποιος επιθυμεί, μπορεί εύκολα να μπει στην ιστοσελίδα του ΕΠΑΜ και να βρει όλα αυτά, πλήρη και αναλυτικά. Άρα, δεν ισχύει το «δεν έχουν επιχειρήματα και σχέδιο». Βέβαια, από την άλλη, ο λαός μας λέει ότι όποιος δε θέλει να ζυμώσει, δέκα μέρες κοσκινίζει…

Πάμε παρακάτω. Το να έχει μία χώρα εθνικό νόμισμα, δε σημαίνει πως έχει ταυτόχρονα έναν οικονομικό παράδεισο. Κανείς δεν είπε ποτέ αυτό το πράγμα και δεν καταλαβαίνω γιατί είναι «επιχείρημα» στο στόμα των μενουμευρωπαίων.

Όταν δεν αποφασίζει μια χώρα για το νόμισμά της και αποφασίζουν κάποιοι ιδιώτες και σκοτεινοί τραπεζίτες μακριά από αυτήν, σίγουρα δεν έχει καμία τύχη. Η καταστροφή της είναι προδιαγεγραμμένη. Υπάρχουν ατέλειωτα παραδείγματα που αποδεικνύουν αυτό το πράγμα. Ενώ δεν υπάρχει ούτε ένα ιστορικό προηγούμενο, που να δείχνει το αντίθετο.

Όταν όμως, αποφασίζει για το νόμισμά της η ίδια  η χώρα, έχει δύο επιλογές: ή να το χρησιμοποιήσει προς όφελος των ντόπιων καρχαριών και λαμογιών και να καταστραφεί μια μέρα ή να το χρησιμοποιήσει προς όφελος του λαού της. Αυτό το τελευταίο δεν έχει γίνει ποτέ στην Ελλάδα από το 1821 και μετά, με μία μόνο εξαίρεση. Την προσπάθεια του Καποδίστρια να βγάλει δικό μας νόμισμα, τον φοίνικα. Και μετά συνάντησε μια σφαίρα…

Είναι στο χέρι του λαού λοιπόν, το πώς θα χρησιμοποιηθεί το νόμισμα. Τουλάχιστον έχει επιλογή, ενώ με το ευρώ, η μόνη επιλογή που έχει είναι να το σώζει συνεχώς και να καταστρέφεται ο ίδιος…

Μόνο με το δικό του νόμισμα ένας λαός κατεστραμμένος, όπως ο δικός μας, μπορεί πάλι να αρχίσει να παράγει. Γιατί πολύ απλά, θα έχει χρήμα να χρηματοδοτήσει αυτήν την πολυπόθητη ανάπτυξη. Με το ευρώ, πως θα γίνει αυτό; Αφού είναι δανεικό, με τόκο και μας το δίνει η ΕΚΤ, όποτε αυτή θέλει. Ενώ, με το δικό μας νόμισμα, μπορούμε να χρηματοδοτήσουμε το εισόδημα των Ελλήνων και την παραγωγή, χωρίς να δίνουμε λογαριασμό σε κανέναν.

Προσέξτε προβλέψεις που θα ζήλευε και ο Νοστράδαμος: «Η έξοδός της (σσ της Μ. Βρετανίας) από την ΕΕ θα επιφέρει βαρύτατα πλήγματα μόνο σε αυτήν (και οι αγορές και η ΕΕ θα ανακάμψουν γρήγορα)».

Η πραγματικότητα πάντως, μέχρι στιγμής, λέει εντελώς διαφορετικά πράγματα. Η Μ. Βρετανία πάει μια χαρά, η στερλίνα ανεβαίνει, το χρηματιστήριο ανεβαίνει. Η ΕΕ και τα διεθνή κοράκια έχουν το πρόβλημα, καθότι έχασαν πολλά δισεκατομμύρια μέσα σε λίγες μέρες μετά το Brexit, όπως δείξαμε στο προηγούμενο άρθρο, με δείκτες από το ίδιο το Bloomberg. Άσε το ευρώ που ξαναπήρε τον κατήφορο.

Διάβασα και το απίθανο: «το Παρίσι ετοιμάζεται να δημεύσει το Λονδίνο, παίρνοντας όλες τις μεγάλες εταιρείες». Τι να απαντήσεις σε αυτή την άποψη τώρα; Από ένα σημείο και μετά, η λογική στερεύει.

Και δε σταματάει εδώ: «Οι ΗΠΑ θα καταστήσουν την... εναπομένουσα Αγγλία σε δορυφόρο τους, τώρα η Βρετανία θα είναι η αποικία και οι ΗΠΑ η μητρόπολη». Δηλαδή, ο αρθρογράφος έχει καταλάβει πως μέχρι το Brexit, η Βρετανία είχε το πάνω χέρι και οι ΗΠΑ ήταν ο δορυφόρος; Έλεος!!! Τι άλλο θα ακούσουμε και τι άλλο θα διαβάσουμε.

Προφανώς όμως, πείστηκε τόσο πολύ από τις Κασσανδρικές προβλέψεις του ο αρθρογράφος, που τις θεωρεί ως δεδομένες και επάνω τους χτίζει καινούρια τερατώδη συμπεράσματα: «Όταν μια ολόκληρη Βρετανία δεν μπορεί να διαχειριστεί την έξοδο της από την ΕΕ και θα την πληρώσει πολλαπλώς, δεν έχω ιδέα από που αντλούν το... θράσος κάποιοι για να βλέπουν ακόμα και σήμερα με καλό μάτι και μια δική μας έξοδο».

Φτάσαμε στο ψητό… Είδατε πως όλα συγκλίνουν σε ένα και μόνο συμπέρασμα; Την απόλυτη και μοναδική αλήθεια, σα να την έστειλε ο Παντοδύναμος στην Καιόμενη Βάτο του εκάστοτε ενοίκου του μεγάρου Μαξίμου; Είδατε πως οι λαθεμένες πληροφορίες και οι εντελώς αστήρικτες απειλές και η τρομοκρατία, μονίμως οδηγούν στο ότι πρέπει να είμαστε στον αιώνα τον άπαντα, ευρω - δουλικά του κάθε Σόιμπλε;

Μην αμφιβάλλει κανένας για το «δουλικά». Σας παραθέτω για άλλη μια φορά το περίφημο απόσπασμα από τον νόμο 4336/2015, τον οποίο παραμονή της μεγάλης χριστιανικής γιορτής της Κοίμησης της Θεοτόκου, σχεδόν όλοι οι βουλευτάδες μας, 222 τον αριθμό, ξεδιάντροπα σήκωσαν το χεράκι και ψήφισαν: "Η κυβέρνηση δεσμεύεται να διαβουλεύεται και να συμφωνεί με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για όλες τις ενέργειες που αφορούν την επίτευξη των στόχων του Μνημονίου Συνεννόησης, πριν από την οριστικοποίηση και τη νομική έγκρισή τους". Ούτε ένα νόμο δεν μπορούν να ψηφίσουν δεξιοί και αριστεροί σωτήρες, χωρίς να πάρουν έγκριση από τους «θεσμούς».

Κλείνοντας, θέλω να πω ότι δεν υπάρχει κανένας μονόδρομος. Η φτώχεια και η δυστυχία δεν είναι καθόλου απαραίτητες. Υπάρχει τρόπος να πάρουμε την Πατρίδα μας πίσω, να πάρουμε τις ζωές μας πίσω και να ζούμε ΑΞΙΟΠΡΕΠΏΣ! Το ότι δεν παίζει αυτά η τηλεόραση, δε σημαίνει πως δεν υπάρχουν κιόλας. Ενημερωθείτε και κινηθείτε, γιατί σε λίγο δεν θα υπάρχει Ελλάδα, τουλάχιστον με τα σύνορα που την ξέρουμε και δεν θα υπάρχει κι ο λαός, που κατοικούσε σε αυτή. Ελπίζω να στείλουμε από εκεί που ήλθαν όλους αυτούς που τώρα τεμαχίζουν την χώρα μας και την καταβροχθίζουν κομμάτι - κομμάτι και να κάνουμε επιτέλους το καθήκον μας απέναντι στα παιδιά μας και την Πατρίδα μας, όπως ακριβώς το έκαναν οι παππούδες μας.