O βαθιά δημοκρατικός χαρακτήρας του Brexit

του Δημήτρη Καζάκη

Ο πανικός με το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος υπέρ του Brexit συνεχίζεται. Και τι δεν ακούμε τα τελευταία εικοσιτετράωρα. Η βλακεία είναι τόσο απόλυτη που ξεπερνά κάθε προηγούμενο.

Αυτοί που ψήφισαν υπέρ του Brexit είναι εθνικιστές και ακροδεξιοί. Η αλήθεια είναι ότι η πλειοψηφία των Βρετανών και ιδίως των λαϊκών στρωμάτων και τάξεων - με πρώτη την παραδοσιακή εργατική τάξη στα παλιά βιομηχανικά κέντρα της Βρετανίας που σήμερα σαρώνονται από τη μαζική ανέχεια και ανεργία - ψήφισαν υπέρ της διατήρησης του έθνους κράτους και εναντίον του υπερεθνικού αυτοκρατορικού μορφώματος της ΕΕ.

Αυτό ήταν το βασικό επιχείρημα της εκστρατείας υπέρ του Brexit. Ποιος θέλεις να έχει τον έλεγχο; Εσύ, ο βρετανός πολίτης, ή η απρόσιτη γραφειοκρατία της ΕΕ που δεν λογοδοτεί σε κανέναν; Σ’ αυτό το ερώτημα απάντησε η πλειοψηφία των Βρετανών, ιδίως -όπως αναφέραμε- τα πιο καταπονημένα στρώματα του λαού, τα οποία απάντησαν με συντριπτικά ποσοστά άνω του 60% ότι ο έλεγχος πρέπει να βρίσκεται στα χέρια τους.

Η ψήφος λοιπόν υπέρ του Brexit ήταν πρωτίστως ταξική, μιας και προήλθε κυρίως από τις εργατικές τάξεις της Βρετανίας και ταυτόχρονα εθνική γιατί η προσδοκία τους για μια ριζική αλλαγή....
συμπυκνώθηκε στο αίτημα της εθνικής ανεξαρτησίας. Κι επομένως ότι κι αν λένε οι μοιρολογίστρες του Ευρωπαϊκού Ράιχ, η ψήφος υπέρ του Brexit ήταν βαθύτατα δημοκρατική.

Τα λαϊκά στρώματα από ταξική διαίσθηση κατάλαβαν ότι το κύριο ζήτημα είναι το ποιός παίρνει τις αποφάσεις. Και το έθνος κράτος δημιουργήθηκε -πρώτα και κύρια από τις ίδιες τις εργατικές τάξεις- ακριβώς για να εξασφαλίσει την ενεργή συμμετοχή κάθε πολίτη του έθνους στη δημιουργία του κράτους του.

Γι’ αυτό και το έθνος κράτος αποτέλεσε το λίκνο της αναβίωσης του αγώνα για τη δημοκρατία, αλλά και προνομιακό πεδίο της ταξικής πάλης. Δηλαδή του αγώνα των εργατικών τάξεων για κοινωνικές και πολιτικές κατακτήσεις. Κατακτήσεις που απέκτησαν μόνο και αποκλειστικά στα πλαίσια του έθνους κράτους.

Αντίθετα, η ΕΕ εξαρχής στηρίχθηκε σ’ ένα σύστημα διακυβέρνησης μακριά από τα έθνη και τους λαούς. Αντί για ένα σύστημα διακυβέρνησης που εξαρτάται από τη θέληση των πολλών, του έθνους και του λαού, δημιούργησε ένα σύστημα διακυβέρνησης από μια πεφωτισμένη ελίτ των γραφειοκρατών. Οι ΠΟΛΛΟΙ (εσείς και εγώ) είναι απλά πάρα πολύ αδιάφοροι, πάρα πολύ συναισθηματικοί, πολύ απαίδευτοι για να τους επιτραπεί με ασφάλεια η δυνατότητα να επιλέγουν τις κυβερνήσεις τους και τις πολιτικές που θα εφαρμόζονται στον τόπο τους.

Η δημοκρατία όπου ο λαός αποφασίζει τι θα γίνει στον τόπο του, είναι σύστημα ανασφαλές για τις αγορές και την εξουσία κι επομένως θα πρέπει να αντικατασταθεί με ένα σύστημα υπερεθνικών εξουσιών. Αυτή είναι η κεντρική ιδέα που διαπνέει ολόκληρο το οικοδόμημα της ΕΕ. Να γιατί οι αξιωματούχοι της Ένωσης δεν λογοδοτούν σε κανέναν, ενώ είναι προστατευμένοι με αυξημένες ασυλίες έναντι οιουδήποτε συστήματος δικαιοσύνης.

Η ευρωβουλή δεν είναι παρά το άλλοθι της απολυταρχίας των Βρυξελλών. Πρόκειται για μια αναβίωση των παρλιαμέντων του μεσαίωνα, που συγκαλούσε ο μονάρχης προκειμένου να πάρει την έγκριση των υπηκόων του για τις πολιτικές του επιλογές. Και όπως ήταν φυσικό, όποιος βρισκόταν εκεί ως εκπρόσωπος των πληθυσμών του βασιλείου διακινδύνευε το κεφάλι του, πηγαίνοντας κόντρα στον μονάρχη, ή κέρδιζε προνόμια και πλούτη αν αποδεικνυόταν πιστός υπήκοος.

Όπως τα παρλιαμέντα αυτά δεν αποτέλεσαν ποτέ προϊόν, ή δείγμα δημοκρατίας, έτσι σήμερα είναι και το ευρωκοινοβούλιο. Ένα συμβουλευτικό παρλιαμέντο εξαγοράς με προνόμια και πλούτη των εκπροσώπων από τους πληθυσμούς της αυτοκρατορίας.

Φυσικά το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στη Βρετανία ήταν μόνο η αρχή. Ήδη έχει ξεσπάσει η μάχη για την ίδια την έννοια και την ουσία της δημοκρατίας. Όχι απλά για την κυριαρχία των πολλών, αλλά και της συμμόρφωσης της εξουσίας με την αξίωση της μεγάλης πλειοψηφίας για μεγάλες ριζικές αλλαγές υπέρ της εργασίας στη Βρετανία. Η υπεράσπιση του έθνους κράτους με το Brexit ήταν απλά η αρχή.


O βαθιά δημοκρατικός χαρακτήρας του Brexit O βαθιά δημοκρατικός χαρακτήρας του Brexit Reviewed by Διαχειριστής on Σάββατο, Ιουνίου 25, 2016 Rating: 5

3 σχόλια:

  1. Δύο πράγματα μου έκαναν απίστευτη εντύπωση μετά το δημοψήφισμα, αφού πρώτα γράψω πως συμφωνώ απόλυτα με αυτά που διαβάζω.
    Το πρώτο είναι η άτσαλη προσπάθεια των Μ.Μ.Ε. να μας αποδείξει πόσο μεγάλο λάθος έκαναν οι Βρετανοί με το Brexit και πως ήδη το πληρώνουν από την πρώτη κιόλας μέρα. Στον φόβο μη βρεθεί κάποιος να ζητήσει κι εδώ δημοψήφισμα, με πολύ συγκεκριμένο ερώτημα αυτή τη φορά, όπου θα μαζέψει 75% το Grexit, ακούμε σε πόσο βαθιά ύφεση θα πέσει η οικονομία του νησιού και πως, άκουσον άκουσον, οι Βρετανοί το έχουν ήδη μετανιώσει...!!
    Το δεύτερο, που φυσικά το περίμενα όπως και πολλοί πολλοί άλλοι, είναι η απόλυτη αδιαφορία των Βρυξελλών. Αντί να σκεφτεί έστω και για μία μέρα γιατί η Βρετανία αποφάσισε να φύγει, και να σκεφτεί τον ιδανικό τρόπο να ηρεμήσει λίγο τις αγορές και την υπόλοιπη Ε.Ε. για ότι έγινε, δείχνει για άλλη μια φορά το σκληρό και εκδικητικό της πρόσωπο θέλοντας να τιμωρήσει τους λαικιστές Άγγλους προς παραδειγματισμό. Αν πιστεύει έστω και ένας ακόμα πως αυτή η Ε.Ε. με αυτούς τους πληρωμένους και πουλημένους στο χρήμα γραφειοκράτες είναι η λύση και η αλληλεγγύη που ψάχνει οποιαδήποτε χώρα της Ευρώπης, είναι πραγματικά γελασμένος!!
    Εύχομαι το δημοψήφισμα αυτό να είναι καταρχήν η αφύπνιση όλης της Ευρώπης, όλων των ανθρώπων που έχουν τη δύναμη να μας πουν αλήθειες και να μας πάρουν από το χέρι και να μας οδηγήσουν μακρυά από αυτό το κακόγουστο αστείο που λέγεται Ε.Ε. που έδειξε τα δόντια της εδώ και 20 χρόνια, και πολύ χειρότερα έδειξε τον πραγματικό της εαυτό τα τελευταία 10.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μιλάμε για μια χώρα που οι νόμοι της εγκρίνονται από τη Βουλή των Λόρδων και που αρχηγός του κράτους είναι η Βασσίλισα. Ποια δημοκρατία;

    Επίσης, η Σκωτία που ψήφισε υπέρ της παραμονής, δεν έχει εργατική τάξη; Η Γλασκώβη το ξέρει ότι είναι μπουρζουαζία;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σαυτη την ερώτηση,απαντώ με μια άλλη: Η Γλασκώβη θυμάται μήπως την προδοτική της στάση στον Β´ Π.Π. Όπου σε αγαστή συνεργασία με τους εθνικιςτες του Δουβλίνου, υποστήριζαν ΑΝΟΙΧΤΑ το γ´ραιχ προκειμένου να κερδίσουν και πάλι την ...¨ανεξαρτησια¨ τους απο τους Άγγλους ;;

      Διαγραφή

Από το Blogger.