Είναι αργά για παρακάλια κύριε υπουργέ

του Θέμη Τζήμα

Ο υπουργός οικονομικών έστειλε μια επιστολή στους ομολόγους του, που σε λίγες φράσεις συμπυκνώνει την ουσία αυτού που είναι, όχι μόνο η σημερινή κυβέρνηση, αλλά και οι προηγούμενες ή και επόμενες κυβερνήσεις του υπαρκτού νεοφιλελευθερισμού ή αλλιώς των μνημονίων.

Γράφει λοιπόν ο Ευκλείδης Τσακαλώτος: “Από την οπτική μας έχουμε παραδώσει όσα υποσχεθήκαμε -σε κάποιες πτυχές περισσότερα.” Και συνεχίζει λίγο παρακάτω: “Πράγματι, κάθε πακέτο άνω των 5,4 δισ. είναι καταδικασμένο να αντιμετωπιστεί από τους Έλληνες πολίτες και τους οικονομικούς αναλυτές, εντός και εκτός Ελλάδος ως κοινωνικά και οικονομικά αντιπαραγωγικό. Δεν υπάρχει περίπτωση τέτοιο πακέτο να περάσει από την παρούσα κυβέρνηση ή -για ό,τι αυτό σημαίνει- από καμία δημοκρατική κυβέρνηση που μπορώ να φανταστώ.”

Αυτή η κυβέρνηση, που ξεκίνησε με τόσες προσδοκίες για ένα μεγάλο μέρος του λαού, αυτοί οι άνθρωποι των τόσων μεγαλοστομιών, έχουν εξελιχθεί λοιπόν σε μια καρικατούρα των κυβερνήσεων Παπανδρέου και Σαμαρά. Όλη τους η πολιτική γραμμή, προς τα έξω, εκεί που εκδηλώνεται...
πραγματικά, συμπυκνώνεται στο εξής απλό: “είμαστε τόσο πειθήνιοι ώστε κάνουμε ό,τι μας ζητάτε και ακόμα περισσότερα. Είμαστε οι καλύτεροι τοποτηρητές που θα μπορούσατε να έχετε. Γιατί μας ζητάτε και άλλα, που θα μας ρίξουν;” Και η απάντηση από έξω είναι πάντα η ίδια αδιάφορη στάση. Άλλωστε για κάθε μια μνημονιακή κυβέρνηση που πέφτει υπάρχει μια ακόμα πιο πρόθυμη, επόμενη, να τη διαδεχτεί.

Τα παρακάλια λοιπόν, του Ε. Τσακαλώτου, -που αν αφορούσαν τον ίδιο μόνο, θα ήταν αξιοθρήνητα, αλλά στο βαθμό που αντανακλούν στη χώρα, γίνονται εξοργιστικά- συνιστούν φυσική εξέλιξη αφενός της καλοκαιρινής προδοσίας της πρωθυπουργικής κλίκας, αφετέρου του κουτοπόνηρου επαρχιωτισμού που διαπνέει την ίδια ομάδα.

Από τη στιγμή που δέχεσαι να δεθείς στο ζουρλομανδύα, με κάθε κίνηση απλά σφίγγεις περισσότερο τα λουριά. Από τη στιγμή που και αυτή η κυβέρνηση δέχτηκε ως μείζονες στόχους, παράλογα και σχεδόν σαδιστικά πρωτογενή πλεονάσματα, θα ωθεί διαρκώς την εθνική οικονομία και τους πολίτες στην εξόντωση. Μάλιστα, σε αντίθεση με προηγούμενες κυβερνήσεις, εν προκειμένω υπάρχει από αρκετούς εξωτερικούς δρώντες η αναγνώριση του αδιεξόδου. Η επιστολή Λαγκάρντ, βεβαίως θέτει από τη μια το πλαίσιο του διαρκούς, νεοαποικιακού ελέγχου της χώρας, από την άλλη όμως αναγνωρίζει ότι τα δημοσιονομικά πλεονάσματα που θέτει ως στόχους η συμφωνία του καλοκαιριού είναι και ανέφικτα και ανεπιθύμητα. Επιπλέον, τείνει να διαμορφωθεί ένα ευρωπαϊκό πολιτικό περιβάλλον, έστω δειλής αμφισβήτησης του δημοσιονομισμού που καταδικάζει σε μαρασμό τους λαούς της Ευρώπης.

Να σταματήσει η μνημονιακή σκυταλοδρομία

Η κυβέρνηση ωστόσο επέλεξε συνειδητά να αποτελέσει τον πιο πιστό ακόλουθο της καγκελαρίου Μέρκελ και να υποτάξει σε επικοινωνισμούς της ημέρας όλη την πολιτική της, χάνοντας κάθε δυνατότητα ρηγμάτωσης του γύψου που πνίγει το λαό. Για άλλη μια φορά, μια ελληνική κυβέρνηση λογοδοτεί μόνο στο Βερολίνο.

Δεύτερον, η κυβέρνηση -με μπροστάρη τον πρωθυπουργό, νομίζει πως με ακραία ψέματα, τύπου Κατρούγκαλου, ψευτό-συγκρούσεις με το ΔΝΤ και παρακάλια πίσω από τις κλειστές πόρτες, θα τους έχει όλους ικανοποιημένους. Είναι χαρακτηριστικό ότι από την επιστολή Τσακαλώτου προκύπτει ότι η κυβέρνηση έχει ήδη δεχτεί ό,τι ζητούν οι πιστωτές για τα 5,4 δισ., έχει ήδη δεχτεί πούλημα των κόκκινων δανείων, έχει ήδη συνομολογήσει τον προληπτικό, αντισυνταγματικό, αέναο μηχανισμό του 4ου μνημονίου, έχει συμφωνήσει ότι τα μέτρα αυτά θα προέρχονται από περιστολή δαπανών -άρα από περικοπή μισθών και συντάξεων- απλά παρακαλεί να μην αναγκαστεί να ονομαστικοποιήσει αυτά τα μέτρα από τώρα, μήπως και μπορέσει να μείνει λίγο ακόμα στην εξουσία.

Τα δοκίμασαν και οι προηγούμενοι: το μόνο που πέτυχαν ήταν να ψηφίσουν ακόμα περισσότερα και χειρότερα από αυτά που περίμεναν και εν τέλει να επιταχύνουν την αποσύνθεσή τους. Το ίδιο θα γίνει και τώρα: η κυβέρνηση θα προσφέρει γη και ύδωρ για τα πάντα. Κατόπιν θα αποσυντεθεί πορευόμενη στην έρημο της εφαρμογής των μέτρων της, εκτός κι αν πια οι έξω δεν της αφήσουν ούτε φύλλο συκής για να καλύψει την ντροπή της.

Είναι πια αργά για παρακάλια για αυτήν την κυβέρνηση. Οι πολίτες όμως μπορούν ακόμα να αλλάξουν πορεία. Να διακόψουν τη μνημονιακή σκυταλοδρομία, που ετοιμάζει τώρα τη μεταφορά της σκυτάλης από τον ανεύθυνο διαχειριστικά Τσίπρα στον δήθεν υπεύθυνο Μητσοτάκη και στην ακροδεξιά ομάδα του και ίσως καταλήξει λίγο αργότερα στο Μιχαλολιάκο. Αυτές τις μέρες κυριολεκτικά, ο ελληνικός λαός πρέπει να πει το μεγάλο “φύγετε όλοι”. Σε όλους τους συνένοχους της φτωχοποίησής του και της απώλειας της κυριαρχίας του.

από το «tvxs.gr»