Στριμώχνονται παλιοί και νέοι σωτήρες, για το διπλό νόμισμα του Σόιμπλε

του Μιχάλη Αριδά*

Τι είναι το περίφημο grexit, με το οποίο μας φοβερίζει και μας τρομάζει κάθε τόσο ο κ. Σόιμπλε; Γιατί εδώ και ένα χρόνο το αναφέρει τόσο συχνά; Είναι η έξοδος από το ευρώ και η μετάβασή μας σε ένα εθνικό νόμισμα; Όχι βέβαια. Σιγά μη χάσει την κότα με τα χρυσά αυγά, που λέγεται Ελλάδα. Μέσω του ευρώ την ελέγχει και δεν πρόκειται ποτέ να δεχτεί να την χάσει. Τι είναι τότε το grexit κατά Σόιμπλε; Αποκαλυπτικό είναι το ρεπορτάζ του έγκυρου σε αυτά τα θέματα Bloomberg, το οποίο αναπαράχθηκε από όλα τα δικά μας μέσα, το Μάιο του 2015, αλλά και μύρια άλλα ρεπορτάζ έκτοτε, σε Ελλάδα και εξωτερικό.

Το grexit Σόιμπλε, δεν είναι τίποτα άλλο, από το διπλό νόμισμα. Τι μορφή μπορεί να έχει ένα διπλό νόμισμα; Το ένα νόμισμα θα είναι σίγουρα το ευρώ. Το άλλο μπορεί να είναι ένα δεύτερο νόμισμα (geuro το ονόμαζαν οι «εταίροι» μας παλιότερα) ή μια υποσχετική του κράτους. Ότι και να ‘ναι αυτό, θα είναι πάντα υπό τον έλεγχο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας βεβαίως και όχι υπό τον...
έλεγχο της Ελληνικής κυβέρνησης ή μιας Ελληνικής κρατικής κεντρικής τράπεζας. Οι υποστηρικτές του διπλού νομίσματος μας λένε πως έτσι θα επιτευχθεί η πολυπόθητη ρευστότητα και θα πάρει μπρος η οικονομία μας.

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΑΠΑΤΗ. Χρησιμοποιήστε τη λογική σας και σκεφτείτε. Υπάρχει περίπτωση να μην υποτιμηθεί το οποιοδήποτε δεύτερο νόμισμα, έναντι του πρώτου και ισχυρού ευρώ; Δε θα γίνει σε λίγους μήνες, λόγω της συνεχούς υποτίμησης, σαν τα ράλλικα ή κοτζαμάνικα λεφτά, που μας έλεγαν οι πατεράδες μας και οι παππούδες μας; Τότε που πήγαιναν να αγοράσουν ένα καρβέλι ψωμί και στοίχιζε μερικά δισεκατομμύρια; Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία αναγνώστες θα θυμούνται πως ήταν γεμάτα τα ρέματα με τα πεταμένα αυτά χαρτονομίσματα των δισεκατομμυρίων. Όπως τότε υπήρχε το γερμανικό στρατιωτικό μάρκο και η ελληνική δραχμή, έτσι και τώρα θα υπάρχει το ευρώ και το δεύτερο ελληνικό νόμισμα.

Αν δεν είναι κάποιο νόμισμα και είναι υποσχετική; Η υποσχετική, όπως και να λέγεται, είναι ένα χαρτί, στο οποίο επάνω, το κράτος αναγνωρίζει μια οφειλή στον κάτοχο αυτού του χαρτιού. Όταν θα πάει ο συνταξιούχος ή ο δημόσιος υπάλληλος να πληρωθούν το μηνιάτικο, δεν θα πληρωθούν με ευρώ, αλλά με ένα χαρτί που θα λέει πως το κράτος  χρωστάει ένα ποσό χρημάτων.

Θα πάρει λοιπόν ο συνταξιούχος ένα τέτοιο χαρτί, που θα αναγράφει την υπόσχεση πληρωμής 100 ευρώ και θα πάει στο μανάβη για να πάρει τρόφιμα. Επειδή το κράτος μας δε φημίζεται σαν καλοπληρωτής (κάθε άλλο), ο μανάβης, για να πάρει το ρίσκο της υποσχετικής, θα το κρατήσει για 80 ευρώ και όχι για 100. Σε λίγες μέρες θα κρατιέται αυτό το χαρτί για 50 ευρώ, μετά για 20, εωσότου φτάσει η μέρα που δεν θα αξίζει τίποτα.

Τελευταίο παράδειγμα τέτοιου χαρτιού η πολιτεία της Καλιφόρνια, επί κυβερνήτη Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ. Μέσα σε τρεις μήνες, το χαρτί είχε αξία μηδέν. Στην Ελλάδα, πόσο καιρό πιστεύετε ότι θα πάρει για να αξίζει μηδέν; Τρεις μήνες, τρεις ημέρες ή τρεις ώρες;

Όπως καταλαβαίνετε και μόνοι σας, μια τέτοια εξέλιξη, θα συμπαρασύρει στον πάτο, όχι μόνο τους συνταξιούχους και τους δημόσιους υπάλληλους, αλλά και τους εμπόρους που θα πληρώνονται με αυτά τα χαρτιά πλέον, τους επιχειρηματίες, τους επαγγελματίες, όλο τον κόσμο. Κανείς δεν θα γλυτώσει από αυτή τη λαίλαπα.

Αντίθετα, θα είναι παράδεισος η Ελλάδα για τους ξένους, που θα έχουν ευρώ στα χέρια τους. Θα έλθει ο γερμανός «επενδυτής», παρέα με τον απαράμιλλο υφυπουργό Ελλάδας Φούχτελ και θα αγοράσει την πλατεία της Σπάρτης και τα πέριξ καταστήματα, με 500 ευρώ. Και θα του πούμε και ευχαριστώ. Αυτό που μας λένε οι ψεύτες πως θα πάθουμε με το εθνικό νόμισμα, θα το πάθουμε οσονούπω με το ευρώ τους. Όπως με τα φάρμακα που δεν έχουμε, με τα καύσιμα, με τα capital controls και άλλα τέτοια.

Μπορεί στην Ελλάδα να κυκλοφορεί το δεύτερο νόμισμα σε όποια μορφή και αν είναι αυτό, αλλά τα χρέη μας θα πληρώνονται πάντα σε ευρώ. Αυτό δε μπαίνει καν σε συζήτηση. Φανταστείτε τι έχει να γίνει. Πως θα ξεπληρώσουμε το χρέος σε ευρώ που δε θα βλέπουμε ούτε με το κυάλι;

Έτσι λοιπόν, θα εκπληρωθεί ο αρχικός στόχος των «εταίρων» και δανειστών μας, που δεν είναι άλλος από την απόκτηση του ΟΙΚΟΠΕΔΟΥ. Της ευλογημένης αυτής χώρας που λέγεται Ελλάδα. Και θα το πάρουν μπιρ παρά, καθώς αυτοί θα έχουν το σκληρό ευρώ και εμείς θα αγοράζουμε μια τσίχλα με δύο δισεκατομμύρια.

Μα καλά, είναι δυνατόν να είναι αλήθεια όλα αυτά; θα σκεφτεί ο αναγνώστης αυτού του κειμένου. Δυστυχώς ναι. Δεν είναι μόνο τοBloomberg, αλλά και αλλεπάλληλα δημοσιεύματα έγκυρων μέσων στο εξωτερικό, που κατά ένα μαγικό τρόπο, δεν προβάλλονται στην Ελλάδα.

Εντάξει, μπορεί να το θέλει ο Σόιμπλε, αλλά δε γεννήθηκε ακόμα ο Έλληνας πολιτικός που θα κάνει τέτοιο πράγμα στη χώρα του. Το πιο σύντομο και πετυχημένο ανέκδοτο είναι η προηγούμενη φράση, δε συμφωνείτε;

Στην ουρά περιμένουν. Συνωστίζονται οι νέοι και οι παλιοί σωτήρες μας, για το ποιος θα εφαρμόσει το τέταρτο μνημόνιο, που θα είναι το διπλό νόμισμα. Ας αφήσουμε Τσίπρα, Μητσοτάκη που έχουν δώσει διαπιστευτήρια και θα κάνουν τα πάντα για να μείνουμε στο ευρώ. Οι ίδιοι το λένε, όχι εγώ.

Έχουμε και καινούρια φυντάνια από τη σχολή των σωτήρων. Πρώτος πρώτος, ο κ. Βαρουφάκης. Όπως ο ίδιος είπε στο περιοδικό NEWSTATESMAN, όταν ήταν υπουργός Οικονομικών, είχε προτείνει την έκδοση παράλληλου νομίσματος, με τη μορφή IOU. Αυτό το ακρωνύμιο, διαβάζεται στα αγγλικά «σου χρωστάω». Είναι ακριβώς η υποσχετική που αναφέραμε παραπάνω.

Ο κ. Καρατζαφέρης, από το 2013 ζητάει να πληρώνονται οι Έλληνες στο εσωτερικό, με ομόλογα, όπως λέει. Στο εξωτερικό, θα πληρώνουμε φυσικά με ευρώ. Όταν από το 2015 άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά το θέμα, ο τιτάνας της κυβίστησης, ζητάει «πνευματικά δικαιώματα» και επαίνους.

Ο κ. Κατσανέβας, που ήταν πάντα υπέρμαχος της δραχμής, τώρα γράφει άρθρα που αναρωτιούνται «μήπως πρέπει να δούμε την πρόταση Σόιμπλε για φιλικό Grexit και διπλό νόμισμα;». Κατάντια.

Σας φυλάω το καλύτερο για το τέλος. Ποιο νέο κι «άφθαρτο» πρόσωπο της πολιτικής μας σκηνής, που είναι αριστερό και επαναστατικό, είπε πρόσφατα στον κ. Παπαχελά πως «απαραιτήτως και απαρεγκλίτως» θα έπρεπε να αναζητηθεί δυνατότητα συναλλαγών με «παράλληλο νόμισμα και με ηλεκτρονικό νόμισμα»; Η κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου.

Ελπίζω να έγινε απολύτως κατανοητό από τους αναγνώστες, πως το θέμα του διπλού νομίσματος είναι υπαρκτότατο και καυτό. Το ότι δεν το παίζουν ακόμα οι τηλεοράσεις, δε σημαίνει πως δεν υπάρχει. Είναι εδώ και σύντομα θα σημάνει την απόλυτη καταστροφή σε ότι έχει ακόμα απομείνει όρθιο. Ίσως να το έχουμε ακόμα και μέσα στο καλοκαίρι, ίσως την 1-1-2017, λόγω των logistics της οικονομίας.

Ας κάνουμε ότι πρέπει, για να μην αφήσουμε να γίνει πραγματικότητα αυτός ο εφιάλτης. Ας πάμε σε πραγματικό εθνικό νόμισμα, για να πάρουμε τη χώρα μας στα χέρια μας και να μην είμαστε έρμαιο στις ορέξεις του κάθε ευρωπαίου και παγκόσμιου αρπακτικού.

Σε επόμενο άρθρο, θα εξηγήσουμε το γιατί όλα αυτά που θα φέρει το διπλό νόμισμα, δεν πρόκειται ποτέ να συμβούν αν πάμε σε εθνικό νόμισμα με πατριωτική και δημοκρατική κυβέρνηση και πως με το εθνικό νόμισμα θα πάρουμε άμεσα την Πατρίδα και τη ζωή μας πίσω.

ΥΓ. Περισσότερες πληροφορίες για το θέμα, μπορείτε να βρείτε εδώ.

*Ο Μιχάλης Αριδάς, είναι μέλος του ΕΠΑΜ Σπάρτης

από το «epam-lakonias.blogspot.gr»