Όταν το πολιτικό σύστημα (ξανα) «κράσαρε»

του Αλέξανδρου Ζέρβα

Δεν έχει περάσει καλά - καλά ένας χρόνος από τη μέρα που ο Μάκης Βορίδης, μιλώντας στη Βουλή αντί του Αντώνη Σαμαρά κατά τη διαδικασία παροχής ψήφου εμπιστοσύνης στην τότε συγκυβέρνηση, δήλωνε με υπερηφάνεια πως η ΝΔ «έχει μαζί της τους καλούς Έλληνες».

Από τότε, βέβαια, έχει ήδη αποδειχθεί αρκετές φορές πως οι «κακοί» - κατά Βορίδη - Έλληνες, στην παρούσα φάση τουλάχιστον, υπερτερούν σε μεγάλο βαθμό αριθμητικά. Σαν να μην έφτανε αυτό, όλα δείχνουν πως προχθές το συνολικό σύστημα της ΝΔ κράσαρε σε τέτοιο βαθμό, που χάθηκε ακόμη κι η βάση δεδομένων με τις λίστες των εναπομείναντων «καλών Ελλήνων». Κι άντε τώρα να βγουν στη γύρα τα γαλάζια στελέχη να τους ξαναβρούν...

Είναι δεδομένο, λοιπόν, πως η φαρσοκωμωδία που παρακολουθούμε τις τελευταίες δυο μέρες μετά το φιάσκο με τη διαδικασία εκλογής νέου προέδρου στη ΝΔ φέρνει στην επιφάνεια με τον ....
πλέον εμφατικό τρόπο τη βαθιά κρίση που διέρχεται το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Δεν μπλόκαρε απλά το ηλεκτρονικό σύστημα της εταιρίας Infosolutions, που ανέλαβε την όλη εκλογική διαδικασία στη ΝΔ.

Έχουμε μπροστά μας τα σημάδια ενός ακόμη σοβαρού «κρασαρίσματος» του κυρίαρχου πολιτικού συστήματος. Υπενθυμίζεται πως το εν λόγω σύστημα είχε βρεθεί στα όρια του «νευρικού κλονισμού» το Μάιο του 2012, όταν είχαν καταρρεύσει εκλογικά το ΠΑΣΟΚ κι η ΝΔ, ενώ παράλληλα είχε αναδειχτεί ο ΣΥΡΙΖΑ σε κυρίαρχη πολιτική δύναμη. Οι μετέπειτα εξελίξεις με τη διάσωση της ΝΔ, την περαιτέρω καταβαράθρωση του ΠΑΣΟΚ και την εδραίωση του ΣΥΡΙΖΑ(μετά και τη μνημονιακή μετάλλαξή του) ως την έτερη δύναμη του πολιτικού διπόλου επανέφερε μια «ισορροπία», προκειμένου να καθησυχαστούν κι δανειστές της χώρας.

Τώρα το πρόβλημα επανέρχεται, για να αποδείξει πως ουσιαστικά δεν είχε φύγει ποτέ. Η ΝΔ κλυδωνίζεται συθέμελα, καθώς έρχεται αντιμέτωπη με τις ίδιες τις αντιφάσεις της. Ξεκίνησε καταγγέλλοντας το Μνημόνιο ως την πλέον λανθασμένη συνταγή για τον ελληνικό λαό, στη συνέχεια έκανε τη γνωστή κωλοτούμπα με τη στήριξη της κυβέρνησης Παπαδήμου, ενώ αμέσως μετά τις εκλογές του 2012 ο Αντώνης Σαμαράς υπηρέτησε ως πρωθυπουργός με θρησκευτικό φανατισμό τα μνημονιακά προγράμματα.

Για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο, η ΝΔ μετατράπηκε σε ένα συνονθύλευμα «έξαλλων» νεοφιλελεύθερων και lifestyle ακροδεξιών, οι ιδεολογικές γραμμές εξαφανίστηκαν, οι μετριοπαθείς φωνές παραμερίστηκαν πλήρως. Η διακυβέρνηση στιγματίστηκε από την άνευ προηγουμένου φορολογική επιδρομή, ιδιαίτερα εναντίον ενός τμήματος της αστικής τάξης (την οποία υποτίθεται πως εξέφραζε), καθώς και την ακραία επίδειξη αυταρχισμού στο κλείσιμο της ΕΡΤ, την ώρα που συντηρούσε στο προσκήνιο ως κυβερνητικό εταίρο το «πολιτικό κουφάρι» του ΠΑΣΟΚ του Βαγγέλη Βενιζέλου.

Το πρόβλημα έγινε ακόμη μεγαλύτερο από τη στιγμή που μετά τις αλλεπάλληλες στρατηγικές ήττες που υπέστη η συντηρητική παράταξη, όλοι οι βασικοί εμπλεκόμενοι επέλεξαν να συνεχίσουν να στρουθοκαμηλίζουν. Σχεδόν κανένας δεν έδειξε διάθεση να ανοίξει συζήτηση σχετικά με τα ολέθρια λάθη που διέπραξε η ΝΔ και για το πώς διέρρηξε τις κοινωνικές της συμμαχίες. Αρκετοί μάλιστα δήλωναν αμετανόητοι στην υπεράσπιση της προηγούμενης διακυβέρνησης. Λες και πίστευαν πως «οι σκελετοί θα μένανε για πάντα κλειδωμένοι στην ντουλάπα».

Κάπως έτσι οδηγηθήκαμε στη διαδικασία εκλογής νέου προέδρου, κατά την οποία οι υποψήφιοι επιδόθηκαν σε παράλληλους μονόλογους. Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης το «έπαιζε» αντιπολίτευση στον Τσίπρα, ο Απόστολος Τζιτζικώστας επιχειρούσε να λανσάρει το «νέο» (τσαλαβουτώντας παράλληλα στα ακροδεξιά), ο Κυριάκος Μητσοτάκης παπαγάλιζε την ανάγκη «μεταρρυθμίσεων» κι ο Άδωνις Γεωργιάδης μετέτρεπε, κατά την προσφιλή συνήθεια, την καμπάνια του σε τηλεοπτικό σόου. Κι όλοι μαζί υπόσχονταν πως «θα κέρδιζαν τον Τσίπρα». Ε, πως να μη βυθιστεί η ΝΔ ακόμη περισσότερο στην απαξία;

Έλα όμως που η ρημάδα η ιστορία εκδικείται. Έφτανε ένα τεχνικό λάθος για να ανοίξει ο «ασκός του Αιόλου» και να αποδειχθεί πως το σύστημα της ΝΔ έχει «κρασάρει» για τα καλά. Ίσως γι’ αυτό το λόγο αρκετοί να φλερτάρουν με την ιδέα της δημιουργίας μιας νέας κεντροδεξιάς παράταξης, η οποία θα είναι απαλλαγμένη από τα βαρίδια του μνημονιακού παρελθόντος. Κανείς όμως δεν μπορεί να είναι σίγουρος πως αρκετοί από τους «σκελετούς» που είχαν συσσωρευτεί στις ντουλάπες στο «παλιό σπίτι», δε θα μετακομίσουν και στο «νέο διαμέρισμα»...

από το «tvxs.gr»