Και λοιπόν;

Σχόλιο «ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑΣ - ΕΠΑΜ»: Δημοσιεύεται κατωτέρω ολόκληρο το άρθρο του πολύ καλού αρθρογράφου Ανδρέα Ζαφείρη, με το οποίο στις γενικές διαπιστώσεις συμφωνούμε. Ωστόσο, παρακολουθώντας τα τεκταινόμενα εντός του ΣΥΡΙΖΑ, αναρωτιέται κάποιος: Και λοιπόν; Αν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προχωρώντας στο πραξικόπημα της παραχάραξης της εκφρασμένης βούλησης του 61,3% του ελληνικού λαού με το ανεπανάληπτο «ΟΧΙ», το οποίο εν μια νυκτί μετέτρεψε σε ένα επαίσχυντο «ΝΑΙ», με συνέπεια η ίδια κυβέρνηση να φέρει το 3^ο και χειρότερο μνημόνιο, τι κανείς μπορεί να περιμένει;

Τι μπορεί κανείς να περιμένει από τις όποιες εσωκομματικές διαδικασίες, που δεν οδηγούν πουθενά πέρα από προσπάθειες εγκλωβισμού πλατιών λαϊκών μαζών σε μια λογική αναμονής κάποιας απροσδιόριστης θετικής εξέλιξης, οδηγώντας τα πράγματα σε ακόμα μεγαλύτερο τέλμα από το σημερινό, δίνοντας την ευκαιρία στο μαύρο μέτωπο να προχωρήσει σε ολική επίθεση τερματικού χαρακτήρα ενάντια στη χώρα και το λαό;

Όταν ο ίδιος ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και πρωθυπουργός αποδεικνύεται σφετεριστής της λαϊκής βούλησης και πολιτικός απατεώνας ολκής, χειρότερος κάθε προηγούμενου, παραδίδοντας ολοκληρωτικά τη χώρα στα νύχια των ξένων δανειστών, με μόνη τη δικαιολογία ότι δεν υπάρχει εναλλακτική, τότε μόνο ένα είναι το καθήκον κάθε δημοκράτη και προοδευτικού ανθρώπου: Ο ανένδοτος αγώνας μέχρι να πέσει αυτή η επαίσχυντη κυβέρνηση, να βαθύνει το πολιτικό αδιέξοδο του καθεστώτος και να δοθεί έτσι η ευκαιρία ανασύνταξης και αντεπίθεσης στο δημοκρατικό μέτωπο.

Όλα τα υπόλοιπα είναι «άλλα λόγια να αγαπιόμαστε» και μια ακόμα προσπάθεια δημιουργίας αναχωμάτων στη λαϊκή διάθεση για αγώνα, καλλιεργώντας από τη μια φρούδες ελπίδες, ότι τάχα μπορεί, με εσωτερικό πόλεμο φθοράς, να σωθεί το «κόμμα» και η «αριστερά» από τους «ολιγοπιστίσαντες παρασυρμένους», και από την άλλη βυθίζοντας το λαό στην απελπισία και την παραίτηση, που οδηγούν με μαθηματική βεβαιότητα στη συντριπτική ήττα και την πλήρη υποταγή.

Για το «ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ-ΕΠΑΜ» Όθωνας Κουμαρέλλας

Ε, όχι και δικτατορία σ. Λαφαζάνη!

Δημοκρατία Spaghetti, εντός και εκτός κόμματος

του Ανδρέα Ζαφείρη

Στο Παράδεισο του ευρώ, οι αριθμοί ευημερούν, όπως και οι άνθρωποι.

Παρ όλα αυτά, διαστρεβλώνοντας τα επίσημα στοιχεία, οι δογματικοί των εθνικών νομισμάτων, συνεχίζουν να παραποιούν τη πραγματικότητα. Παραδείγματα λαθροχειριών:

Α. Οι 12 χώρες που ήταν οι πρώτες που μπήκαν στην ευρωζώνη έχουν αποκλίνει οικονομικά, (αναφέρει στο μηνιαίο δελτίο της η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα - ΕΚΤ)

Β. Η φτώχεια απειλεί στην ΕΕ το 24% του πληθυσμού, δηλαδή 124 εκατομμύρια ανθρώπους,....
(συμπεραίνει στην έκθεσή της για την Κοινωνική Προστασία ο Διεθνής Οργανισμός Εργασίας -ILO).

Γ. Επίσης αναφέρει ότι η απόσταση μεταξύ των εισοδημάτων του ανώτατου 20% του πληθυσμού, από το κατώτατο 20% στην Ευρώπη, συνεχώς αυξάνεται. Τα περιουσιακά στοιχεία του ανώτατου 20% των Γερμανών είναι 149 φορές μεγαλύτερα από αυτά του κατώτατου 20%.

Δ. Στην Ισπανία , σύμφωνα με την Unicef, το 2014 το 11,8% των παιδιών στη χώρα, κάτω των δέκα ετών, υποσιτίζονταν σε σταθερή βάση - ένας αριθμός που συγκρίνεται με το Τσαντ.

Ε. Στις 28 ευρωπαϊκές χώρες 32.500.000 άνθρωποι έχουν «πληγεί» από τη διαρθρωτική ανεργία - είναι δηλαδή για περισσότερους από 22 μήνες άνεργοι.

ΣΤ. Σύμφωνα με εκτιμήσεις της Ε.Ε. κάθε χρόνο 120.000 γυναίκες και παιδιά «διακινούνται» προς τη Δυτική Ευρώπη.

Ζ. Σύμφωνα με τη Eurostat, το 2013, πάνω από το 35% του ελληνικού πληθυσμού ζούσε σε ανέχεια.

Ενώ το 2014, ο δείκτης υλικής στέρησης (το ποσοστό όσων ζουν σε νοικοκυριά που στερούνται επαρκή σίτιση, θέρμανση, τηλέφωνο, έγχρωμη τηλεόραση, τηλέφωνο), ανέβηκε από 19,7% στο 21,7%. Πάνω από 2,1 εκατομμύρια Έλληνες. Στη Βουλγαρία, χώρα της συμμορίας του Λέβα, το αντίστοιχο ποσοστό μειώθηκε 9,9%.

Η. Με βάση τα δεδομένα του Economist Intelligence Unit, η Ελλάδα κατατάσσεται στη δέκατη θέση στη λίστα με τις χώρες με τη μεγαλύτερη εξαθλίωση παγκοσμίως.

Θ. Σε σύγχρονο Καιάδα πετιούνται οι ΑΜΕΑ. Η ανεργία είχε κατακόρυφη αύξηση (στους τυφλούς 90%), τα προνοιακά βοηθήματα μειώθηκαν έως και 50%, ενώ η μείωση κατά 60%, στο πλαφόν συνταγογράφησης, προκαλεί δυσβάσταχτη δαπάνη στους χρόνια πάσχοντες.

Ι. Συνολικά οι δαπάνες της υγείας στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες-μέλη του ΟΟΣΑ, μειώνονται σταθερά ενώ εκτός Ε.Ε. οι δαπάνες αυτές έδειξαν σταθερή αύξηση σχεδόν κατά 2,5% σε ετήσια βάση από το 2010 και μετά.

Το 30% των Ελλήνων δε λαμβάνει καμία παροχή υγείας, αφού είναι πλέον ανασφάλιστο και για υπηρεσίες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, τα νοικοκυριά πληρώνουν απευθείας από την τσέπη τους το 62,1%

Η λίστα με τέτοια στοιχεία δεν έχει τέλος. Και δεν αναφερόμαστε καν στα γνωστά στοιχεία για την ανεργία ή τις αυτοκτονίες.

Μπορεί να συνυπάρξουν Δημοκρατία και απόλυτη διάλυση του κοινωνικού ιστού;

Δημοκρατία τη στιγμή που ο ίδιος ο πρωθυπουργός δηλώνει δημόσια ότι εκβιάστηκε, που η τερατόϊκα ταπεινώνει υπουργούς, που ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, αυθαίρετα, θεωρεί την υπεράσπιση του ευρώ θεσμική του υποχρέωση, που τα media λίγο απέχουν από τη Bermacht, που ο βασανισμός συλληφθέντων δεν τιμωρείται, τα εθνικά δικαστήρια αποδυναμώνονται συνεχώς, με την ισχύ του ευρωπαϊκού δικαστηρίου να αυξάνεται, που το διεφθαρμένο πολιτικό προσωπικό χαίρει ατιμωρησίας, όπου η ΤΙΝΑ είναι η νέα θεότητα, φετίχ και ταμπού, που η διαφωνία και η εναλλακτική πρόταση ποινικοποιούνται.

Ζούμε πλέον σε μια δημοκρατία-συλλογική αυταπάτη, σε μια δημοκρατία spaghetti.

Όπου ακόμη και οι πλέον -τυπικά- δημοκρατικές διαδικασίες, το συνέδριο ενός κόμματος της αριστεράς, μετατρέπονται σε άλλοθι και αρένα reservoir dogs.

Γιατί εάν όντως το ζητούμενο ήταν η δημοκρατία δεν θα αποφασιζόταν Συνέδριο για το Σεπτέμβριο, όταν όλα θα έχουν κριθεί, χωρίς να ερωτηθεί το κόμμα. Σημαίνει ότι η θέση «πάση θυσία στην Ευρωζώνη» είναι μη συζητήσιμη, εντός κόμματος, στρατηγική επιλογή. Σημαίνει ότι στις 12 Ιούλη το πρόβλημα δεν ήταν η έλλειψη εναλλακτικού σχεδίου .Σημαίνει ότι όσοι ψήφισαν Συνέδριο για το Σεπτέμβριο, ψήφισαν μνημόνιο.

από το «iskra.gr»