Παγκοσμιοποίηση ή Ιμπεριαλισμός;

(Σχόλιο της ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑΣ-ΕΠΑΜ στο τέλος του άρθρου)

του Τάκη Φωτόπουλου

Μια σοβαρή παράπλευρη συνέπεια της κατάρρευσης του «υπαρκτού» και της ουσιαστικής ενσωμάτωσης των μητροπολιτικών κομουνιστικών κομμάτων στο διεθνοποιημένο καπιταλιστικό σύστημα είναι η παράλληλη καθίζηση του Μαρξιστικού προτάγματος. Έτσι, οι «Μαρξιστές» αυτοί, αντί να παραμένουν πιστοί στη Μαρξιστική μέθοδο που ορίζει την ορθοδοξία, και όχι στα «δόγματα», όπως υποστήριζε η εκχυδαϊσμένη Μαρξιστική εκδοχή, έχουν επιστρέψει, εκτός από ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις Μαρξιστών στο εξωτερικό, στα κιτάπια των αρχών του 20ου αιώνα για να ερμηνεύσουν το νέο συστημικό φαινόμενο της εποχής μας: την παγκοσμιοποίηση. Το αποτέλεσμα δεν είναι απλά η διατύπωση εντελώς λανθασμένων και ασχέτων με τη σημερινή πραγματικότητα θεωρητικών θέσεων, αλλά, ακόμη χειρότερα, η διατύπωση πολιτικών συμπερασμάτων που συμβάλλουν στην οικονομική καταστροφή λαών στην περιφέρεια του συστήματος, όπως ο Ελληνικός, αλλά και στη φυσική εξόντωση κάθε αντιστεκόμενου λαού στη διαδικασία της πλήρους ενσωμάτωσής του στην νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση (Ιράκ, Λιβύη, Συρία κ.λπ.).

Έτσι, αντί οι σύγχρονοι «Μαρξιστές» να αντιληφθούν ότι ο πρωταρχικός εχθρός των λαϊκών....
στρωμάτων που συνθλίβονται είναι η υπερεθνική ελίτ που διαχειρίζεται την παγκοσμιοποίηση, σε αγαστή σύμπνοια με τις ντόπιες ελίτ και τις κοινοβουλευτικές χούντες που έχουν εγκαταστήσει στη περιφέρεια, ασχολούνται αποπροσανατολιστικά με τον δήθεν «φασιστικό κίνδυνο» από τις καρικατούρες νεοναζιστικών κομμάτων και οργανώσεων και όχι με τον πραγματικό φασιστικό κίνδυνο από την παγκοσμιοποίηση! Άλλοι, πάλι, δεν βλέπουν ότι ο πρωταρχικός αγώνας σήμερα είναι εθνικοαπελευθερωτικός, ώστε να σπάσουν οι πολυποίκιλοι δεσμοί που δένουν τους λαούς στη Νέα Διεθνή Τάξη (ΝΔΤ) —την οποία καθιερώνει η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση και οι συναφείς Κοινοβουλευτικές Χούντες— για να τεθούν οι βάσεις για αντισυστημικό αγώνα. Αντίθετα, περιμένουν τη …σοσιαλιστική επανάσταση, υπονομεύοντας κάθε προσπάθεια για παλλαϊκό μέτωπο και αντικειμενικά βοηθώντας την ολοκλήρωση της σημερινής καταστροφής.

Αν, επομένως, αύριο ξεσπάσει μια πιθανή γενικευμένη σύρραξη που μπορεί να πάρει τη μορφή ακόμη και παγκόσμιου πολέμου, δεν είναι απίθανο να δούμε τους «Μαρξιστές» αυτούς, που με την ασχετοσύνη τους (στη καλύτερη περίπτωση) προδίδουν το πνεύμα του Μαρξισμού, να μιλούν για ενδο-ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις και να τηρούν «ίσες αποστάσεις» σε σχέση με τον καθοριστικό για το μέλλον των λαών αγώνα. Δηλαδή, τον αγώνα μεταξύ των εθνών που είναι ενσωματωμένα στην ΝΔΤ (ΕΕ, ΝΑFTA, Ιαπωνία, κ.λπ.) και αυτών που αντιστέκονται στην παγκοσμιοποίηση, όπως ο Ρωσικός λαός μαζί με το μη ενσωματωμένο στην παγκοσμιοποίηση τμήμα της ηγεσίας του, η Ευρασιατική Ένωση που προωθεί το ίδιο τμήμα της Ρωσικής ηγεσίας, οι αντιστεκόμενοι λαοί στη Μέση Ανατολή (Συρία, Ιράν κ.λπ.) καθώς και οι αντίστοιχοι λαοί στη Λατιν. Αμερική (Βενεζουέλα, Βολιβία, Κούβα κ.α.).

Όλοι αυτοί οι «Μαρξιστές», ενώ αρχικά μιλούσαν για το «ιδεολόγημα» της παγκοσμιοποίησης ή για χίμαιρα, στη συνέχεια ανακάλυψαν το… τέλος της παγκοσμιοποίησης, με Μαρξιστές «γκουρού», όπως ο Χομπσμπάουμ, εδώ και 15 χρόνια να διακηρύσσουν το τέλος του νεοφιλελευθερισμού! Στη πραγματικότητα, βέβαια, η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση όχι απλά δεν τέλειωσε αλλά, όπως έδειξε πολύ πρόσφατη συστηματική μελέτη του φαινόμενου που αναφέρει ο Martin Wolf (Financial Times, 16/7/2013) δεν έπαψε να θεριεύει, παρά τη πελώρια χρηματοπιστωτική κρίση που η ίδια δημιούργησε με το άνοιγμα και την απελευθέρωση των αγορών. Έτσι, τόσο οι άμεσες ξένες επενδύσεις όσο και το διεθνές εμπόριο αυξήθηκαν πολύ πιο γρήγορα από το παγκόσμιο προϊόν στη περίοδο μετά το 1990, με τις ξένες επενδύσεις να έχουν αυξηθεί από 9% του παγκόσμιου ΑΕΠ το 1990, σε 33% το 2012, και τις εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών από 20% του ΑΕΠ σε 31%. Σήμερα, παρά τη κρίση, τόσο το διεθνές εμπόριο όσο και οι ξένες επενδύσεις είναι σε ιστορικά μεγέθη-ρεκόρ σε σχέση με το παγκόσμιο ΑΕΠ!

Στα επόμενα άρθρα θα δούμε τις πολιτικές και οικονομικές συνέπειες της παγκοσμιοποίησης σε σχέση με τον μύθο των ενδο-ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων και τις γεωπολιτικές συνέπειες για τη χώρα μας.

Υ.Γ. Όπως συνήθως, τα στελέχη του ηγετικού ρεύματος στον ΣΥΡΙΖΑ δεν έδωσαν καμιά απάντηση στις κρίσιμες ερωτήσεις που έθεσε το περασμένο άρθρο για το πως συμβιβάζονται οι πολιτικάντικες υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ (του τύπου «θα σας φτιάξουμε και ποτάμια!) με την παραμονή στην ΕΕ και το Ευρώ. Αντίθετα, κάποιοι προτίμησαν τις ανώνυμες, αν όχι λασπολογικές, προσωπικές επιθέσεις. Από την άλλη μεριά, ο αρχηγός του ΕΠΑΜ, μη τολμώντας να θέσει θέμα ταυτόχρονης εξόδου από την ΕΕ και το Ευρώ, θολώνει συνεχώς τα νερά ότι δήθεν έξοδος από το Ευρώ σημαίνει ντε φάκτο και έξοδο από την ΕΕ, λες και δεν υπάρχουν νεοφιλελεύθερες χώρες που είναι στην ΕΕ αλλά όχι και στο Ευρώ! Και αυτό, «ξεχνώντας» ότι είναι η ένταξή μας στην ΕΟΚ/ΕΕ που οδήγησε στη σημερινή καταστροφή με την αποδιάρθρωση της παραγωγικής μας δομής, και όχι απλά η ένταξή μας στην Ευρωζώνη. Είναι, άλλωστε, γνωστό στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ (της ΕΕ) ότι το «Σχέδιο Β» της Ευρώ-ελίτ περιλαμβάνει την αποπομπή μας από το Ευρώ, αλλά την παραμονή μας στην ΕΕ, όπως ακριβώς υπόσχονται κάποιοι στην Αριστερά μας, αλλά και στην «πατριωτική» Αριστερά ή Δεξιά...

από την «Ελευθεροτυπία»

Σχόλιο «ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑΣ_ΕΠΑΜ»: Ε όχι κι έτσι κ. Φωτόπουλε! Που βρήκατε ότι το Ε.Πα.Μ. και ο Δημήτρης Καζάκης δεν έχουν ξεκάθαρη θέση για την Ε.Ε.; Δεν πιστεύουμε ότι δεν καταλαβαίνετε τι ακούτε και τι ακριβώς διαβάζετε. Σκόπιμα παραποιείτε τις θέσεις μας και δεν καταλαβαίνουμε το λόγο.

Πράγματι, στην Ιδρυτική Διακήρυξη του Ε.Πα.Μ. δεν αναφέρεται σαφώς η συνολική ρήξη με την Ευρωπαϊκή Ένωση και μιλούσαμε για αναθεώρηση σχέσεων με Ε.Ε. με πρώτο βήμα την έξοδο από την ευρωζώνη. Και αυτή η διατύπωση επιλέχθηκε, όπως ειλικρινά έχουμε τονίσει επανειλημμένως, επειδή στην ιδρυτική συνδιάσκεψη συμμετείχαν πολλοί από διάφορους χώρους οι οποίοι είχαν ενστάσεις ως προς το ζήτημα αυτό. Όμως στη πορεία και ξεκαθαρίζοντας σταδιακά οι γραμμές και οι θέσεις του Μετώπου, όλοι πλέον συναποδέχονται μέσα στο Ε.Πα.Μ. τη συνολική ρήξη με την Ευρωπαϊκή Ένωση και όχι μόνο με την ευρωζώνη.

Δεκάδες άρθρα τόσο του ίδιου του σ. Καζάκη, όσο και μελών της Πολιτικής Γραμματείας, αλλά και άλλων στελεχών του Ε.Πα.Μ. έχουν ξεκαθαρίσει πλήρως τη θέση μας. Και αυτή είναι απολύτως κρυστάλλινη: έξοδος από το Ευρώ σημαίνει ντε φάκτο και έξοδο από την Ε.Ε. επειδή ΕΜΕΙΣ ΤΟ ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ! Και το επιλέγουμε γιατί μόνο η έξοδος από την ευρωζώνη, δηλαδή μόνο η καθιέρωση ενός δικού μας νομίσματος δεν θα σημάνει και πολλά πράγματα, ακόμα χειρότερα μπορεί να αποδειχθεί πιο καταστροφική, αν δεν συνοδεύεται από ριζική αλλαγή πολιτικής σε μια σειρά κυρίαρχα ζητήματα, όπως Εθνικοποίηση τραπεζικού συστήματος και στρατηγικών τομέων της οικονομίας, έλεγχος της διακίνησης κεφαλαίων, ανατροπή της ΚΑΠ κ.τ.λ.. Δηλαδή, ριζική αλλαγή πολιτικής προς αποκατάσταση της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας και της κυριαρχίας, που ντε φάκτο θα μας φέρει σε ολοκληρωτική ρήξη με την Ε.Ε., πάντα όμως με δική μας επιλογή. Οι θέσεις αυτές συμπεριλαμβάνονταν εξ αρχής στην Ιδρυτική μας Διακήρυξη και παρά την συγκεκριμένη διατύπωση που αναφέρθηκε προηγουμένως. Όποιος λοιπόν θέλει να καταλαβαίνει, καταλαβαίνει! Κι όποιος δεν θέλει να ζυμώσει (να αγωνιστεί στα πλαίσια ενός παλλαϊκού μετώπου) δέκα μέρες κοσκινίζει! 

Απλά εμείς δεν θεωρητικολογούμε, αλλά προτείνουμε συγκεκριμένους τρόπους και σχέδιο για το πώς μπορούν να γίνουν πράξη όλα αυτά. Μήπως είστε τελικά εσείς αυτός που θολώνει τα νερά σπέρνοντας τη σύγχυση μέσα στις τάξεις του κινήματος, διαστρεβλώνοντας τις θέσεις του Ε.Πα.Μ.;

Υ.Γ. Θα σας προτείναμε να διαβάσετε ένα μικρό βιβλίο που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «ΕΣΟΠΤΡΟΝ» με τίτλο «Ευρώ ή Εθνικό Νόμισμα, Χίλια ψέματα και μια αλήθεια» που συνέγραψε το μέλος της Π.Γ. του Ε.Πα.Μ. σ. Όθωνας Κουμαρέλλας, όπου αναλύονται όλα αυτά τα ζητήματα, όχι από τη θέση ενός δογματικού «μαρξιστή», αλλά με βάση την εμπειρία και την κοινή λογική και δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών για το τι ακριβώς επιδιώκει το Ε.Πα.Μ..

Παγκοσμιοποίηση ή Ιμπεριαλισμός; Παγκοσμιοποίηση ή Ιμπεριαλισμός; Reviewed by Διαχειριστής on Κυριακή, Αυγούστου 04, 2013 Rating: 5

4 σχόλια:

  1. Ας δούμε ενα χαρακτηριστικό δικολαβιστικο σχόλιο του κ. Καζάκη εδώ οπου ακριβώς μιλάει για άμεση έξοδο μονο από το ευρώ και πως μετα δήθεν 'θα μας βγάλουν' από την ΕΕ. Σε τέτοιες δικολαβικές και κουτοπόνηρες θέσεις βέβαια απαντάει το άρθρο του κ. Φωτόπουλου.

    http://dimitriskazakis.blogspot.com/2013/07/blog-post_26.html?showComment=1375081670180#c2524768426591398387


    Δεν ξέρω από ποια τρύπα τυφλοπόντικα ξεπήδησες, αλλά όφειλες να ξέρεις ότι όταν τοποθετούμε, τοποθετούμε πάντα επωνύμως και ανοιχτά. Δεν θα βρεις πουθενά να τοποθετούμε ανώνυμα, όπως εσύ. Για μένα οι ανώνυμοι σχολιαστές του διαδικτίου - με εξαίρεση κι όχι πάντα εκείνους που κάνουν δημοσιογραφικές αποκαλύψεις - είναι σαν τους κουκουλοφόρους. Εγώ δεν φόρεσα ποτέ και δεν θα φορέσω ποτέ κουκούλα, δεν ήμουν ποτέ και δεν θα γίνω θρασύδειλο υποκείμενο για να κρύβομαι όταν θέλω να τοποθετηθώ ή να σχολιάσω. Το κάνω πάντα επωνύμως.
    Τώρα για το επίδικο ζήτημα. Αυτοί που μιλάνε για έξοδο από την ΕΕ, αλλά δεν λένε κουβέντα για το ευρώ, χωρίζονται σε δυο κατηγορίες: είτε πρόκειται για ηλίθιους που αρνούνται να σκεφτούν το όλο ζήτημα, είτε για απολογητές του ευρώ που το ρίχνουν έτσι για να μην φανεί ότι είναι υπέρ της διατήρησης του ευρώ. Για να τα πάρουμε τα πράγματα πρακτικά. Πώς μπορείς να αποδεσμευτεί κάποια χώρα που ανήκει στο ευρώ από την ΕΕ; Με διάταγμα; Με ρηματική διακοίνωση; Κουραφέξαλα. Το πρώτο και κύριο πράγμα που πρέπει να αντιμετωπίσει μια χώρα είναι το ευρώ. Είτε θέλει να φύγει από την ΕΕ, είτε όχι. Το πρώτο κύριο που πρέπει να απαντηθεί είναι τι κάνουμε με το ευρώ. Γιατί το κοινό νόμισμα αποτελεί μοχλό τόσο απόλυτου ελέγχου της οικονομίας που δεν συγκρίνεται με κανένα άλλο μηχανισμό ελέγχου της ΕΕ. Ενώ η ΕΕ στηρίζεται στο σύστημα διοικητικών ρυθμίσεων και οδηγιών που επιβάλλονται στα κράτη μέλη, η ευρωζώνη επιβάλλει την κυριαρχία της μέσα από τον πλήρη έλεγχο της οικονομίας και μάλιστα στους πιο νευραλγικούς τομείς. Πώς λοιπόν θα μπορέσει μια χώρα να ξεμπερδέψει με την ΕΕ, αν πρώτα δεν ξεμπερδέψει με το ευρώ και την ΟΝΕ; Κι αυτό απαιτεί συγκεκριμένες άμεσες και πρακτικές απαντήσεις κι όχι απλά συνθήματα όπως "έξοδος από την ΕΕ". Αν μια χώρα προχωρήσει σε απαλλαγή από το ευρώ, θα αναγκαστεί να επιβάλλει καθεστώς ελέγχου κεφαλαίων και εξωτερικών δοσοληψιών. Αλλιώς πέρασμα σε εθνικό κρατικό νόμισμα - τουλάχιστον με τους όρους που μιλάμε εμείς - δεν μπορεί να γίνει. Ειδικά σήμερα μέσα σε τέτοια κρίση. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ντε φάκτο έξοδο από την ΕΕ μιας και καταργείς τα βασικά κοινοτικά κεκτημένα, που βασίζονται στην ελευθερία διακίνησης κεφαλαίου, αγαθών και εργασίας. Να γιατί όποιος δεν θέτει σε άμεση προτεραιότητα την έξοδο από το ευρώ με εθνικό κρατικό νόμισμα δεν είναι υπέρ ούτε της εξόδου από την ΕΕ. Χρησιμοποιεί απλά το σύνθημα για να κρύψει ότι δεν θέλει να φύγει άμεσα και κατά προτεραιότητα από το ευρώ, που καθορίζει και την αποδέσμευση και από την ΕΕ. Αυτή την τακτική απολογητικής υπέρ του ευρώ ακολουθεί η ηγεσία του ΚΚΕ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Στο άρθρο ο Φ. αναφέρει ότι απλή έξοδος από το ευρώ δεν σημαίνει βέβαια κ έξοδο από την ΕΕ ούτε de jure ουτε de facto αφού υπαρχουν πολλές χώρες της ΕΕ που δεν ανήκουν στο ευρω. Αν λοιπόν με τους βολικούς δικολαβισμούς του κ. Καζάκη βγούμε από τι ευρώ, τα υπολοιπα μετρα που λέει είναι ανούσια γιατι θα πρέπει να τα προσαρμόσει στα πλαίσια της Κομισιόν και των 4 ελευθεριών της ΕΕ. Όλα λοιπόν τα ψευτο-ριζοσπαστικά παρεπόμενα είναι απλα δικολαβισμοί και κουτοπονηριές προς εξαπάτηση αφελών.

    Δεύτερον δεν είναι τυχαίο που το ΕΠΑΜ δεν λέει λεξη για ρήξη με την νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση που μονο μέσα από την οικονομική αυτοδυναμία (και όχι βέβαια μέσα από τον μηχανισμό της αγοράς όπως περιγράφει ο Καζακης) μπορεί να γίνει, και με την κατάργηση των 4 ελευθεριών για την οποία δεν έχει βγάλει άχνα.

    Τρίτο, εμείς σαν Μέτωπο για την Κοινωνική και Εθνική Απελευθέρωση www.mekea.org έχουμε άμεσους, μεσοπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους στόχους για να επιτύχουμε τους στόχους μας, σε αντίθεση με τα ημίμετρα του ΕΠΑΜ που είναι σαν γραμμένα για να μην τρομάξουν ούτε βέβαια τις ελίτ της ΕΕ ούτε και τους 'νοικοκυραίους' που αποτελούν μάλλον τη βάση του ΕΠΑΜ. Εξ αυτού μαλλον η κρυψινοια τα ημίμετρα για αφελείς και ο αποπροσανατολισμός της ηγεσίας του ΕΠΑΜ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τέλος για να τελειωνουμε με τους δικολαβισμούς της ηγεσίας του ΕΠΑΜ που αντιγράφετε όπως φαίνεται κι εσείς και που 'κάνετε γαργάρα':

    -Είναι η ένταξη στην ΕΕ ή στο ευρώ αυτή που δημιούργησε την κρίση στην Ελλάδα, κάτι που βολικά προσπερνά συστηματικά ο αρχηγός σας; Οι ανοησίες περί του χρηματοπιστωτικού συστηματος που δήθεν δημιούργησε την κρίση και παπαγαλίζει ο αρχηγός σας είναι απλά ένδειξη ασχετοσυνης μιας και το ελληνικό τραπεζικό συστημα δεν είχε ανοιχτεί σε τοξικά όπως έγινε με τις χώρες του κέντρου, επειδή ηταν παντα πολύ μικρο σε σχέση με τον βορρά.

    - Είναι τυχαίο που το ΕΠΑΜ μαζί με Αλαβάνο, Ανταρσύα, Λαπαβιτσα και σία μίλούν μονο για εξοδο από το ευρώ και γενικολογεί για ρήξεις' με την ΕΕ και αλλες χιλιαστικές μπαρούφες για αφελείς ή βολεμένους; Και δεν μιλούν επουδενί για άμεση μονομερή έξοδο από την ΕΕ όπως άλλωστε κι εσείς δεν κάνετε στην "απάντηση" σας από πάνω ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @ikonikos, ηρέμησε ούτε οι ιεχωβάδες δεν κάνουν έτσι.
    Πολύ φοβόμαστε ότι αν δεν είσαι πράκτορας και σκόπιμα προσπαθείς να δημιουργήσεις σύγχυση, είσαι τουλάχιστον κολλημένος και μπαρουφολογείς ασύστολα.

    Θα στο πούμε όσο πιο ξεκάθαρα γίνεται: Το Ε.Πα.Μ. επιδιώκει την ΑΜΕΣΗ ΜΟΝΟΜΕΡΗ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΗΝ Ε.Ε. και προτείνει καθαρά τα βήματα για το πως θα γίνει αυτό. Και, τι να κάνουμε, το πρώτο και καθοριστικό βήμα είναι η έξοδος από την ευρωζώνη και η καθιέρωση Εθνικού Κρατικού νομίσματος. Εσύ τόσο πολύ αγαπάς το ευρώ και φοβάσαι μην το χάσεις;

    Κατά τα άλλα όταν μιλάς για δικολαβισμούς να κοιτιέσαι στον καθρέπτη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Από το Blogger.